CHAPTER 57: Playing Cupid

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

DAN'S POV


KANINA PA NAMIN hinihintay nila Mommy at ni Uncle Dave si Danica na ngayon ay hirap na hirap at para bang gustong gusto ng manapak ng tao dahil sa hindi siya pinapadaan ng mga ito.



Matapos kasi ng fashion show, agad na dinagsa si Danica ng mga magazine companies para maging exclusive model nila ito. "I never thought na kayang gawin ng anak mo; ang ginagawa ng Mommy niya Davy." rinig kong sabi ni Mommy.



"Don't understimate our daughter Vicky." sabi ni Uncle Dave. I mentally rolled my eyes to them; hindi lang naman ito ang unang beses na nakita ko siyang nag model.



Napapikit ako ng maalala ko ang Ms. Island contest. She really look hot that time; and I remember how hard it was for me.



Nakabalik lang ako sa ulirat ko ng marinig ko ang humahangos na boses ni Danica; and when I turned my head to see her I saw her pouting her lips. "Hi Daddy... Hello Mrs. Cruz how have you been?" Danica said politely and formally.


My Mom smirked at her "I'm pretty good, Danica." My mommy said. Tumingin sa akin si Mommy at alam kong may binabalak siya ngayon "Daniel, sayo na sasabay si Danica. Sumunod kayo sa pina-reserve kong restaurant for our lunch." my mommy said.



I was about to say something when "Actually mas gusto ko pong sumabay sana sa Daddy ko." she said. Nagtatakang tumingin naman sakaniya ang kaniyang ama "Dad, I want to be with you. It's been a long time since the last time we met." she said pouting on her Dad.



Napangiti naman si Uncle Dave sa inaasal ng anak niya. Alam kong naninibago pa din siya sa ugali ng anak niya; dahil hindi naman sobrang straight forward ni Rhea. "But Honey.. your Tita Veronica and I will talk some business, bago kami makarating sa restaurant. And I'm pretty sure that you'd get bored." sabi nito.



Danica exagerated rolled her eyes on her dad before turning her head towards me. "Let's go." she said.


Bumuntong hininga na lang ako at tsaka nag paalam sa mga magulang namin at tsaka ko siya sinundan; papuntang parking lot. Hinintay niya ako hanggang sa mapagbuksan ko siya ng pinto. She just say 'thank you' on me before climbing in on my car. She doesn't look on my eyes and I know very well that she keep on ignoring me.



I wanted to talk to her but I don't how to start.


Ito kasi ang problema ko... ang dami kong gustong sabihin pero hindi ko alam kung saan ako mag sisimula. Minsan sa sobrang dami na... nauuna ko na yung mga bagay na hindi naman dapat mauna.



Pasimple ko siyang tiningnan at napansin kong may hawak siyang bouquet at suot niya pa din yung suot niya kanina sa fashion show. "Can we just go? Stop staring at me. Your just making me uncomfortable in my sit." she said coldly.



Napabuntong hininga ako at tsaka ko kinuha ang jacket na sa pasenger sit. Ayun yung jacket na binigay niya sa akin nung birthday ko. Napansin kong nagulat siya nung makita yung jacket at nung inilagay ko iyun sa may hita niya. Hindi siya nagsalita at ganun din ako; pagkaraan ay pinaandar ko na ang sasakyan at tsaka pumunta sa sinabing lugar ng Mommy ko.



NANG MAKARATING kami sa Restaurant agad naman namin nakita sila Uncle Dave at si Mommy. Nakangiting binati sila ulit ni Danica at tsaka naupo katabi ng Daddy niya. Panay usap lang ang dalawa for their business; while kami ni Danica ay tahimik lang na kumakain.


"By the way, Hija how's the S.H.A?" - Uncle Dave.


"It's doing great, Dad. I already fix the problem regarding on the outsider and the improper unifrom of some students. Right now, I'm just fixing the upcoming events before I go back on Island." she said.


"I think it's better for you to stay on S.H.A than to go back on the Island?" - Mommy.


"If I stayed here then my father will control my life. And I don't want that happen." she said straight forward.


"Danica I'm doing that for you---"


"Dad I don't want to talk about that. If your going to persue that then I tell you. I'm running away from you." she said. Napabuntong hininga na lang si Uncle Dave sa anak niya at wala ng sinabi. Sabagay, isa sa mga ugali ni Danica ay kapag nakapag desisyon na siya napaka-hirap ng baliin nun.


"By the way, Danica... we have birthday party of my twins. Alam kong alam mong birthday nila ngayon and I want you to be there too. And if you're going to turned down my offer then please don't be." sabi ni Mommy.


Napanganga ako sa sinabi niya, bakit pakiramdamn ko may pinaplano sila ng Daddy nito ni Danica. I held my breathe when our eyes meet. Pero agad din siyang nag iwas "Okay."



NANG MAKABALIK kami sa S.H.A ay agad ko siyang hinigit sa braso niya "Danica, bakit ba hindi mo man lang ako kinakausap?" tanong ko hindi ko na kasi natiis yung pang babalewala niya sa akin.



yung tipong ang lapit nga lang niya sa akin pero parang ang layo niya.



Yung tipong gusto mo siyang makausap pero parang may nakapagitan sainyong malaki at matigas na pader.


She let out a sigh "I'm nothing to say. So why would I talk?"


"Danica? Hindi ka ba magiging mabait sa akin? it's my birthday?" lakas loob kong tanong sakaniya.


But my heart break into pieces when she slowly remove my hands on her "The last time I'm with you during your birthday. I got my heart break, Daniel. So what do you expect on me right now? Your nothing to expect since... since that day; I started walking different paths from you."



And with that she left me dumbfounded.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro