A/N: IN THIS CHAPTER, MADAMI PONG SIDE STORY SO SANA PO MAG ENJOY KAYO.

BTW' SABAY SABAY ANG TIME SPACING NILA HUH. MEDYO MAGKAKAIBA LANG SILA NANG SCENE. SO WAG KAYONG MASYADONG MALITO.

=========================================================================================================

ERICH'S POV

KAGAT LABI ako habang palabas nang restaurant kung saan sinabi nang ka-date ko na dito kami magkikita. Pero ang sira ulong lalaking yun, niloko ako.

Kasi wala naman talagang naka-reserve para saamin dalawa. Letse siya. Malaglag sana siya sa hagdan at ma-comatoes habang buhay. Urgh.. Hindi ba niya alam na buong magdamag ko tong hinintay. This is our first valentine together pero ito siya nagsinungaling saakin.

Napatingin ako sa gawi ko nang biglang may umakbay saakin. " Erick." sabi ko.

Ngumiti siya saakin, isang ngiting nagpapagaan nang loob ko. " Alam mo para sa isang babaeng naka-dress at naka-ayos nang katulad mo. You should know how to smile, mukha kang papatay ee." pang aasar nito.

Inirapan ko siya. " Kung may papatayin man ako ngayon, siguro isa kana doon at yung letseng boyfriend ko." inis kong sabi.

May kung anong dumaan sa mga mata ni Erick pagkaraan ay inilapit niya ang kaniyang mukha saakin, dahilan para mapaatras yung mukha ko pero ngumiti lang siya saakin. Isang ngiting alam kong nagpamula sa mukha ko. " Then let's have a friendly date. I'll take away all the bad spirits on your body right now."

Inirapan ko siya. "At ano ka? Spiritista? Don't make me laugh, Erick dahil baka masampal kita nang wala sa oras." inis kong sabi nito.

Bigla siyang tumawa at may mga iilan na napapatingin saamin sa lakas nang pagtawa nito. I never seen Erick like this after nang mawala si Rhea. Nagulat ako nang bigla niya akong hawakan sa kamay at nagsimulang maglakad. " H-Hoy saan mo ako dadalhin?" tanong ko.

He look on me and smile brightly " Just trust me okay."

ERICK'S POV

NANDITO KAMI sa isang play ground. Nakahiga ako sa hita ni Erich habang siya ay sinusubuan ko nang ubas na dala dala ko. Ngumiti siya saakin at siya naman ang ang subo saakin nang grabes.

" Erick? Bakit noong inilibing si Rhea, three years ago. Bakit hindi ka nagpakita saamin? " tanong niya saakin.

Nakatingin lang ako sa mga mata niya, pagkaraan ay ngumiti ako sakaniya. " I don't believe that it's my bestfriend. But trust me, nagpunta ako hindi lang talaga ako lumapit." I said.

" Why?" takang tanong niya saakin.

" I still hate that time, yung lalaking nagustuhan ni Rhea. I still hate him because... he didn't protect my bestfriend. But right now yung galit na nararamdaman ko wala na. Nawala yun nang makita ko kung paano niya alagan si Danica. Yes, I do admit na magkamukha sila ni Rhea but whenever I look on Danica's face all I could see was my bestfriend."

" Do you miss her?" tanong nito.

Ngumiti ako sakaniya " Sobra..." marahan kong hinaplos ang kaniyang pisngi. " I do miss my cry baby bestfriend like her but I can't live my life in the past. Everyone's need to move on. And Danica help me to move on." sabi niya.

" Alam mo naman na magkaiba sila diba?" takang tanong nito.

Natawa ako sa sinabi niya. " Of course, Si Rhea hindi kayang pumatay nang lamok o langaw, while Danica tititig palang niya sayo nang masama dapat magtago kana kasi for sure babaliin niya lahat nang buto mo sa katawan.

Natawa siya sa sinabi ko. " You sounds like you scared to her."

" I'm not." nakangusong saad ko.

Nagulat ako nang bigla niya akong hinalikan. Magkadikit ang mga labi namin at aakmang lalayo na siya ay agad kong hinawakan ang ulo niya at mas nilaliman ko pa ang halik namin.

Erich's lips is very soft. At itong labi na ito. Dati pangarap ko lang mahalikan pero ngayon nahahalikan ko.

This is the best valentine's ever.

DARWIN'S POV

DINALA KO SI Karen sa isa sa rooftop garden na pagmamay-ari ng Daddy ko. Dito ko kasi balak na isurprise siya ngayon Valentine's day. Habang nagdadrive ako ay hindi ko maiwasan hindi mapatingin sakaniya.

Napaka-simple niya lang sa ayos niyang yellow knee length dress, medyo maluwag yun dahil sa medyo malaki na din ang baby bump niya. Marahan kong iniabot ang kaniyang tyan at marahan kong hinimas yun.

Hanggang ngayon ay hindi padin ako makapaniwala na magkakaanak na kami. " Hands off on me and focus on the road. Darwin. " I said her saying.

Napangisi na lang ako sa sinabi niya at hindi na nagbigay nang kahit na anong komento. Alam ko naman na ilang pa din siya saakin dahil napagbuhatan ko siya nang kamay before. So I made this date to make it up for her.

 NAKARATING kami sa rooftop building inalalayan ko pa siya sa paglabas at paglalakad niya kahit na napapansin ko ang pagstiff niya sa bawat hawak ko sakaniya. Napabuntong hininga na lang ako. Mukhang hindi magiging madali ang gabing ito para saamin dalawa.

" Bakit dito mo ako dinala?" tanong niya nang hindi padin nakatingin saakin.

Kasalukuyan kaming nakasakay sa Elevator at masyado siyang malayo saakin. Napabuntong hininga na lang ako. " Just trust me okay." I said.

Nakita kong may binulong siya sa gawi niya na, ikinakunot ng noo ko pero pinagsawalang bahala ko nalang yun. Ayokong masira ang gabi namin dahil lang sa misunderstanding namin dalawa.

Nang makarating kami sa distination namin halos malaglag ang panga ni Karen habang nakatingin sa harap namin. Nakikita niya kasi ang pinaka surprise ko sakaniya. " B-Bakit ? " nagtatakang tanong niya.

" I know you're still mad at me. But I'm sorry for what I have done. Hindi kita dapat pinagbuhatan nang kamay. Sorry Karen. " I said.

Napalunok siya, " Hindi mo pa din dapat ako sinaktan."

" I said I'm sorry. I was frustrated that time at ikaw lang ang napagbuntungan ko nang inis ko. I'm sorry God knows how much its hurt for me to see you avoiding me. "

She was about to answer me nang biglang tumunog ang cellphone ko. Nakita ko kung paano niya ako paningkitan nang mata nang makita niya ang caller ko. Hindi na ako nakasaangal nang bigla niyang hinablot ang cellphone ko pagkatapos ay walang sabing sabi na sinagot iyun. Hindi siya nagsalita at napapikit na lamang siya.

" K-Karen..."

Naiinis na binato niya saakin ang cellphone ko. " Pumunta kana sa condo nang Ashly na yun. Nakaready na siya for you, nakakahiya naman kung paghihintayin mo yang babaeng pinagkakaabalahan mo. " and with that iniwan na nya akong nakatanga don.

KAREN'S POV

HINDI KO alintana ang pagbuhos nang ulan. Wala akong paki kung magkasakit ako ngayon. I'm hurt. I'm fucking in pain right now.

Napakagat ako nang labi ko at marahan kong inilagay ang kamay ko sa sinapupunan ko. " Baby, wag kang mag alala huh! I'm gonna take care of you. I'm gonna love you kahit wala ang daddy mo." I said between my sobs.

Napaangat ako nang tingin nang biglang hindi ko maramdaman ang pagbaksak ng ulan sa katawan ko, and there I found out na may naglagay nang payong saakin. I turn my head to see him. " P-Patrick. " I said.

Ngumiti siya saakin. " If you don't mind can you hold this umbrella first "

Hindi ko man maintindihan ang gusto niyang sabihin sakin, ay hinawakan ko na lang ang payong. Ngumiti siya sa akin at tsaka niya tinanggal ang suot niyang jacket at tsaka inilagay sa likod ko. " B-Bakit?" takang tanong ko.

Ngumiti siya saakin. " Silly, of course para hindi ka lamigin o kaya magkasakit." sabi niya.

Malungkot na ngumiti ako sakaniya. Hindi na ako nagsalita dahil wala ako sa mood magsalita ngayon. Hindi ko pa din makalimutan ang ginawa saakin ni Darwin. Hindi ako nasasaktan in a emotional...

but

nasasaktan ako, dahil natapakan niya ang pride ko.

Muli akong nag-angat ng tingin nang maparamdaman ko ang paglibot ng kaniyang braso sa balikat ko. He smile on me " Let's go" sabi niya.

" Saan?" tanong ko.

" It's a surprise, sweetheart." he said smiling at hindi ko maiwasan hindi mamula dahil sa sinabi niya at dahil sa ngiti niya.

Ano bang meron sa ngiti ng lalaking to? at ganito ang epekto sa sistema ko.

NAGUGULUHAN ako habang papasok kami sa isang malaking mansion. Hindi ko maintindihan kung bakit ako dinala ni Patrick dito, samantalang hindi naman siya dito nakatira. Nagbaling siya saakin at tsaka niya hinawakan ang kamay ko inalalayan akong maglakad papasok sa loob.

At halos malaglag ang panga ko ng makita kong madaming sumalubong saamin na maids. " Welcome back." they all said.

Master? T-Teka don't tell me... OMG !

Hindi ko narinig ang ibang sasabihin niya dahil sa busy ako sa pagtingin sakaniya. Napakurap ako ng bigla siyang magbaling saakin. " Karen, sumama ka muna sa kanila, you need to take a bath. "

Hindi na ako nakapagsalita sakaniya dahil hinatak na ako ng maid.

AFTER KONG MALIGO ay hinatid ako ng maid sa dining hall, and there, I saw him... inaayos at tinutulungan ang mga maid niya sa gawain nila. Nang makita niya ako ay agad siyang lumapit saakin at tsaka niya ako inalalayan na makaupo sa upuan. " P-Para saan to?" tanong ko.

Ngumiti siya saakin. Isang ngiti na nakakatanggal ng sama ng loob ko " You need that, para mainitan ka." sabi nito saakin, ngumiti na lang ako as sinimulan humigop ng mainit na sopas.

Kung anu-ano lang ang pinag-kwentuhan namin ni Patrick habang humihigop kami at sa totoo lang naparami ata ang pagkain namin dahil naka-apat na balik kami sa kaldero para kumuha ulit ng bago. After namin kumain ay nagpunta kami sa isang kwarto. Madilim sa loob ng kwarto pero nararamdaman ko ang konting lamig na nanggagaling sa aircon. Inalalayan akong mapaupo ni Patrick sa isang couch tapos maya maya lang ay nanlaki ang mga mata ko ng biglang nagkaroon ng maliliit na liwanag. No... hindi ito liwanag kundi...

A planetarium. Ang ganda pagmasdan at masasabi kong kahit hindi ako mahilig sa astrology ay napakaganda ng kalawakan. Napabaling ang tingin ko sakaniya ng biglang tumunog ang phone niya pero hindi man lang niya tiningnan kung sino ang caller ay tinanggal na niya agad ang battery nito at inilagay sa mesa.

" B-Bakit hindi mo sinagot? Paano kung mahalaga pala ang sasabihin niya sayo?" tanong ko.

" Mas mahalaga ka kahit sa anong tawag, Karen. Makakapaghintay ang sasabihin niya pero ikaw... gusto kong ngayon mismo mo maramdaman yung ganitong feeling na ikaw lang ang mahalaga ngayon araw na ito." sabi niya.

Napakagat ako ng labi sa sinabi niya. Masuyong hinawakan niya ang pisngi ko at tsaka ngumiti saakin " Happy Valentine's day. " sabi niya.

Ngumiti ako sakaniya. " Thank you, Patrick" salamat kasi pinaramdaman mong ako lang ang mahalaga sayo ngayon araw na ito.

" Pero may kapalit yun?" nakangiting sabi niya. Hindi ako sumagot at nagtatakang tiningnan ko siya. " Can I call you Coco? I just want to be unique." he said shyly. Nakangiting tumango ako sakaniya.

Unique? Hindi pa ba unique tong ginawa niya para saakin? How I wish katulad na lang ni Patrick si Darwin pero alam ko naman imposible yun.

SHEEN'S POV

LUMINGA LINGA ako para hanapin ang babaeng yun na kanina pa nawawala. Nakakainis talaga ang babaeng yun kahit kelan. Hindi ba niya alam na may kasama siyang nag-aalala sakaniya? Sinabi ko lang kanina na maglibot tinutoo nga talaga at ang malupit nun hindi pa siya bumabalik hanggang ngayon.

Urgh!! Bakit kasi siya ang kasama ko ngayon?

Napabuntong hininga ako at tsaka pumasok sa isang bar dito. Tuloy tuloy akong naglakad papasok pero unang nahagip ng mata ko ay ang isang babaeng wild na umiinom at kainuman ang isang lalaking mukhang lasing na.

" Pssh.. ang hina mo naman" lasing na sabi ni Risa at tsaka tumawa ng malakas.

" Tssh.. h-hindi ako mahina." sabi nito. Hindi na sumagot si Risa at tumawa na lang, aakmang may hahawakan siya ng isang lalaki ay mabilis pa sa alas-kwatro na lumapit ako at hinawakan ang kamay niya.

Mukha naman siyang nagulat sa ginawa ko, kaya ngumisi lang ako sakaniya. " Don't touch my girl" sabi ko. Parang gusto ko nang masuka sa sinabi ko. -_-

" Ooh Sheen... dear... why are you here?" lasing na tanong saakin ni Risa at tsaka tumawa.

Napabuntong hininga na lang ako sakaniya. " I'm here to fetch you,lady. Now.. come. " sabi ko at tsaka ko siya binuhat. I even put five thousand pesos on the table and without a word, nagsimula na akong maglakad palabas ng bar.

NANG MAKABALIK kami sa tinutuluyang hotel namin ay agad ko siyang inihiga sa kama. Aakmang papababayan ko na lang siyang matulog ng ganun ay bigla na lang niya akong hinatak at tsaka siniil ng halik. I don't want to move my lips with her dahil nga lasing siya but...

I just found myself responding on her kisses, like this is the right thing to do. When our lips parted.. parehas kaming kapos ang hininga... I stared on her eyes then my eyes got widen when I saw tears running down on her cheeks. " R-Risa?" kinakabahan at nag-aalalang banggit ko ng pangalan niya.

" Sheen.. be honest with me please" hindi ako nakasagot sa sinabi niya at tsaka siya malungkot na ngumiti saakin " Wala ba akong sex appeal? Wala ba ako nun? Kasi kung wala ako nun, bakit yung mga lalaki sa bar... halos maglaway na sila sa katawan ko? p-pero bakit yung lalaking mahal ko, hindi man lang ako magawang tingnan." she said between her sobs.

Hindi ko maintindihan ang sinasabi niya. Wala akong maintindihan na kahit na ano. Pero ang mas hindi ko maintindihan sa sitwasyon namin ngayon... bakit ako nahihirapan na makita siyang nagkakaganito tapos wala akong magawa para gumaan ang pakiramdam niya.

" Pangit ba ako? Hindi ba ako ganun ka-ganda? " she asked me. " D-Diba... maganda naman ako? S-Sheen... mahal ko siya, mahal na mahal ko siya pero masakit na. Y-Yung tanggap ko na hindi siya titingin saakin ng tulad ng pagtingin ko sakaniya. "

" Risa, alam mong hindi mo pwedeng pilitin ang taong magkagusto sayo." I said it.

Ngumiti siya saakin ng mapait at tsaka niya pinunasan ang luhang tumulo sakaniyang mga mata.

May kung ano akong kirot na naramdaman sa puso ko habang nakikita siyang ganito. I lean on her and kiss her on her forehead. " I like you, Risa. " I said.

Nanlaki ang mga niya sa sinabi ko, pero hindi na siya nagbigay pa ng kahit na anong komento sa sinabi ko. " I'll make you mine. So now, please... take a rest. " he said.

She nodded on me before she close her eyes on me. Hindi ko man siya mahal... pero alam ko sa sarili ko na gusto ko siyang protektahan hindi dahil sa kaibigan ko siya...

Kundi...

I'm seeing her like a real woman who needs a man to protect her in everything.

NICA'S POV

NAG-UNAT ako ng mga braso ko ng matapos ko ang mga dapat kong gawin. Ilang araw din kasi akong hindi nakapasok kaya madami kong hinabol.

Napatingin ako sa gawi ko ng makita ko ang isang tampak ng flowers and chocolate na iniabot saakin nang mga students dito kanina. Napanguso tuloy ako... ang dami kong bibitbitin at mukhang magkakaroon ako ng diabeties dahil sa dami ng chocolates na meron ako ngayon.

Napatingin ako sa may pinto ng biglang may kumatok at iniluwa si Kenji na ngumiti saakin. " Happy Valentines day to my beautiful best friend, Danica Yuuki." he said as he gave me a human size teddy bear and a bouquet of red roses.

Napanganga ako ng iniabot niya saakin yun. " k-Kenji.. h-hindi mo naman kailangan na bigyan ako ng ganito." sabi ko.

Ngumiti siya saakin at tsaka marahan na ginulo ang buhok ko. Kinuha niya sa kamay ko ang human size teddy bear at tsaka ako niyakap ng mahigpit. Ang kaniyang mukha ay nasa leeg ko.. inhaling my scent.

" I want you to be happy, again." he whispers through my ears.

" I'm happy." I said, hugging him back. He shook his head while hugging me tightly. " Kenji."

Kumalas siya sa pagkakayakap saakin at tsaka ako hinawakan sa magkabilang pisngi ko at ngumiti. " Trust me about this okay. " he said. Kahit hindi ko maintindihan ang sinasabi niya ay tumango na lang ako.

I do trust him...

NAGTATAKA AKO kay Kenji ng dito niya ako iniwan sa Town. Umalis si Kenji after niya akong iwan dito, kaya nakasimagot na naglakad ako. Hanggang sa makarating ako sa fountain ng Town..

Nanlaki ang mga mata ko ng biglang may tumugtog. At mas lalong namilog ang mga mata ko ng makita ko si Daniel na nakasuot ng three-piece suit habang may hawak na bulaklak. " D-Daniel?"

Ngumiti siya saakin at tsaka iniabot saakin ang bulaklak na dala niya. " I'm glad na nakapunta ka" sabi niya.

" H-Hindi ko alam kung ano bang nangyayari. I shouldn't come here kung alam kong nandito ka" sabi ko.

Ngumiti siya saakin. " Can we just back in the old one, Danica? Yung ikaw si Satan Girl ko at ako yung Hell boy mo. Pwede bang ibalik natin yun dating tayo. Kahit ngayon lang Danica." he said.

Napakagat ako ng labi ko at tsaka tumango ako. Ngumiti siya saakin... isang ngiting matagal ko nang hindi nakita sakaniya simula nung malaman ko ang dahilan kung bakit kami nang break.

" Umm.. sana pinagbihis niyo muna ako ni Kenji. Nakakahiya naman sayo na naka-formal suit ka samantalang naka-uniform lang ako." sabi ko habang naglalakad kami papunta sa pinakamalaking puno sa Town.

Ngumisi siya saakin. " I'd like it, kahit ano naman suot mo okay sayo ee" namula ako sa sinabi niya kaya agad akong nag iwas.

Nang makarating kami sa pupuntahan namin ay halos malaglag ang panga ko sa nakita ko. Ang ganda ng decoration ng paligid at halatang pinag-isipan talaga ito. Meron din akong naririnig na puma-piano at tumutogtog ng violin. Nakakarelax ang tunog.

Nang gabi yun... walang ibang ginawa si Daniel kundi ang patawanin at pasayahin ako. Minsan naiisip ko yung mga ganitong bagay... madali lang maglaho sa isang kisapmata.

Nagtataka ako ng bigla niyang iniabot saakin ang isang kulay pulang box. " A-Ano to? P-Para saan tong box?" tanong ko.

Ngumiti siya saakin " It's my gift for you." he said.

Nagtataka ako pero kinuha ko iyun at binuksan. Napakagat ako ng labi ko nang makita ko loob nito. Napakaganda ng design nung bracelet na binigay niya. May nakalagay sa pinaka-gitna nun na SG&HB. Hindi ko mapigilan hindi mapaiyak nang makita ko ito. " I hope na nagustuhan mo" nahihiyang sabi niya.

Tuluyan nang tumulo ang luha ko at pilit na ngumiti ako sakaniya. " Nagustuhan ko... gustong gusto ko tong..gift na ito." I said between my sobs.

Tumayo siya at lumuhod sa gilid ko, kinuha niya saakin yung bracelet at isinuot sa kamay ko. Kasabay nang pagtugtog nang bagong kanta ay nakita ko ang pagtulo ng kaniyang luha.

This is the end of our night. Get the grip Danica. Hindi lang ako ang nahihirapan. alam ko yun dahil nakikita ko yun sa mga mata niya habang nakatingin saakin.

" Thank you." he said before he kiss the back of my hand. " Thank you, for this night, Danica. " he said.

" Shhh.. Dan.." marahan kong pinunasan ang luhang tumulo sakaniyang mga mata.

Pain cross on his eyes and I know that he can see it through my eyes. Ngumiti ako sakaniya ng pilit. " I should be the one who thanked you. I love everything. " I said truthfully.

Hinawakan niya ang dalawang kamay ko at tsaka hinalikan ang bawat daliri nun. Humihikbi siya habang nakatingin sa mga kamay ko. " I want to be with you. If I had a power to stop the time. I will do it right now and right here. But I can't do it. I don't want to let go of you. God knows how much I want to be with you. " he stops looking on my eyes.

My heart breaks into pieces when I saw how hurt he felt right now. I was about to open my mouth when his lips brush on my lips.

Kissing me from the very last time. Kissing me and make me feel how much he loves me.

When our lips parted, he press his forehead on mine " I love you, but I need to let you go. This is for us. " he said and with that he slowly walked out.

I cried harder that make me hard to breathe. Alam ko naman na ginagawa niya ito para saakin... pero ang sakit sakit pa din.

Yung tanggap mo na yung nangyayari sa relasyon niyo pero kahit ganun ang sakit sakit pa din.

KHIEGILSAN

Song used: Night Changes

Singers: One Direction