H14. Perrie (door Lieke)

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Als ik de volgende ochtend wakker word kijk ik recht in het lachende gezicht van Zayn. Fuck.

"Goodmorning princess." Ik moet blozen en duw hem weg. Ik ga overeind zitten en zie dat de hele ruimte leeg is. Meteen sta ik op en loop naar de deur.

"Waar ga je heen?"

"Weg van hier." Ik loop naar buiten en loop rustig de gang uit. Daarna sprint ik de trap op. Als ik de hoek om ren bots ik tegen Harry aan. Ik val op de grond en zie nog net dat Harry gewoon doorloopt, dus ren ik achter hem aan.

"Harry?" hij kijkt verschrikt op. Ik zie dat hij een wond heeft, net achter zijn oor en dat hij tranen in zijn ogen heeft.

'Hey, wat is er?' Ik pak zijn hand en duw hem naar een bankje, waarna ik naast hem ga zitten.

'Ik..' zijn stem trilt.

'Harry, je kan het me vertellen. Geloof me.' Hij knikt. Dan gaat zijn hand naar zijn voorhoofd en zie ik heel kort een paarsrode gloed in zijn ogen. Daarna zijn ze weer groen.

'Sarah.. Ik.. sorry.' Ik kijk hem verbaasd aan. Wat bedoelt hij nou weer? Hij wilt opstaan maar ik trek hem terug.

'Perrie.. laat me gaan voordat ik je pijn doe.' Ik schud mijn hoofd. Weer gaat die paarsrode gloed door zijn ogen, maar nu langer.

'Je doet me geen pij-'

'Jawel! Ik ben een monster!' De paarse gloed houd nu aan, en ik zie dat zijn spieren zich aanspannen. Angstig zet ik een stap achteruit en mijn hand glijd naar mijn zak.

'Zie je wel! Je pakt je stok! Je bent bang!' Schreeuwt hij met een nog lagere stem dan normaal. Dan valt hij op de grond en ik zie hem stuiptrekken. Zijn armen worden zwart, met een glimmende vacht en uit zijn rug groeien twee grote, zwarte vleugels. Uiteindelijk staat er een soort van monster voor me. Zwarte vacht, zwarte vleugels en paarsgroene ogen. Mijn hand trilt terwijl ik mijn stok pak.

"Ha-harry?" Hij kijkt me aan en dan rent hij op me af. Hij haalt uit met zijn klauw en..

"PARALITIS!" schreeuwt Zayn. Harry vliegt naar achter door de kracht en raakt de muur. Ik gil, Zayn gaat voor me staan en ik probeer langs hem te komen.

"Nee, Zayn!"

"Blijf achter me." Hij mompelt de Vloek van de Totale Verstijving en Harry valt als een plank op de grond. Zayn, die niet weet dat het Harry is, draait zich om.

"What happe- Wat is er?" Ik kijk hem aan met tranen in mijn ogen en stap naar achter. Hoe durft hij zijn beste vriend zo aan te vallen? Hoe durft hij?! Ik draai me om en storm de gang uit, weg van Harry en weg van Zayn.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro