Hoofdstuk 3

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Een verdovingspijl shit!  Was het laatste wat Thorn dacht voordat hij langzaam verdooft werd en in een diepe slaap viel...

Thorn werdt wakker in een witte kamer. Hij was niet alleen, zijn hele klas was hier behalve een paar kinderen; Zayn, Luna, Sem, James, Nora,Freya, Jordy, Hailey, Quinn en Quint. Als hun er niet zijn dat zijn er hier 15 van ons. Berekende Thorn snel, hij lag op een natte,  witte vloer met een klein wit tapijt. Er klonk een korte kreet terwijl Floor geschokt keek, haar ogen wijd open terwijl de tranen er vanaf rolde van verdriet. 'Malina nee!' Riep ze huilend. Ze bleef glazig kijken naar haar beste vriendin totdat haar ogen in steen veranderden en ze woest naar Thorn keek. Wat heb ik hier mee te maken?!  'Jij! Dit is allemaal jou schuld!' Siste ze. 'Als jij ons hier niet had heengebracht waren we allemaal nog levend!' Voegde ze er woest aan toe. Hij zette een stap opzij maar Floor bleef naar dezelfde plek kijken als hij had gestaan achter hem had een man met een lange, witte labjas en een naamplaatje b.m Sam stond erop. Is dat niet die man waar Camel het over had? De man had een spuit in zijn had en liep rustig naar Floor toe. 'Het was haar eigen schuld.' Reageerde hij kalmpjes. 'Jij stomme, idiote-' Ze werd afgekapt door de man naar haar snauwde: 'Als je nu je mond niet houd dan gebeurt er met jou hetzelfde als met die vriendin van je.' Thorn verstijfde bij het zien van Malina's dode lichaam, zijn ogen werden groter terwijl de realisatie binnendrong. We gaan eraan! Deze mensen hier, ze zijn met veel. Te veel voor 14 kinderen om aan te kunnen... Thorn gedachten gingen alle kanten op, maar alles kwam bij elkaar toen hij Floor zag zitten doodsbang met haar handen op haar hoofd knieën op de grond en trillend b.m Sam, die een pistol op Floors hoofd had gericht, stond ernaast. Thorn keek Floor diep in aan glazig ogen aan en zei: 'Dit is niet het einde, dat weet ik gewoon.' Floor bleef huilen en iedereen hoorde een klik... Er klonk een luide knal en een zacht gejammer, Floor lag op de grond en b.m. Sam liep weg alsof dit de normaalste zaak van de wereld was. Thorn liep met stevige stappen naar Floors lichaam toe, niemand hield hem tegen, niemand durfde iets te zeggen, niemand probeerde te bewegen, maar Thorn deed dit allemaal zonder enige twijfel. Hij hurkte en voelde Floors hartslag, stond op, bleef even stil voordat hij met een luide, duidelijke stem zei: 'Floor is dood, er zijn nog dertien van ons in leven.' Wetend dat Malina en Floor de eerste, maar zeker niet de laatste zouden zijn die voor hem stierven. De overlevende,
Noa, Job, Eva, Jack, Beau, Falcon, Wolf, Levi, Chaz, Jay, Storm en Thorn, gingen overleggen wat iedereen zou gaan doen en wie de leiding zou nemen en wie de leiding dan over zou nemen enzovoort.
'Ik geloof dat we het op kracht zouden moeten testen.' Brulde Jack. 'Jack sowieso dus niet...' mompelde Noa, hij was oprecht aan het nadenken wie het het beste zou doen. 'Ik denk Levi, of Chaz!' Zei Wolf hyper. Noa mompelde weer en Jay was met hem aan het praten, Wolf was met Chaz, Levi en Falcon aan het bespreken terwijl Job, Eva, Beau en Storm ook aan het overleggen waren. Storm was Jack aan het proberen uit te leggen dat vechten niet de manier is op dit op te lossen en Thorn stond alles te bekijken.
10 minuten later 
Thorn ging op de houten stoel staan die ervoor zorgde dat hij boven iedereen uitkwam. 'Ik heb iedereens stem gehoord en de persoon die ons zal begeleiden is...' hij bleef even stil om de spanning op te laten lopen. Ik kan niet geloven dat ik dit echt, moet zeggen... 'Jack!' Hij probeerde blij voor hem te klinken. Een demonstratief gemompel klonk op uit de menigte. 'Ik heb voor Thorn gestemd!' Hoorde hij Jay en Storm schreeuwen. 'Het moet Noa zijn!' Riepen Falcon en Wolf. En wat als ik wel zou zeggen wie jullie het echt vinden? Word vast niet veel beter. Maar ineens riep Noa scherp: 'Ik heb de stemmen met je geteld Thorn, Jack was niet degene die het zou worden.' Thorn verstijfde en schuifelde heen en weer op de stoel. 'Noa, ik draag het leiderschap over aan jou.' Eindigde Thorn de discussie. Hij sprong gemakkelijk van de stoel af en zette hem terug. Jack laggas ga mee met deze twee bewakers. Klonk er door de luidspreker. Thorn zag Jack, de stoerste van de klas, nu toch angst uitstralen. 'Thorn, help please...' jammerde hij toen de bewakers hem pakten, Jack rillend van angst met wijs opengesperde ogen. De bewakers overlegden een paar dingen terwijl Jack zich probeerde los te krijgen, ze voerden hem weg en Jack gaf zich over aan b.m. Sam.

(Srry voor het late uploaden!)

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro