H16. Jesy (door Lieke)

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

"Nee! Jade is onze beste vriendin, we gaan niet weg!" Schreeuw ik. Mijn handen trillen, maar I donut care.

"Mevrouw Nelson, het is beter voor Ja-"

"Beter voor Jade, tuurlijk. Wat Jade wil als ze wakker word is dat dat monster niet in haar buurt is! Haal Niall weg!" Scheeuw ik. Liam pakt mijn hand maar ik duw hem weg. Ik wil doorgaan met schreeuwen maar er komt geen geluid. De tranen springen in mijn ogen, wat nog nooit gebeurt is bij vrienden. Alleen als ik alleen en dat wil ik graag zo houden. Ik draai me om naar alle mensen en ga tussen ze staan. Dan loopt Anderling ons voor naar de deur en kruip ik snel achter een kast. Iedereen vertrekt.

"Dus, Meneer Styles? Leg uit?" Ik hoor hoe Harry's adem snel gaat. Te snel.

"I-ik kreeg een aanval en toen kwam ik Perrie tegen e-en toen Verlamde Zayn me maar het werkte niet dus toen ging ik naar de bibliotheek en was Jade daar e-en ik kon het niet tegenhouden. N-net toen Jesy schreeuwde dat Jade niet wakker wilde worden in het bijzijn van een monster werd ik zo bang. Zo bang." Trillend zit ik in mijn hoekje. Dan verander ik in een sneeuwwitte kat met bruine ogen. Ja, mensen, ik ben een faunaat. Ik loop naar Harry toe en spring op zijn schoot. Hij begint me te aaien en ik doe alsof ik slaap, waardoor ik de rest van het gesprek opvang.

"Hoe komt het dat je zo bent, Harry?" Nialls stem trilt van de ingehouden woede.

"D-de Doo-dooddoeners." Het gezicht van Niall word krijtwit en hij staat op, waardoor zijn stoel omvalt. Meteen spring ik overeind en blaas naar hem.

"Vlieg op, rotkat." Hij stormt de kamer uit. Harry kietelt achter mijn oor.

"Je bent geen rotkat. Je bent lief. Vanaf nu heet je Furry. Furry en Harry klinkt best goed."

Ik klim op zijn schouders en kijk hem aan. Het is toch niet te geloven dat hij me niet herkent? Ik bedoel maar...

Oke ik weet niks.

DAMNNNN DEES IS KORT MAAR MIJN INSPIRATIE IS KUT DUSJA FUCK U NIENKE

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro