H28. Perrie

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Ik kijk verbaasd naar Jesy als ze zich heeft omdraait en ze heeft uitgelegd wat er net is gebeurd. Toen ze het had over het medaillon moest ik meteen denken aan het medaillon dat ik heb gekregen van een oude man toen ik op kerstavond over straat liep. Hij duwde het in mijn hand en liep weg. Ik kon zijn gezicht niet goed zien maar zijn ogen waren fel blauw. Het leek alsof ze licht gaven. Ik sta op en loop naar mijn nachtkastje. In het laatje daarvan ligt mijn sieraden doosje waarin het medaillon zit. Snel open ik het doosje en zoek tussen mijn sieraden door naar het medaillon maar ik kan het niet vinden.

"Stok." Mompel ik en ik draai mij om. Naast Zayn op de grond ligt mijn stok. Hij begrijpt mijn blik en gooit mijn stok naar mij toe. "Accio medaillon." Er gebeurt niks. "Het is weg." Zeg ik als ik mij omdraai naar de rest toe. "Mijn medaillon die ik op kerstavond heb gekregen is weg."

"Is het hetzelfde medaillon als die bij Jade?" Vraagt Harry en ik haal mijn schouders op. 

"Ik heb het niet gezien." Antwoord ik. "Ik ga nu naar Jade."

"En ik ga mee." Zegt Zayn meteen en hij loopt achter mij aan als ik de deur uit wil lopen. Snel pakt hij mijn hand en ik voel meteen vuurwerk in mijn buik. Hij geeft mij een glimlach en legt zijn lippen even op mijn wang.  Maar de tomaat die ik ben, word meteen rood. "Je bent schattig als je bloost." Merkt hij er aan op en ik geef hem een klap tegen zijn schouder aan terwijl ik nóg roder word. Snel loop ik daarna de trap af, door de leerlingenkamer en door het schilderij van de Dikke Dame, terwijl ik Zayn meetrek. We rennen door de gangen naar de bibliotheek. Bij de deur van de Bibliotheek zien we Madame Romella de deuren dicht doen en er aan slot op toveren. 

"Madame Romella!" Roep ik en ik begin nog iets harder te rennen naar de deur en madame Romella. "Heeft u Jade en Niall gezien in de Bibliotheek?"

"Nee, ik moest van Professor Perkamentus de Bibliotheek sluiten voor vandaag en misschien de komende dagen." Antwoord Madame Romella met een nieuwsgierig gezicht. "Wat zouden Niall en Jade hier doen om kwart voor 6 's ochtends?" 

"Euh.." Begin ik en ik kijk Zayn paniekerig aan. 

"We hebben een toets vandaag en ze zouden kijken of er in de bieb nog boeken over het onderwerp waren." Zegt Zayn snel. 

"Oh vandaar, ik heb ze niet gezien hier." Waar zijn ze dan? 

"Oke Hartelijk bedankt voor uw tijd." Zeg ik snel en ik ren met Zayn weer terug. Als we in een afgelegen gang zijn, stop ik met rennen. "Waar zijn ze?" Vraag ik in paniek.

"Ze zijn vast weer terug naar de leerlingenkamer." Stelt Zayn mij gerust en hij houd mijn hoofd met zijn 2 handen vast. 

"Maar dan waren we ze wel tegen gekomen." Breng ik weer er tegen in. 

"Perrie?" Hoor ik van mijn rechts. Zayn en ik draaien ons naar rechts en daar zien we Niall en Jade hand in hand staan. In Jades rechterhand zie ik het medaillon hangen. 

"Waar waren jullie?" Vraag ik meteen. "Madame Romella zei dat jullie niet in de bibliotheek waren. " 

"Nou, we zagen dat ze de bieb sloot dus gingen we maar weer terug." Antwoord Jade.

"Waarom zijn jullie dan nu niet allang weer terug in de leerlingenkamer?"

"Laten we het erop houden dat Jade heel erg mooi is en dat daar iets meer aan dacht dan aan terug naar de leerlingenkamer gaan." Grijnst Niall en Jade bloost. Koppelgoals.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro