#17

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Yana hanya mengangkat bahu. Aku pergi ke bilik. Pintu berkunci. Aku mengetuk pintu banyak kali.

"Mia. Mia! Bagi aku masuk!"

Dia tak jawab lah pulak.

"Mia. Bukalah pintu ni."

"Takkan!"

Aku mengalah. Aku diam je. Aku duduk sebelah Yana, aku makan.

"Kenapa dengan Kak Mia?"

"Entah. Tahu-tahu je dia dah masuk dalam bilik."

"Kau memang tak boleh harap."

"Ish, aku pulak."

"Dah lah, kau bibik aku hari ni. Basuh pinggan semua ni."

"Eih, kenapalah Kak Mia boleh bertahan dengan Abang Aryan yang gila pemalas ni? Agaknya memang selama ni Abang Aryan memang tak tolong masak ke? Basuh pinggan ke? Ish, Ish, Ish."

Membebel Yana ni. Sebijik macam Mia. Aku rindu dia.

End Aryan POV

Mia POV

Lantak kau lah. Makanlah kau sendiri. Tidur tempat lain. Aku tak kisah.

"Aku benci kau sangat-sangat, Aryan! Gatal! Tak guna!"

End Mia POV

Aryan POV

Takkan aku nak tidur dengan Yana pulak. Hm...Aku terpaksa tidur kat sofa ni. Kenapa dengan dia hah? Jap, Aku try kali terakhir. Aku ketuk pintu bilik tu.

"Mia. Kenapa kau kunci pintu ni? Apa salah aku?"

"Kau tak guna!"

Kemudian, aku dengar dia menangis lagi kuat. Allah, kenapa dia menangis?

"Mia, kenapa kau menangis?"

"Sebab kau tak guna! Gatal! Miang! Pervert!"

"Aku?"

Aku? Apa salah aku?

"Apa salah aku?"

"Kau tak guna! Gatal! Miang! Pervert! Tak guna!"

Aku salah? Apa semua ni?

"Mia, janganlah merepek."

"Pergi! Aku benci kau sangat-sangat!"

Arghhh, kenapa dia benci aku pulak ni. Aku mengeluh lalu berjalan ke arah sofa.

"Mia. Aku sayang kau."

..........

"Abang Aryan! Bangunlah! Woi, bangunlah!"

Yana ni memang suka memekak. Tak boleh langsung tengok aku tidur. Aku bangunlah jugak.

"Kau pahal?"

"Haish, kau yang pahal. Abang tahu tak sekarang pukul berapa?"

Aku senyap je.

"Pukul 12 tengah hari."

Terbeliak mata aku.

"Apasal sekarang baru kau nak kejut?"

"Pagi tadi Yana keluar lah. Breakfast dengan ibu. Lepas tu, ibu bawak Yana sorang je jalan-jalan. Ibu kata tak nak kacau abang dengan Kak Mia tengah seronok. Rupanya abang tak bangun lagi."

"Hah? Mana Kak Mia? Dia tak masak?"

"Entah."

Haish, Yana ni kan. Semua aku tanya pasal Mia jawab entah. Mia pergi mana ni? Apa salah aku? Aku pergi ke arah bilik. Aku pulas tombol pintu. Tak berkunci lagi.

Terdiam. Aku tengok katil kosong tapi dah berkemas. Alah, susah lah macam ni. Apa salah aku?

Aku siap-siap semua. Tak makan apa pun. Aku terus pergi rumah mama and papa.

"Puan dan Tuan ngak ada sih."

Tak ada?

"Mia?"

"Mia kok? Ada di dalam. Pagi tadi dia baru sahaja sampai."

"Terima kasih bik."

Aku meluru masuk dalam rumah. Naik ke bilik kitaorang. Aku pulas tombol. Dia tak kunci. Aku tengok dia terkulai layu kat atas katil.

"Mia, kau kenapa hah sebenarnya?"

"Eh, patutnya aku yang tanya kau. Kau memang gatal sangat! Tak faham ke status kau tu. Kau tu suami aku walaupun kita ni suami isteri atas kertas."

Ooo, tapi apa aku buat?

"Tapi, apa aku buat?"

"Kau buat-buat lupa! Kau tak guna!"

Haih! Aku angkat Mia supaya dia duduk kat kepala katil pandang aku. Dia pun diam je.

"Tell me. Apa yang aku buat?"

"Kau ni kan. Memang tak guna! Gatal!"

"Okay fine. Apa yang aku buat sampai kau kena hina maki aku?"

End Aryan POV

Mia POV

"Tell me. Apa yang aku buat?"

Sudah gaharu cendana pula, sudah tahu buat-buat tak tahu.

"Kau ni kan. Memang tak guna! Gatal!"

"Okay fine. Apa yang aku buat sampai kau kena hina maki aku?"

Erkkk...

"Aku nampak kau dengan sorang perempuan semalam. Boleh pulak kan peluk anak orang?"

Dia tercengang.

"Bila masa pulak aku peluk anak orang? Anak orang depan ni pernahlah."

"Tipu!"

"Dengar ni. Daripada aku tanggung dosa, baiklah aku buat pahala. Nak aku buat pahala dekat kau? Hah?"

Ish, dia ni.

"Dah tu, semalam tu siapa?"

"Manalah aku tahu. Aku ni semalam baru balik beli makanan."

"Tipu lah."

"Macam yang aku kata tadi. Buat apa nak buat dosa, sedangkan pahala depan mata ada. Anytime boleh?"

"Aryan."

"Apa?"

"Selagi aku kata no, Jangan sentuh pasal benda ni. Faham?"

Dia buat aku rasa bersalah. Rasa berdosa sangat-sangat. Faham kan? Rasa berdosa sebab aku dah pun jadi isteri dia dan aku tak buat apa yang patut aku buat. And dia kena faham aku. Aku ni baru 17 tahun.

"Hm...ye lah."

"Kau tak faham aku. Aku ni bukan apa. Aku baru 17 and Kita Tak ada cinta."

Dia tak cintakan aku pun.

..........

"So, kau bersedia?"

"Tak langsung."

"Haish, kau nak aku kerah kau ke? Punyalah banyak nasihat aku bagi kau."

Aku setia peluk dia. Aku nak buat manja lah kan. Aku peluk dia erat lagi. Letak muka kat bahu dia. Lentok kat dia ke kan? Hahaha...

"Aryan, tak nak masuk."

"Ouh, ni tak nak masuk lah ni?"

"Haah, boleh lah."

Ehek, aku guna suara paling manja aku untuk orang yang aku betul-betul cinta. Tapi dia kan tak cintakan aku. Tak sayangkan aku pun.

"Boleh sayang. Boleh."

Aku makin girang. Aku peluk dia lagi kuat.

"Boleh blah!"

Tersentak aku. Automatik aku leraikan pelukan.

"Kenapa tak peluk balik? Nanti jatuh."

Aku tak kisah. Ish, hari ni hari sukan. Aku paling tak sabar hari esok. Aku harap, dia paling hargai hadiah aku. Mesti ramai peminat yang bagi dia hadiah kan. Masalahnya hari ni aku kena ganti Walin. Ughhh...

"Aryan, aku tak nak."

"Kalau kau menang, reward aku bagi lagi banyak. Kalau kau kalah, kau kena buat tanggungjawab kau jugak. Malam ni. Malam ni jugak."

Dia ni kan. Aku tak boleh kalah. No! Aku tak boleh kalah.

"Fine!"

Setibanya di sekolah, wah ramai nampaknya sokong Aryan.

Okay, lepas tu. Nama aku dipanggil ke garisan permulaan. Takut tapi hanya sementara. Aku kena menang. Kalau aku kalah, tak nak! Tak nak! Takkan aku nak layan dia! Tak nak!

"Kegarisan, sedia, mula!"

Takut. Aku terus berlari. Guess what? Aku tak sangka aku boleh menang. Aku nampak Aryan senyum je dekat garisan penamat. Tu yang aku bersemangat lagi kan sebab aku tak nak layan dia! Eih! Gedik!

Aryan mendekati aku.

"Apa?"

"Kau kena layan aku jugak."

"Tak nak!"

"It is your tanggungjawab."

Mama!

Bersambung.....

Jangan lupa vote...☺️
Abaikan typo dan maaf kalau novel ini membosankan.
Nama dan watak di dalam ini hanya rekaan semata-mata...

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro