⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰ 

zio = oom 
bambina = kind / meisje 

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰

Logan— – –

Logan zit op zijn knieën achter de bar, om het koelkastje daar bij te vullen, als hij haar lach hoort. Hij staat glimlachend op en ziet dan dat ze niet alleen is. Hij bekijkt de man goed, terwijl ze samen lachend naar de bar toe komen lopen. Zijn ogen gaan in verbazing verder open en hij vraagt: "Bruno?"

Scorpia kijkt stomverbaasd van haar broer naar Logan en weer terug. Bruno kijkt naar de man achter de bar en vraagt zich af hoe hij hem kent. Hij knijpt met zijn ogen en ineens begint er iets te dagen. "Wacht even. Jij bent die Logan?"

Logan glimlacht een beetje verlegen en haalt zijn portemonnee uit zijn zak. Hij haalt er een opgevouwen foto uit en geeft hem aan Bruno. Bruno ziet dat het een foto van tien jaar geleden is, gemaakt op het toernooi in Engeland. Naast hem staat een slungelige tiener, die hem een week lang gevolgd heeft. Hij heeft de knul zelfs nog een wedstrijd gecoacht. De jongen had talent en hij heeft zich altijd afgevraagd wat er van hem geworden was. Hij kijkt van de foto naar de volwassen man achter de bar en begint te lachen.

Scorpia pakt de foto af, om er zelf naar te kijken en herkent Logan meteen. Bruno loopt om de bar heen en geeft Logan een knuffel. Logan bloost en grijnst een beetje ongemakkelijk. Bruno zegt: "Dat is lang geleden zeg! Ik heb altijd gehoopt dat ik je ooit nog op een toernooi tegen zou komen."

Logan kijkt naar de grond en mompelt: "Dat had ik graag gewild. Maar mijn leven is de wat minder legale kant op gegaan." Logan kijkt Scorpia aan en vraagt: "Maar hoe kennen jullie elkaar?"

Scorpia zegt: "Bruno is mijn broer. Niet biologisch gezien, maar op alle andere vlakken wel." Logan is een beetje van slag door dit nieuws en vraagt of ze wat willen drinken. Ze bestellen allebei een koffie en Scorpia bestudeert haar broer. Hij zit ergens op te broeden, dat kan ze duidelijk zien.

Bruno kijkt haar aan, terwijl hij vraagt: "Boks je nog steeds, Logan?"

Logan zegt: "Nee, ik ben hier zo'n vijf jaar geleden naartoe verhuist en heb alles wat met boksen te maken had in Schotland achtergelaten. En na dat toernooi heb ik eerlijk gezegd nooit meer legaal gevochten."

"Zou je bij mij willen trainen? Ik heb namelijk een interessante sparringpartner voor je." Logan kijkt hem vragend aan en ziet hem dan naar Scorpia knipogen. Ze grinnikt zachtjes en Logan heeft het gevoel dat hij een grapje niet begrijpt. Bruno zegt: "Ik train Scorpia al tien jaar, maar ik kan haar niet meer bijhouden. Ze is te snel. En als ik me goed herinner was jij de snelste op dat toernooi."

Logan grijnst en zegt: "Ik wil haar in ieder geval weleens in de ring zien. Maar ik betwijfel of ik een match voor haar ben. Ik heb vijf jaar niets meer aan sport gedaan."

Scorpia drinkt van haar koffie en luistert naar het gesprek van de mannen.

Bruno vraagt: "Hebben ze je voor illegale gevechten geronseld?" Logans ogen flitsen van Bruno naar Scorpia en hij weet niet of hij wel antwoord wil geven op deze vraag.

Scorpia staat op en zegt: "Jullie praten vast makkelijker zonder mij erbij. Ik ga vast naar huis, om de liefde van mijn leven te knuffelen." Ze knipoogt naar Bruno en kijkt Logan aan, voordat ze zegt: "Dag Logan. Tot de volgende keer." Ze pakt haar helm van de kruk naast zich en loopt naar de uitgang. Logan kijkt haar na en voelt zich een beetje ongemakkelijk.

Bruno vouwt zijn portemonnee open en haalt er een foto uit. Hij geeft de foto aan Logan en zegt: "De liefde van haar leven. Enzo."

Logan kijkt naar het kleine jongetje met het gitzwarte haar, die vrolijk naar de camera lacht. Logan kijkt Bruno aan en vraagt: "Ze heeft een kind? En de vader?"

Bruno geeft even geen antwoord en probeert de man aan de andere kant van de bar te doorgronden. Logan kijkt hem vragend aan en Bruno vraagt: "Waarom wil je dat weten? Maakt het uit of ze een kind heeft?"

Logan zegt: "Het maakt zeker niet uit of ze een kind heeft. Het maakt wel uit of ze een relatie heeft. Euh..." Logan schraapt zijn keel en bloost.

Bruno lacht zachtjes en zegt: "Enzo is mijn zoon. En Scorpia is zijn tante. Ze hebben een bijzondere band samen. Maar ze heeft geen kinderen en geen relatie." Logan ademt opgelucht uit en kijkt Bruno aan, die zegt: "Als Scorpia dit hoort, slaat ze me in elkaar... Maar wees voorzichtig met haar. Ze lijkt zo stoer en sterk, maar haar hart is heel kwetsbaar. Ik hou zielsveel van haar en als iemand haar pijn doet, dan gaat hij eraan. Ook als hij ooit een veelbelovende jonge bokser was."

Logan knikt en ziet in Bruno's ogen dat hij het meent, maar ook dat hij hem groen licht geeft wat zijn zusje betreft. Logan vertelt hem over de illegale gevechten en dat die toernooien geleid werden door Italianen. En dat er één keer in de maand een Italiaan naar Schotland kwam om de wedstrijden te bekijken.

Logan kreeg betaald om te verliezen en op een dag sloeg hij zo door, dat hij zijn tegenstander doodgeslagen heeft. Dus toen zijn zus belde en vertelde dat ze zwanger en alleen was, heeft hij geen seconde getwijfeld. Hij pakte zijn spullen en vloog naar haar toe.

Bruno zoekt op zijn telefoon naar een foto en draait het scherm naar Logan toe. Logan kijkt naar de telefoon en al het bloed trekt uit zijn gezicht. Bruno zegt: "Daar was ik al bang voor. Salvatore. Fucking klootzak!" Bruno slaat op de bar en probeert zijn woede te beheersen. Logan staart hem aan en wacht geduldig tot Bruno wat gekalmeerd is.

"Logan geef me je telefoon eens." Bruno pakt de telefoon aan en zet zijn telefoonnummer in Logans telefoon en stuurt zichzelf een berichtje, zodat hij Logans nummer ook heeft. "We hebben heel wat te bespreken, maar ik moet zo echt naar huis als ik mijn zoon nog naar bed wil brengen. En ik moet met Scorpia overleggen. Want Salvatore heeft haar iets aangedaan en ik weet niet of zij wil dat jij dat weet. Dus vergeet dat ik dat gezegd heb. Maar misschien ken jij nog mensen uit het illegale vechtcircuit. Misschien..."

Logan kijkt Bruno aan en zegt: "Ga maar. Ik heb al meer dan genoeg om te verwerken. We spreken elkaar later wel. Het was goed om je te zien!"

Bruno klopt hem op zijn schouder en zegt: "Ja man! Ik had niet gedacht dat ik je ooit nog zou zien. En dat je dan ook nog Scorpia's Logan blijkt te zijn. Hoe dan ook, ik ben weg. Doei!" Hij loopt snel met zijn helm in zijn hand naar buiten en Logan kijkt een paar minuten later nog naar de dichte deur.

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰

Pia — – –

Ze heeft zich omgekleed bij meneer Gentile en loopt neuriënd de deur uit, op weg naar school. Haar handen doen niet meer zeer en alleen als je heel dichtbij kijkt kun je nog zien dat er kleine wondjes op haar knokkels zitten. Ze hoort snelle voetstappen achter zich en een vrouwenstem roepen: "Lucas! Rascal!" De r rolt van haar tong en Pia zet zich schrap. Ze voelt armpjes om haar been slaan en kijkt naar beneden.

Een breed glimlachende Lucas kijkt naar haar op en zegt: "Juf Pia! Bent u beter?"

Ze gaat op haar hurken zitten om het jongetje in zijn ogen te kijken en zegt: 'Ja. Helemaal beter. Dat is vast door die heerlijke mandarijntjes gekomen."

Lexy komt aangerend zo snel als haar hoge hakken dat toelaten. "Sorry, juf Pia. Hij is echt niet te houden als hij je ziet."

Pia grinnikt en zegt: "Dat heb ik gemerkt ja." Ze knuffelt Lucas en staat op. Ze steekt haar hand naar hem uit en vraagt: "Zullen we samen naar school lopen?" Lucas knikt enthousiast en kijkt zijn moeder vragend aan.

Lexy vraagt: "Weet je het zeker juf?"

"Ja, ga jij maar naar je werk. Zal ik Lucas uit het werk naar de kapsalon brengen? En heb je dan nog even tijd voor mijn haar?"

Lexy glimlacht net zo breed als Lucas en zegt: "Heel graag! Dan zorg ik voor de thee!"

Pia knikt naar haar en zegt tegen Lucas: "Zeg mama maar gedag, dan gaan wij samen naar school."

Lucas heeft juf Pia's hand vast en is niet van plan die nog los te laten. Dus zwaait hij met zijn vrije hand halfslachtig naar zijn moeder en zegt: "Dag mam!"

Pia onderdrukt een gniffel en Lexy zegt: "Nou, van je bloedeigen zoon moet je het maar hebben. Tot vanmiddag!"

Ze lopen samen naar school en Lucas blijft de hele dag bij haar in de buurt. In de pauze moet ze hem echt wegsturen, zodat hij met zijn klasgenootjes gaat spelen. Thomas zit naast haar op het bankje en vraagt grinnikend: "Heb je verkering, Pia?"

Pia grinnikt ook en zegt: "Nee, deze juf doet niet aan verkering. Maar ik moet zeggen dat ik Lucas wel lief vind."

"En hij heeft een knappe oom om mandarijntjes mee te kopen", zegt Thomas. Ze kijkt hem vragend aan en hij vertelt dat Lucas samen met ome Logan de tekening en de mandarijntjes kwam brengen in de pauze toen ze ziek was.

Ze fluistert: "Oom."

Thomas zegt: "Deze juf deed toch niet aan verkering?" Dat levert hem een stomp op zijn bovenarm op en hij wil het niet toegeven, maar hij weet zeker dat het een blauwe plek wordt. Deze juf is sterker dan ze lijkt.

Ze kijkt hem quasi boos aan en zegt: "Hou op hoor."

.⋅

Alle kinderen zijn aan het eind van de middag de klas uit, behalve Lucas. Ze verzamelt haar spullen en zegt: "Ga je mee naar de kapsalon, Lucas?"

Lucas pruilt een beetje en zegt: "Het stinkt daar."

Pia schiet in de lach en zegt: "Waar zou je dan naartoe willen?"

"Naar ome Logan! (...) Juf?"

"Ja?"

"Als je een ome Logan hebt, dan heb je toch helemaal geen papa nodig?"

Pia gaat door haar knieën en aait het jongetje door zijn rossige haar. "Je hebt helemaal gelijk Lucas. Met zo'n leuke oom, heb je geen papa nodig." Ze steekt haar hand naar hem uit en ze lopen samen naar buiten. "Wel mijn hand goed vast blijven houden hè? Want ik ga huilen hoor, als je wegrent."

Lucas giechelt en zegt: "Domme juf. Ik ren toch altijd naar jou."

Ze schudt haar hoofd glimlachend en zegt: "Oh, dan hoef ik niet bang te zijn. We gaan eerst naar de kapsalon en dan overleggen we even met mama, oké?" Lucas knikt en huppelt naast haar, op weg naar de kapsalon. Als ze naar binnen stappen, knijpt Lucas zijn neus dicht.

Lexy zegt: "Oh Pia! Het is allemaal wat uitgelopen. Ik heb nog geen thee gezet."

Lucas vraagt: "Mag ik dan naar ome Logan? Mag dat? Ik kan er zelf wel naartoe lopen."

Lexy zegt boos: "Dat dacht ik niet! Ik zal eerst ome Logan wel even bellen, ga maar even zitten." Ze pakt haar mobiele telefoon en Pia luistert naar Lexy's kant van het gesprek. "Hé broer. Lucas wil bij jou zijn... Ja... Nee, dat kan niet... Ik ben uitgelopen en moet juf Pia's haar ook nog doen... Wat? Ja... Oké, ik vraag het wel... Ja, dat is goed... Bye!"

Ze draait zich naar Pia en Lucas om en zegt: "Logan zegt dat hij hele lekkere thee en chocolademelk heeft. En dat we misschien samen kunnen eten vanavond om je te bedanken, Pia." Lexy kijkt een beetje verontschuldigend, want Lucas vindt het natuurlijk een geweldig idee en springt op en neer in de kapsalon.

Pia schiet in de lach en zegt: "Oké. Maar die thee moet wel echt heel lekker zijn."

Lexy kijkt opgelucht en zegt: "Dankjewel juf Pia. Ik zie je over een uurtje. En Lucas? Gedraag je."

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰

Logan—– –

Logan grijnst, denkend aan zijn slimme plannetje. Eindelijk kan zijn neefje wat voor hem terugdoen, al weet dat knulletje dat zelf niet. Hij kan niet wachten om haar weer te zien. Hij loopt de keuken in en pakt het blikje met de Schotse vlag erop uit het kastje. Hij haalt er een theezakje uit en loopt ermee naar de bar. Daar aangekomen pakt hij een éénpersoons theepotje en kop. Hij kookt water en pakt een flesje chocomelk en doet daar een rietje in. Lucas komt als eerste binnen en trekt juf Pia mee naar een bankje bij het raam, zijn favoriete plek.

Logan loopt naar ze toe met de thee en de chocomelk. "Hoi, ome Logan!"

"Hoi Lucas! En juf Pia."

Pia kijkt hem een beetje verlegen aan en zegt hem zachtjes gedag.

"Ome Logan?"

"Ja?"

"Heb je nog shortbread?"

"Ja, ik zal de trommel even halen."

Lucas drukt zijn neusje tegen het raam en kijkt gefascineerd naar buiten. Pia kijkt naar het plafond en vraagt zich af hoe ze in deze situatie terechtgekomen is. Ze hoort Logan weer aankomen en kijkt hem aan. Hij heeft een oude koektrommel vast en doet hem open, zodat Lucas een koekje kan pakken. Hij haalt er twee koekjes uit, een langwerpige en een hartvormige. Hij kijkt zijn juf aan en zegt: "Hier juf Pia. Deze is voor u." Zonder te blozen geeft hij haar het hartvormige koekje.

Ze pakt het koekje aan en Logan heeft het gevoel dat het gras voor zijn voeten is weggemaaid. Lucas heeft dat natuurlijk niet door en staart al knabbelend op zijn koekje uit het raam. Pia schenkt thee in de kop en ruikt eraan met haar ogen dicht. Logan gaat tegenover haar zitten en bestudeert haar gezicht. Ze neemt voorzichtig een slokje en glimlacht naar hem. "Dit is hele lekkere thee. Dankjewel!"

Hij glimlacht naar haar terug en zegt: "Graag gedaan." Hij staat snel op en gaat weer aan het werk. Pia geniet in stilte van haar thee en shortbread, terwijl Lucas nog steeds uit het raam staart.

Na een tijdje komt Logan naar ze toe, met zijn telefoon in zijn hand. "Lexy's klant is weg, je kunt haar kant op komen. Eten we daarna samen? Wat vind je lekker?"

Pia bloost een beetje en zegt: "Ik haal met Lexy wel wat op de terugweg. Houden jullie van pizza?"

Lucas springt op en schreeuwt: "Jaaaaaa!"

Logan schiet in de lach en zegt: "Nou, dat lijkt me duidelijk. Margherita voor Lucas. En Lexy en ik lusten eigenlijk alles wel."

Pia staat op en zegt: "Oké! Tot straks." Ze zwaait naar de twee mannen en loopt naar de kapsalon.

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰

Pia — – –

Lexy staat al op haar te wachten en zegt: "Sorry Pia. Je hebt soms van die klanten. Die zijn langer bezig met bedenken wat ze willen, dan dat ik met het knippen bezig ben. Wil je het weer lekker kort?"

Pia knikt en zegt: "Ja, ik vind het heerlijk als het zo kort is en ik heb er dan weinig werk mee."

Lexy begeleidt haar naar een stoel en dekt haar kleding af. "Ja en het staat je goed Pia. Je hebt echt een poppengezichtje." Lexy begint te knippen en vertelt een beetje over haar leven. Dat ze hier naartoe kwam voor de liefde, maar dat die liefde zo over was toen hij erachter kwam dat ze zwanger was.

Ze heeft huilend haar broer gebeld en die heeft zijn spullen gepakt en is naar haar toe komen vliegen. Hij heeft van zijn spaargeld het café gekocht en haar bijgestaan tijdens de zwangerschap. En hij steunt haar nog steeds met alles. "Hij had best een duister leven in Schotland en heeft alles achtergelaten daar. Mijn moeder is daar wel verdrietig over, maar Logan is nooit meer terug geweest."

Pia luistert aandachtig naar Lexy en zou best meer willen weten, maar er valt niets meer te knippen. Ze kijkt in de spiegel en knipoogt naar zichzelf. "Oh ja! Dankjewel Lexy! Lekker kort weer."

Ze wacht tot Lexy de kas heeft opgemaakt en helpt met afsluiten. Ze lopen samen naar de pizzeria, terwijl Pia uitlegt dat ze Lucas pizza belooft heeft. Lexy vraagt: "Zijn je trommelvliezen nog heel?"

