Jade

Nasa harap ko si Simon ngayon. Andito ako ngayon sa bahay niya at halatang walang nag-aalaga sa kanya. He grew some beard and he the dark circle in his eyes, he's been through a lot. But its nothing compared to mine and Dames suffering.

"Simon," I called him. Nanatili siyang nakatitig sa akin sa tapat ko. Nakaupo kasi kami sa magkaharapang sofa sa living area.

"Jade, babalik na ba kayo ni Dame sa akin?"

Ngumiti ako ng pilit sa kanya at umiling. "We are not coming back here, Simon. I came here to—"

Hindi ko natapos nang padabog niyang hampasin ang armrest ng inuupuan niya.

"Bullshit! Jade, ano ba? Kung si Irene man ang inaalala mo, tatapusin ko ang sa amin. 'Wag mo naman akong iwan, 'wag ninyo akong iwan ng anak ko."

I quickly bit my lower lip trying to suppress my sob. He looked so hurt, but I know this is not right.

"Simon, hindi ko hihingiin na bitawan mo si Irene. I knew you were with her, kahit pa no'ng nasa ibang bansa pa tayo. Ang akin lang, hahayaan na kita basta hayaan mo na rin ako. Simon, I am still married to Sky. There won't be any compli---" Hindi ko na anaman natapos nang tuluyan siyang tumayo.

"Si Sky? Sabi ko na nga ba e. Gusto mong bumalik kay Sky? Bakit? Kasi hindi talaga siya bakla at may namamagitan talaga sa inyo?"

NAikuyom ko ang aking palad. Nakakaramdam ako ng galit. Oo inaamin kong may mali akong nagawa, pero iyon ay naagwa ko kasi sobrang sabog na ako e. Sobrang basag na ako no'n.

"Ano, Jade? Ganito ba ang gusto mo? Na dahil hinahayaan mo akong makipagrelasyon kay Irene, gusto mo ring hayaan ko kayo ni Sky? Gano'n ba?"

Tuluyang tumulo ang luha ko, kaya tumayo na ako para harapin siya. Sa isang iglap ay dumampi ang palad ko sa pisngi niya.

"How dare you? I keep up with your lies for years; I made a fool of myself in front of others for years. I love you for many years, kaya ko tiniis lahat. Simon alam mong hindi ko hiniling na panagutan mo kami ni Dame, alam mo iyan! Kahit pa ako ang dahilan na may nangyari sa atin noon, kahit pa ginusto kong anakan mo ako, pero respeto naman. KAhit kaunting respeto naman! Minahal naman kita e, respeto lang hinihiling ko. Wag mo naman ipagkait sa akin iyon. Kasi hindi kita sinisisi dito, kasi alam kong may kasalanan rin ako. Kaya sana irespeto mo ang disesyon ko, kasi para sa atin rin iyon."

Matapos kong maglitanya ay tumalikod na ako, pero kaagad akong pinigil ni Simon at niyakap ako mula sa likuran.

"Jade. Babe, please. Wag mo akong iwan, 'wag pati ikaw. She is also leaving me, she's getting married. Wag naman pati kayo ng anak ko, please, 'wag mo akong iwan."

And with that my resolution had became more clear. Kumawala ako sa pagkakayakap niya at hinarap si Simon.

I wiped away his tears and smiled at him. "Simon, please. Hindi na mabuti itong ginagawa natin pagpilit. Simon I can't be with you, because all this time, you love her. Yes you love our child, but I can't just stay with you even if you don't even love me."

Napatulala siya, kaya ginamit koi yon pagkakataon para tuluyang umalis. Those phrase were the facts that he can never deny. He doesn't love me and he loves her.

Simon

Nanatiling nakatulala ako sa pintong pinaglabasan ni Jade. Napahawak ako sa dibdib ko na naninikip. Seeing her hurt and her face that was smiling trying to hide away the pain made me feel weak.

Ni minsan hindi ko nakitang nalungkot siya sa piling ko, pero mas tama sigurong sabihin na ni minsan hindi niya pinakita sa aking nasasaktan ko siya.

Napaupo ako sa sahig at napayuko. What have I done? I am going to lose my son and Jade and also Irene.

Paano ako napunta sa sitwasyong ito?

Irene called that night because of her arrange marriage to a Chinese guy, following their tradition. Oo gago ako sa pagaakalang maitatago namin ni Irene ang relasyon namin hanggang sa huli. Nagbalak pa kami na kahit may asawa na siya ay magkikita pa rin kami. Pero hindi ko akalaing ganito ang magiging epekto.

I lost my son and Jade. And this time I am left with nothing. DAhil sa ibang bansa maninirahan si Irene at mapapangasawa niya. At ang huli naming pagkikita ay naging banta sa akin. Dahil nahuli kami ng parents niya at ngayon ay mas mahigpit na ang pagbabantay nila sa kanya.

I don't know what to do anymore! I only loved the wrong person, was this really a big sin? To love someone that you are not supposed to love? Para ba 'di sila mawala kailangan kong mamili lang ng isa? Pero sino? Sino ang pipiliin ko?

I love Irene for so long, sobrang tagal kong tiniis lahat ng pagtatago namin para lang magkita, sobrang tagal kong tiniis na ipagtabuyan akong buong angkan nila. Ilang taon kong tiniis na patagong mahalin ang babaeng mahal ko.

Pero kapag pinili ko si Irene, I will lose my son. If I chose Jade, my son will be with me. Jade loves me, but there's just no way I can see that she will replace Irene. Ayaw ko ring saktan lang si Jade ng paulit ulit dahil iba ang mahal ko. Kasi kahit ganito ako, I care for her. I care for Jade. I can see the way she loves me and I not dumb not to see my reflection on her. WE are both blindly loving a person. At alam kong sobrang nasasaktan siya, pero 'di ko rin kayang mawala ang anak ko. I love my son very much, but when he grows old, will he be able to forgive me if he sees how hurt her mom will be because of me?