⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰ 

fratello = broer 
ti amo = ik hou van jou  
sorellina = zusje  

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰

Logan kijkt Dino aan en vraagt: "Wat voor een dag is het vandaag?"

Dino zegt: "Maandag."

Logan zegt: "Shit. Dan komen de leveranciers spullen brengen."

Dino glimlacht en zegt: "Ja, dat zei Lexy al." Logan kijkt hem verward aan en Dino zegt: "Wacht even. Ik zal ze even vragen een foto te sturen. En ik zal even een foto van jullie maken."

Dino staat op en maakt een foto van de twee bedden naast elkaar en van Logan's hand op die van Scorpia. Hij stuurt de foto naar Bruno en die stuurt hem een foto terug. Dino bekijkt hem met een glimlach; Enzo, Lucas en Lexy dragen spullen naar binnen. Hij ziet ook een aantal donkerharige jongemannen helpen en herkent ze als leden van de Gentile familie.

Hij laat de foto aan Logan zien en die glimlacht. Hij vraagt: "Zijn die mannen familie van jullie?"

Dino schudt zijn hoofd en zegt: "Familie van ons. Van jou en mij." Hij knipoogt naar Logan en zegt: "Jij zou toch moeten weten dat familie bij ons niets met bloedband te maken heeft, fratello."

Logan knikt en zegt: "Ik kan nog niet geloven dat jullie die tatoeage hebben laten zetten."

Dino zegt: "We hebben er niet eens over na hoeven denken. We wilden iets dat symbool zou staan voor jullie allebei. En dan is Bonnie de enige optie. En we vinden het gewoon mooi, letterlijk."

Hij grijnst naar Logan en vraagt: "Heeft jouw kroeg eigenlijk een naam?"

Logan schudt zijn hoofd. "Ik heb nooit de juiste naam kunnen bedenken en zonder naam werd het een beetje een geheimzinnige ontmoetingsplek. En nou ja, dat heeft me draaiende gehouden."

Dino denkt even na en vraagt: "Als je een toekomst zou kunnen kiezen, wat zou je dan kiezen?"

Logan denkt na en begint dan te vertellen dat hij graag zou willen dat Lexy en Lucas gelukkig zijn. En dat Scorpia er bovenop komt.

Dino onderbreekt hem en zegt: "Ik vroeg wat jij zou willen Logan. Wil je terug naar Schotland? Wil je in de kroeg blijven werken? Wil je met mijn zusje trouwen? Wil je mijn bodyguard worden? Wat wil jij voor jezelf, Logan?"

Logan kijkt naar Scorpia en zegt: "Ik zou haar heel graag Schotland willen laten zien." Hij zucht en zegt: "Ik wil voor altijd dichtbij haar zijn. Waar dan ook. Hoe dan ook. Dat is het enige dat ik echt wil."

Dino staat op en zegt: "Nou dat moet niet moeilijk zijn. Er is niemand die jullie nog uit elkaar durft te halen." Hij lacht en zegt: "Kan ik nog iets voor je doen, bro?"

Logan schudt zijn hoofd en Dino loopt naar Scorpia toe en fluistert in haar oor: "Sorellina, kom terug. Voor Logan. Bonnie, kom terug bij ons." Hij zwaait naar Logan en loopt de kamer uit.

Logan kijkt naar zijn pols en ziet dat hij de armband nog steeds om heeft. Hij doet hem af en duwt de zilveren schorpioen om Scorpia's onderarm. Hij zegt zacht: "Voor het geval je hem in je verleden nodig hebt." 

Hij sluit zijn ogen en geeft aan de binnensluipende slaap toe.

♏︎

Ze rent door de voordeur en naar de schuur, door het natte gras. Ze hoort hem achter haar aan komen. Ze duwt de deur van de schuur open en ziet een blond meisje liggen. Bloot... dood...

Ze ligt op de vieze matras in de schuur en hij ritst zijn broek open. Hij heeft een hand om haar hals geklemd en de andere strak om haar polsen, terwijl hij zichzelf in haar begraaft. Hij komt klaar, bedankt haar en loopt weg...

En als ze denkt dat het voorbij is, begint het weer opnieuw.

Ze rent over het natte gras naar de schuur en probeert zichzelf te waarschuwen niet te gaan. Om de andere kant op te rennen. Het lukt niet en ze moet steeds weer hetzelfde meemaken.

Ze ziet hem, hoort hem, ruikt hem, voelt hem.

Steeds weer opnieuw.

Die ogen...

Ze probeert zichzelf te dwingen wakker te worden, maar niets werkt.

Hij ritst zijn broek weer open en ineens ziet ze het.

Haar armband.

Ze klapt hem open en snijdt zijn keel door.

Hij valt bovenop haar en ze hoort hem zijn laatste adem uitblazen.

Ze krijgt geen lucht en raakt in paniek.

Ze probeert hem van zich af te duwen, maar hij is te zwaar...

Logan schrikt wakker en kijkt naar Scorpia, die woest aan de banden om haar polsen trekt. Ze haalt zwaar adem en hij legt zijn hand op de hare.

"Bonnie. Bonnie! Rustig Bonnie."

Hij verstrengeld zijn vingers met de hare zo goed en zo kwaad als het gaat en blijft tegen haar praten.

"Scorpia, luister naar mijn stem. Bonnie kom naar me toe. Bonnie, je hebt gewonnen. Je hoeft niet meer te vechten. Bonnie. Ti amo. Bonnie..."

Ze voelt de laatste lucht uit haar longen geperst worden en denkt boos: Nu is hij eindelijk dood en ga ik zelf ook dood, omdat die klootzak bovenop me ligt.

Ze probeert hem weer van zich af te duwen, maar het is net alsof haar armen niet omhoog willen.

Ze voelt vingers tussen de hare, maar als ze naar haar hand kijkt dan duwt die tegen de dode Salvatore aan. Ze probeert te concentreren op het gevoel van de vingers tussen de hare en beweegt haar eigen vingers.

Het is net of er in haar hand geknepen word en ze hoort iets in de verte.

"Bonnie... Ti amo."

Het beeld van Salvatore vervaagt en ze haalt voorzichtig adem. Haar longen vullen zich pijnlijk met lucht, maar het lukt wel. Ze haalt nog een keer adem en het lukt al beter.

Haar lichaam ontspant zich langzaam en ze kijkt naar haar hand. Ineens ziet ze lange, bleke vingers tussen de hare, vingers die de hare strelen en ze streelt ze voorzichtig terug.

Logan houdt zijn adem in en denkt even dat zijn hoofd hem voor de gek houdt. Maar ze haalt toch echt diep adem en hij voelt haar vingers de zijne strelen. "Bonnie?"

Haar gezicht draait langzaam zijn kant op en hij kan zien dat ze er nog niet helemaal is. Maar dat ze het probeert is overduidelijk.

Hij begint tegen haar te praten. "Goed zo, Scorpia. Verzet je tegen het verleden, kom naar me toe. Bonnie. Ti amo. Het wordt tijd voor een fatsoenlijke date bonnie lass. En het wordt hoog tijd dat we samen een glas Scorpion Vodka drinken, om de overwinning te vieren. Probeer me te zien, Bonnie. Ik kan niet zonder jou, ik heb je nodig."

Ze tilt haar hoofd van het kussen en knijpt met haar ogen. Ze vraagt schor: "Logan?"

Hij snikt en zegt huilend: "Ja, ik ben het. Logan. Blijf bij me Bonnie." Ze probeert haar hand op te tillen en als dat niet lukt, ziet Logan de paniek in haar ogen verschijnen. Logan zegt: "Rustig Bonnie. Niet in paniek raken, ik ben hier bij je. We zijn veilig. We zijn allemaal veilig."

De broeder, die aan de andere kant van de kamer op een stoel zat toe te kijken, staat op en loopt naar de bedden toe. Hij schuift de bedden uit elkaar, klapt het hekje aan de bedrand in en schuift vervolgens de bedden weer tegen elkaar.

Logan streelt met zijn vingers over haar gezicht en de broeder leunt op het bed om haar rechter pols los te maken. De broeder knikt naar Logan en gaat weer op zijn stoel zitten.

Ze voelt Logan over de donkerpaarse plek op haar pols strelen en kijkt naar de kneuzing. Het verleden flitst door haar hoofd; tien jaar geleden had ze ook zo'n blauwe plek om haar pols.

Logan voelt haar lichaam verstijven en pakt haar hand om er een kusje op te geven.

Ze kijkt verdwaasd naar haar hand en legt hem op zijn wang.

Ze kijkt in zijn ogen en vraagt zacht: "Logan? Waar is Logan?"

"Ik ben hier Bonnie. Ik ben hier bij je. Ik ben hier en laat je nooit alleen."

Ze begint te huilen en zegt: "Je was er niet. Ze wisten niet waar je was. Logan?"

Logan huilt en vraagt: "Ja?"

"Ben je echt hier Logan? Of ben ik gek aan het worden?"

"Ik ben echt hier Bonnie. Je bent niet gek aan het worden. Ik ben hier."

Ze herhaalt huilend zijn naam. Ze probeert naar hem toe te kruipen en vraagt huilend: "Waarom mag ik niet bij je komen, Logan? Logan?"

De broeder staat op en rent naar het bed om haar andere pols ook los te maken. Logan trekt haar tegen zijn borst en ze huilen samen. Ze blijft zijn naam fluisteren en hij blijft Bonnie zeggen. Ze klampen zich aan elkaar vast en vallen uitgeput in slaap.

⋅.

Dino komt drie dagen lang elke ochtend en avond even bij ze kijken. Ze liggen allebei aan een infuus en hun lichamen liggen verstrengeld. Logan ligt niet meer aan de hartmonitor, omdat zijn hart rustig is zolang hij haar aanraakt. Ze zijn al drie dagen niet wakker geweest. Ze zien er zo gelukkig uit, dat Dino steeds weer even bij ze gaat zitten om naar ze te kijken.

Maar vandaag heeft hij een afspraak met de dokter, om te bespreken hoe het nu verder moet. Hij klopt op de deur van het kantoortje en gaat naar binnen. De dokter glimlacht naar hem en zegt: "Je had gelijk Dino. Ze horen bij elkaar. Ze doen elkaar goed. Ze zijn allebei kerngezond in elkaars armen. Zijn hart is rustig en sterk en haar hersenactiviteit is rustig en regelmatig."

Dino vraagt: "Maar waarom worden ze dan niet wakker?"

De dokter zegt: "Omdat ze dat niet willen. Of er nog niet klaar voor zijn. We moeten geduld hebben Dino. En dankbaar zijn dat ze zo gezond zijn." Hij bedankt de dokter en verlaat het ziekenhuis.

⋅.

Dino komt bij het café aan en zwaait naar Bruno, die net een vuilniszak in de container gooit. Hij loopt achter Bruno aan naar binnen en blijft op de drempel van de keuken staan om alles goed in zich op te nemen. De hele keuken is vernieuwd en met behulp van de familie Gentile voorzien van de nieuwste apparatuur. Het ziet er prachtig uit allemaal.

Hij loopt het café in en wordt begroet door een grote groep donkerharige mannen. Hij kijkt glimlachend naar de gigantische houten tafel aan één kant van de ruimte, waar alle mannen aan een kopje koffie zitten. Hij loopt naar de bankjes en tafeltjes aan de andere kant van het café, waar Enzo en Lucas zitten te kleuren. Hij gaat bij ze zitten en zegt: "Goedemorgen mannen! Hoe gaat het met jullie vandaag?"