Pia schiet in de lach en zegt: "Ja, hij was heel enthousiast. Maar ik beschouw de eigenaar van de pizzeria als familie en ik eet normaal gesproken met hem 's avonds. Dus leek het me een goed idee om daar pizza te halen."

Ze gaan de pizzeria binnen en ze geeft haar bestelling aan Marco door. Hij is één van de vele neefjes van meneer Gentile, die allemaal een steentje bijdragen. Marco zegt: "Zio is in de keuken. Ik weet zeker dat hij je wil zien. Hij baalde al dat hij je vanochtend gemist had." Pia kijkt naar Lexy en ziet dat ze aan het barretje gaat zitten en dat Marco een glas wijn voor haar inschenkt.

Ze loopt de keuken in en meneer Gentile vliegt haar om haar nek. "Bambina! Ik heb je gemist!" Ze knuffelt hem warm en drukt een kus op zijn wang. "Laat me je even goed bekijken Pia." Hij houdt haar op armlengte en bekijkt haar van top tot teen. "Je ziet er goed uit. Beter. Alles goed?"

"Mamma en Bruno weten alles. En dat voelt goed. We hebben wel een geheim talent van mamma ontdekt. Ze blijkt een scherpschutter te zijn."

Meneer Gentiles gezicht vertrekt en hij zegt: "Dat weet ik. Het is dat het litteken op mijn achterste zit, anders zou ik het laten zien." Pia kijkt hem geschokt aan en zijn bulderende lach galmt door de keuken. "Alles op zijn tijd, bambina. Heb je honger?"

"Euh, nou ik heb pizza besteld en ga met één van de jongetjes uit mijn klas en zijn familie eten. Je weet wel het zoontje van de kapster."

"Ah, ik vond al dat je haar zo mooi zat. Dus met de ouders van dat jongetje?"

Hij ziet dat ze over haar antwoord nadenkt en dan zegt ze: "Met zijn moeder en oom."

Hij ziet iets in haar ogen en zegt: "Ik denk dat we morgen heel wat te bespreken hebben tijdens het diner. Ik over een kogel in mijn kont en jij over een zekere oom." Pia bloost en hij duwt haar de keuken uit. Hij kijkt met één oog het restaurant in en zegt: "Ga ook maar even een glaasje wijn drinken, dan zal ik de pizza's met extra veel liefde maken."

Pia loopt het restaurant in en gaat naast Lexy zitten. Marco schuift een glas wijn naar haar toe en ze bedankt hem. Ze neemt een slok en Lexy vraagt: "Is Marco ook familie van je?"

Marco zegt: "Heel exact genomen niet. Maar we zijn Italianen hè? En onze ouders en ooms en tantes zijn allemaal met elkaar bevriend, dus we zijn met elkaar opgegroeid. Ze voelt gewoon als een nichtje of zusje."

Pia zegt: "Ja, dus je hebt geen competitie van mij wat Marco betreft." Lexy bloost tot in haar haar en Pia grinnikt als ze ziet dat Marco hetzelfde doet. "Je moet een paar visitekaartjes achterlaten Lexy. Want als deze Italiaanse familie iets heeft, dan is het goed haar. Het kan je een heleboel donkerharige, mannelijke klanten opleveren."

Marco schraapt zijn keel en zegt: "Ja, we kunnen wel een kapper gebruiken. Eentje die niet meteen de tondeuse op ons haar zet."

Lexy hapt geschokt naar adem en zegt: "Op dat haar? Dat zou ik nooit doen. Zulk mooi, dik, donker haar." Pia is opgelucht als meneer Gentile de keuken uitkomt met de pizza's, want ze voelde zich een beetje een derde wiel naast Lexy. Pia wil betalen en Lexy zegt: "Nee! Ik betaal Pia! Het is om je te bedanken, dan kan jij toch niet betalen?"

Meneer Gentile zegt: "Er betaalt helemaal niemand, want jullie krijgen ze cadeau. Ik wil deze mooie dame namelijk vaker in mijn pizzeria zien. Klantenbinding noemen ze dat." Lexy giechelt en bloost een beetje en Pia bijt op haar lip om niet hardop te lachen. Lexy is wel heel gevoelig voor de Italiaanse charme.

Ze pakt de pizza's aan en geeft Lexy een vriendelijk duwtje. "Kom. De twee belangrijkste mannen in jouw leven hebben vast honger." Lexy knikt, ze zeggen iedereen gedag en lopen samen naar het café.

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰

Alsjeblieft, Hoofdstuk 8. Oftewel Capitolo Otto.

Nog iets te melden?


Tot de volgende update!

XO Hankie ❥