POV Ruby Hayes
'Wakker worden.' Ik voel een kriebelende adem tegen mijn nek, waardoor ik voorzichtig mijn ogen open doe. Mijn hoofd leunt tegen Damons schouder aan en zijn gezicht is naar mij toe gedraaid. 'Over een minuut ofzo zijn we thuis.' Even wil ik een sarcastische opmerking maken over het feit dat hij het mijn thuis noemden, maar ik slik de opmerking door een knik.

Damon trekt even zijn ene mondhoek omhoog en draait vervolgens weer naar het raam toe. Ik beweeg mijn hoofd een beetje en probeer naar buiten te kijken. Een paar verschillende huisjes staan verdeeld tussen grote naald bomen. Alle huisjes zien er gezellig uit en op sommige veranda's zie je wat kinderen rond spelen. Ik glimlach zacht.

Plots maakt Cody een bocht en slaat de andere kant af. Ik word door de kracht nog dichter naar Damon toe geduwd, waardoor ik zacht bloos. Damon krijgt een jongensachtige grijns op zijn gezicht, maar blijft naar buiten kijken.
Ik kijk via het raam aan de andere kant naar buiten en zie een open veld met huizen die ik al eerder gezien had.

Ik zie het ziekenhuisje en het weeshuis aan de andere kant van het veld, maar mijn aandacht word al snel naar het roedelhuis getrokken. Het roedelhuis was de plek waar een Alpha familie met de Beta familie woonde, wat betekende dat het grote donker uitziende gebouw mijn huis zou worden. Het was een sombere bedoeling in vergelijking met de huisjes die echt tussen de bomen stonden.

Mijn blik van de huisjes verdween zodra Cody weer een kant op sloeg. We waren bijna bij het roedelhuis en ongeduldig als ik was, maakte ik mijn gordel al los en wiebelde een beetje op mijn stoel. De auto stopte en ik ging zo snel als ik kon de auto uit.

Ik rende dwars over kleine onverharde woonstraatjes naar de andere kant van het terrein. De reien met huisjes zorgde ervoor dat ik niet in een rechte lijn naar het weeshuis zou kunnen rennen. Achter me zag ik Damon rennen, wat zorgde voor veel bekijks.

Binnen een paar minuten was ik aan de andere kant van het terrein en zag ik het weeshuis. Damon stopte naast me en keek een beetje om zich heen. 'We hadden ook direct naar hier kunnen rijden als je dat gevraagd had.' Zei hij simpel en ik haalde mijn schouders op. 'Niet over na gedacht.' Ik keek heel even naar Damon, maar liep vervolgens het huis in.

De plek zag er een stuk beter uit dan vroeger, de kinderen speelde vrolijk buiten en er was een jong meisje dat de boel een beetje in de gaten hielt. Ik kwam binnen en zag direct dat de hal bijna hetzelfde was gebleven, op uitzondering van de balie die er nooit was geweest.

Achter de balie zat een vrouw van ik schat zo in de dertig. Haar haar was zwartig en haar lange nagels waren pastel blauw gelakt. Zodra ze zag wie er met mij binnen kwam, ging ze rechtop zitten en knikte ze. 'Alpha.' Werd er snel gezegd. Ik stak mij hand begroetend op en zette het laatste stapje tot de balie.

'Is Will hier toevallig?' De vrouw keek me met een vragende blik aan. 'Will Zondra is boven in zijn kamer, moet ik u even brengen?' Het verbaasde me dat ik zo naar binnen zou mogen, totdat ik besefte dat Damon achter me stond. 'Heel graag.' Zei ik glimlachend. De vrouw stond op en liep voor ons uit.

Na de vrouw gevolgd te hebben lang vele gangen en deuren, kwamen we bij een bruine houten deur. In sierlijke witte letters was er Will op de deur geschilderd. Ik glimlachte zacht bij het zien van dat kleine detail. De vrouw knikte ons vaarwel en liep weer weg.

Voordat ze naar binnen gingen, besloot ik om nog even op de deur te kloppen. Na dat gedaan te hebben opende ik de deur om daar een spelend jongetje aan te treffen. In zijn kleine handjes had hij een speelgoed trein, maar zijn ogen waren op de deur. 'Luna!' Zei hij blij, voordat hij opsprong en naar me toe rende. Ik had nog maar net de tijd om te bukken om de knuffel op te vangen. Zijn kleine armpjes wikkelde zich om mijn torso en ik tilde hem op.

Zijn net te lange blonde haar kriebelde tegen mijn gezicht aan. 'Hey kleine.' Fluister ik, terwijl ik over zijn rug heen wrijf. Will spartelt een beetje waardoor ik hem weer op de grond neerzet. 'Ik en Alpha hebben op je gewacht!' Even kijk ik glimlachend naar Damon, die rustig tegen de deurpost aangeleund staat met een geamuseerde blik in zijn ogen.

'Hier ben ik.' Zeg ik zacht grinnikend. Will lacht waardoor zijn witte melktandjes te zien zijn. 'Ik heb een papa gevonden.' Zegt Will blij. Even kijk ik hem verbaasd aan. 'En wie is je papa dan?' Will waggelt nog steeds een beetje mank naar zijn nachtkastje toe. Van het kastje pakt hij een goud geschilderd fotolijstje af en laat me een foto zien van een man die ik misschien ooit in een glimp een keer gezien heb.

'Chris.' Will houd het lijstje met zijn ene hand vast en wijst er met de andere naar. 'Gamma.' Hoor ik Damon snel zeggen. Ik glimlach en pak het lijstje van hem over. 'Is hij een lieve papa.' Will knikt overtuigd. 'Heeeel lief.' Damon grinnikt zacht. 'Wanneer ga je er naartoe?' Will kijkt even opzij en loopt naar zijn kast toe. Op de kast hangt een zelfgemaakte kalender waarop er heel wat dagen afgevinkt zijn. 'Daar.' Zegt hij wijzend naar een bepaalde datum.

'Ga je met kerst bij papa zijn.' Will knikt. 'Met Alpha en Luna.' Zegt hij met nog steeds de snoezige glimlach op zijn gezicht. 'Noem me anders maar Ruby.' Het jongetje knikt en loopt naar me toe.

'Oke Ruwie.'

--

HEYYY GUYYSS,
Ik hoop dat jullie het een beetje leuk vinden. Want ik heb een bedankje aan jullie op te dragen. We hebben 2.000 stemmen op Hunted!!!
Ook heeft ons leuke aquarium ondertussen 171 Visjes :)!
*zwemt hyper een extra rondje*
Thank youuu!

Laten we er weer een vraagje tegen aan gooien
Q: Welke naam moet ik echt gebruiken voor een nieuw karakter?

Misschien word jouw ingestuurde naam wel een nieuw karakter.

Stemmen is niet verboden en reageren is nooit slecht. En als je bij het grote aquarium wil horen, hoef je alleen maar op dat volg knopje te klikken :).

Bye
Goudvisjeeee