Ella keek met een verwonderd gezicht naar de versierde bomen. James wist meteen dat al het werk dat hij erin gestoken had niet voor niets was geweest. Ze trok James enkele stappen vooruit zodat ze de lichtjes in de bomen beter kon bewonderen en keek met grote ogen naar de verlichte plek.

'Heb je dit helemaal alleen gedaan?'

James knikte. Het had hem veel tijd gekost, maar het was het meer dan waard geweest. De blik op Ella's gezicht verwarmde hem en deed hem glimlachen.

'James, dit is prachtig.'

James voelde zijn glimlach nog breder worden en liet zijn arm zakken zodat hij Ella's hand kon nemen. Hij hoorde hoe de fotografen zich uitleefden achter hen en hield zich in om niet te zuchten. Dit hoorde bij de Selectie.

'Ik hoopte al dat je dit zou kunnen appreciëren.'

Van alle meisjes hier, was Ella de enige van wie hij er zeker van was dat ze dit soort afspraakjes leuk zou vinden. Ze was meteen ook het enige meisje dat niet wilde meedoen aan zijn Selectie. Ella keek nog steeds met grote ogen rond, maar James had ondertussen besloten dat de fotografen hun plezier wel gehad hadden. Hij draaide zich om naar eentje van hen en keek hem uitdrukkelijk aan.

'Zo is het wel genoeg.'

Hij knikte en de twee fotografen vertrokken meteen.

'Als het altijd zo makkelijk zou gaan, zou mijn leven een stuk aangenamer zijn.'

James voelde zijn glimlach weer breder worden en nam de kans om Ella in het rond te draaien. Ze keek verwonderd en begon te glimlachen.

'He, stop daarmee! Je bent al even erg als Debbie met haar danslessen!'

James had geen idee wat ze daar mee bedoelde. Ella vertelde hem schouderophalend dat ze er maar niet in slaagde om de traditionele dans zonder fouten uit te voeren en dat het haar nooit zou lukken voor het feest van Madeline. James kreeg haar zover om een weddenschap met hem aan te gaan. Als ze inderdaad zo slecht danste als ze zelf dacht, dan zou hij mee naar de keuken gaan om taarten te bakken. James had geen idee waarom, maar hij keek erg uit naar het uitzicht van een uitstap naar de keuken met Ella. De laatste keer dat ze daar geweest waren, had ze onder de bloem gezeten, en de kans om zoiets opnieuw mee te maken, liet hij niet aan zich voorbij gaan.

'Hier gaan we.'

James legde zijn arm om haar middel en nam met zijn andere hand haar hand vast. Ella deed haar best om zich te ontspannen, maar het mislukte duidelijk. James kon zien dat ze te hard aan het nadenken was en hoe hard hij ook probeerde om haar te leiden in de dans, ze bleef zich verzetten. Ella's blik ging naar beneden om te kijken waar ze haar voeten plaatste en James schudde glimlachend zijn hoofd. Ze maakte zich te veel zorgen. James liet haar hand los en duwde haar kin omhoog zodat hij haar in de ogen kon kijken. Ella glimlachte schaapachtig, alsof ze doorkreeg waarmee ze bezig was geweest, en herpakte zich weer. James nam haar hand weer en gaf er een kneepje in om haar gerust te stellen. Het leek te helpen, want ze ontspande eindelijk en het dansen lukte plots vanzelf. Ella maakte geen enkele fout meer en James draaide haar uit. Bij het indraaien ging er echter iets mis, waardoor Ella tegen zijn borst belande. James wilde iets zeggen, maar kon op niets komen toen hij besefte hoe dichtbij ze was. Ella's bruine ogen vonden de zijne en voor het eerst viel het hem op hoe de lichtjes in de bomen ervoor zorgden dat er gouden vlekjes in haar ogen verschenen. Zijn blik verschoof naar beneden en vonden haar lippen. Plots verdween elke rationele gedachte die hij ooit gedacht had. Hij wilde haar kussen. James' ogen vonden die van Ella weer terwijl hij zich naar haar toeboog en alleen maar kon hopen dat hij geen domme dingen deed.