Ik zit nu met de meiden op onze kamer. We (ughum, Jesy en ik) hebben ervoor gezorgd dat het andere meisje is blijven zitten. Gnigni. Maargoed, Leigh heeft Jade verteld wat er in de koets is gebeurt en nu zitten ze mij te ondervragen want alles kan.

'Perrieeeeeee, je moet wel even vertellen wie de gelukkige is.' Ik schud mijn hoofd.

'Ik ga slapen, ik ben moe en morgen gaan we het eerste uur duelleren.' De meiden knikken en ik loop nog naar beneden om wat water te pakken. Zayn en Louis zitten daar, want die zitten ook in Griffoendor. Logica. Maargoed, ik sta hier dus heel mooi in mijn te korte pyjama. Yay. Ze kijken me allebei raar aan als ik een glas met water vul.

'Anders droog ik uit.' Zeg ik, terwijl ik weer naar boven loop. Louis schiet in de lach en Zayn gaat even slim doen.

'Weet je wat je ook had kunnen doen?' Ik loop uit nieuwsgierigheid weer naar beneden. Zayn heeft ondertussen zijn stok gepakt en een glas naar zich toe laten zweven met een sommeerspreuk.

'Aquamenti.' Fluisterd hij, en het glas vult zich met water. Gefascineerd stap ik naar voren en ga naast hem zitten, starend naar het water.

'Die kende ik niet.' Zayn schiet in de lach en laat me meer dingen zien, zoals kleine gele vogeltjes en een vliegende origami. Daarna kijkt hij me aan.

' En, wat kan jij dat veel mensen niet kunnen?' Ik pak ook mijn stok en sluit mijn ogen, denkend aan de dag dat ik de meiden voor het eerst leerde kennen. De dag dat ik in Griffoendor werd ingedeeld en de dag dat mijn leven echt begon.

'Expecto Patronum.' Fluister ik ook, en er komt een zilveren zwaan tevoorschijn. Ik kijk ernaar, en hoe het beestje elegant door de lucht zwemt en uiteindelijk weer terugkomt in mijn toverstok. Dan sta ik op, loop naar boven en ga op mijn bed liggen. Jade komt naast me liggen.

'Pez, waarom duurde het zo lang?'

'Zayn was me aan het ondervragen.'

'Wacht eens. Je wil ons niet vertellen wie het is maar we kennen hem wel. Perrie, vind je Zayn leuk?' Meteen word ik helemaal rood en Jade begint te grijnzen.

' Hij jou ook heur.' Ik schiet in de lach en duw haar van mijn bed af. Dan draai ik me om en val in slaap.

《☆》

Zegmaar half slapend zit ik in de grote zaal. Ik zit naar mijn op kots lijkende muesli te staren als Anderling ineens mijn aandacht trekt. Ze loopt naar binnen, naar professor Perkamentus. Ze fluisterd wat in zijn oor en hij staat op, waardoor de hele zaal stil is.

'Welkom bij de eerste ochtend op Zweinstein. We hopen van harte dat jullie een leuk jaar krijgen, en veel zullen leren! Maar eerst de belangrijke dingen. Er zijn vannacht 3 mensen vermist geraakt, hier, op Zweinstein. Lena Santiago uit Huffelpuf, Marie Karatsioli uit Ravenklauw en Sarah Thirlwall.' Meteen kijk ik naar Jade, wiens mond openstaat waardoor je de toast kan zien. Tranen vullen haar ogen en ze staat meteen op. Ze rent de zaal uit en ik wil haar volgen, maar Jesy en Leigh houden me tegen.

'Ze wil alleen zijn nu.' Ik knik en ga weer zitten, maar ik kan niet verder eten. Sarah weg. Dat is een nachtmerrie voor ons allemaal.