Lucas kijkt hem aan en zegt: "Goed hoor ome Dino. Zijn ze al wakker?" Dino schudt zijn hoofd en Lucas kijkt verdrietig.

Bruno komt aangelopen en vraagt: "Wat zei de dokter?"

"Dat ze kerngezond zijn allebei, maar waarschijnlijk nog niet wakker willen worden."

Enzo zegt: "Mooie doom."

Bruno aait zijn zoontje over zijn haar en zegt: "Dat denk ik ook Enzo. Een hele mooie droom." Hij geeft Dino een kopje koffie aan en zegt: "Je moet ook even boven gaan kijken. Daar zet Lexy net de puntjes op de i."

Dino staat op met de koffie in zijn hand, loopt door de deur achterin het café en gaat de trap op. Bovenaan de trap kijkt hij stomverbaasd om zich heen. Hij heeft de plannen van tevoren wel gezien, maar had niet verwacht dat het er zo uit zou zien. De woonkamer is groter geworden, met daarin een comfortabele hoekbank, grote tv en een groot bureau tegen de muur. Door de openstaande deur ziet hij een groot bed, onder een nieuwe dakkapel, met rechts een ruime kast met schuifdeuren.

Hij hoort iemand zingen achter de deur aan de linkerkant en loopt er naartoe. Lexy zet wat accessoires op het plankje boven de wastafel en klapt zacht in haar handen. Dino kijkt om het hoekje en ziet een groot bad, een wastafel en een toilet. Lexy draait zich naar hem om en vraagt: "En?"

Dino glimlacht naar haar en zegt: "Het is prachtig Lex."

Het blijft even stil en dan vraagt Dino: "Lexy? Zou je met Bruno willen samenwonen? Niet bij mamma bedoel ik."

Lexy bloost en knikt.

"Mooi zo, want ik heb een verrassing voor jullie viertjes. Oh en ze zijn nog niet wakker. Maar volgens de dokter kerngezond."

Lexy zegt: "Meer kunnen we niet verlangen. Gezond en samen."

Dino knikt en zegt: "Kom mee naar beneden, naar jouw mannen."

Ze lopen samen naar beneden en Enzo rent op Lexy af. "Mama! Kusje!"

Dino kijkt Bruno aan en zegt: "Misschien is dat wel de sleutel." Bruno kijkt zijn broertje vragend aan en die zegt: "Een kusje van Enzo en Lucas." 

Lexy glimlacht en knikt.

Bruno begint ook te glimlachen en zegt: "Dat is zeker het proberen waard."

Lexy vraagt: "Jongens? Willen jullie mee naar het ziekenhuis? En proberen ome Logan en tante Scorpia wakker te kussen?" De jongetjes juichen enthousiast en springen op om hun jas aan te doen.

Dino zegt: "Even Ciro bellen en dan gaan we."

Ciro leunt puffend tegen het eiland en neemt de telefoon op.

Dino zegt: "Hé broer! Hoe gaat het daar?"

"We zijn nog niet klaar, dus hou ze alsjeblieft nog even hier vandaan."

Dino lacht en zegt: "Kalm aan. We gaan eerst naar het ziekenhuis. Lucas en Enzo gaan proberen ze wakker te kussen."

Ciro roept: "Succes" en hangt dan vlug op.

Dino loopt naar de keuken waar Bruno's gezin al op hem staat te wachten. Hij neemt ze mee naar de auto en ze rijden met zijn allen naar het ziekenhuis.

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰

Dat was Hoofdstuk 20.

Wat vond je ervan?
Ik heb eerlijk gezegd een beetje gehuild bij het schrijven van dit hoofdstuk. 

Wat denk je?
Lukt het Lucas en Enzo om ze wakker kussen? 

Tot de volgende update!
XO Hankie ❥