Başımı alıp gitmem
gerek buralardan
Asırlarca uzağa 
Gitmem ve asla geri dönmemem
Hiçliğin sarpa kayalarından
Yok olmaya, düşmem gerek
Benim kendime, senden gittiğimi
kanıtlamam gerek

Ve nihayetinde
sensiz de yaşayabileceğimi...
Ve insanın acizliğini
sonuna kadar
iliğimde hissetmem gerek
Belki o zaman son bulur
bu hikayem
Ne kadar istesemde bir daha
Senli günlere, dönmem...
Bu gün gitmem gerek
Benim senden önce
Kendimde, yitmem gerek!

Vuslat Tuna