Bella p.o.v.
Vandaag gaan we iets vreselijks doen. Het is zo vreselijk dat Edward en ik het echt haten. Alice vind het hartstikke leuk. Je kan al raden wat het is. We gaan shoppen.
Shoppen betekend niet in een paar winkels kijken maar in een paar duizend en je word ook nog is een paspop van Alice.
Ik kan me nog herinneren die keer dat we ook gingen shoppen en we begonnen toen om 10:30 en we waren pas klaar om 19:00 's avonds. Weet je hoe vermoeiend dat is. Maar toen was ik een mens en nu ben ik een vampier.
Dus, ja... Het is minder vermoeiend maar wel saai. Zo lang shoppen. Daar word je toch gek van.
Samen pakken we elkaars hand vast en we lopen naar buiten.
Als ik Edward's hand vast houw dat krijg ik gewoon tintelingen in mijn buik. Hij is gewoon mijn mate waar ik van hou.
Teveel als je het wilt zeggen.
Ik kijk Edward in zijn ogen aan. Zijn mooie gouden ogen kijken we lief aan.
Ik kan me nog steeds niet voorstellen met gouden ogen. Nu heb ik bruine lezen in. Net de ouder Bella. Ik vind het eigenlijk best vreselijk dat ik rode ogen heb. Rood vind ik een kleur van blood en dat geeft me nare herinneringen. Gelukkig over een paar weken krijg ik gouden ogen. Kan niet wachten wanneer ik ze heb.
Als iedereen in de auto is gestapt rijden we scheurend weg. Op weg naar een groot winkelcentrum. Speciaal voor Alice want anders zijn we er al in een uur vertrokken. "Een klein winkelcentrum is voor kleine mensen, en niet voor ons. Wij hebben een groot winkelcentrum nodig" Dat zegt Alice altijd als we naar een iets kleiner winkelcentrum willen gaan.
We komen aan bij een heel groot winkelcentrum.
"Nou, dit is pas een goed en niet te groot winkelcentrum", zegt Alice blij
Mijn mondhoeken gaan naar beneden.
Dit is gewoon niet klein en normaal,
Dit is gewoon een te groot winkelcentrum.
"Kom kom, lieverd, het ziet er vast niet zo erg uit als het lijkt", zegt Edward liefdevol.
Ik kus hem op zijn lippen en we stappen uit.
*~*~*~*~*~*~*
We lopen een sieraad winkel in.
Als ik langs een lange rij gouden en zilveren ringen kom stop ik en bekijk ze. Mijn ogen stoppen bij een mooie zilveren ring met een grote diamant.
Op het labeltje staat geen prijs maar een zin.
"Voor de ware vrouw die mij de liefde geeft tot de maan en weer terug. De parel van de maan die zich in jou schuil houdt zal je schoonheid aan de wereld tonen. Zo schenkt deze ring  jou ook een betoverende wereld toe."
Als de liefde van jouw leven jou deze ring schenkt zal je zielsgelukkig worden!"
Mijn mond staat open. Het is zo'n mooie tekst.
Opeens krijg ik een gevoel. "Wanneer zal Edward me eigenlijk ten huwelijk vragen?" Zou hij eigenlijk wel met me trouwen?
Ik schud de gedachten weg.
"Als ik een wens kon doen dan zal ik wensen, dat Edward me ten huwelijk vraagt.