Chapter 41 : It's over

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Dan Pov

It's been five days simula nung maghiwalay kami ni Icah, natapos na din yung SCHOOL FESTIVAL namin, walang nagbago except sa paglayo ni Icah sakin, hindi na niya ako kinausap simula nung araw na yun, hindi na niya ako tiningnan o ni miski ngumiti kapag kasama ako ee hindi na niya ginagawa.

Lagi na siyang tahimik at malungkot, at kung minsan namin nakatingin lang siya sa malayo na para bang may pinag-iisipang mabuti.

Hindi na ako tinanong ng mga kaibigan namin, sa nangyari samin that day ... dahil alam ko, pati ang mag kaibigan namin nahihirapan sa pagkakahiwalay namin dalawa.


Napatigil ako sa pag-iisip ng biglang dumating yung teacher namin. Huminga siya ng malalim at tsaka " I don't know, how to say this ... " she said in a very sad voice. " Ms. Harada, can you please came in front " sabi niya.

Tumayo si Danica at saglit na nagtama ang mga mata namin pero bigla niya din iyun binawi.


Bakit pakiramdam ko may sasabihin siyang hindi ko gusto ??


Bakit pakiramdam ko sa pagtayo niya ngayon sa harapan ng klase namin, mas lalayo siya sakin ??


" tell them .. " sabi nung teacher namin.

Tumango lang si Danica at " I'm gonna transfer to the other school " sabi niya


At sa mga words na sinabi niya, pakiramdam ko gumuho ang mundo ko. Napansin kong nagulat din ang mga classmates namin, at saglit na napatingin sakin. She's going ...


She really leave me ...


Tumayo ako at lumapit sakaniya at tsaka ko siya hinatak palabas ng classroom namin. Hindi ko pinansin yung pagtanggal niya at pagsigaw niya sakin..

Kailangan ko siyang makausap ng kami lang... Hindi ako ...


Hindi ko handa na mas malayo siya sakin.

" Dan ano ba ?? bitawan mo ako ??" sabi niya habang nagpupumiglas, pero mas hinawakan ko siya ng mahigpit. Hanggang sa makarating kami sa roof top kung saan kami lang ang tao.


Hinarap ko siya at sinalubong ko ang mga shallow eyes niya. " Danica ... "

" Bakit ba yun ?? " naiirita niyang tanong sakin.

" bakit hindi mo sakin sinabi ang about dun sa pagta-transfer mo ?? ba-bakit biglaan ??"


" Bakit kailangan ko pang sabihin sayo ang mga decision ko ?? Dan this is my fucking life, and wala kang magagawa sa mga gusto kong gawin sa buhay ko"


" Pero Danica, hindi ka nga pwedeng umalis ee "


" at bakit hindi ako pwedeng umalis ?? sabihin mo nga ? MAY KAILANGAN PA BA AKONG GAWIN DITO ?? wala na akong gagawin dito, tapos na akong magpakatanga sayo."


" pero Danica mahal kita, bat ba hindi mo ako maintindihan ??" tanong ko sakaniya.

Natigilan lang ako ng makita kong tumulo ang mga luha niya, she smile bitterly on me " Mahal ?? alam mo ba na ayan ang gusto kong marinig mula sayo ?? na sabihin mo sakin na mahal mo din ako tulad ng pagmamahal ko sayo.. " natigilan siya at pinunasan niya yung luha niya " pero ngayon, ngayon na sinabi mo sakin yang salita na yan, hindi yan ang gusto kong salita na maririnig mula sayo..... kasi sa tuwing sinasabi mo yang salitang yan ?? MAS LALO AKONG NASASAKTAN " sabi niya at tuloy tuloy lang ang pag iyak niya sa harap ko.

"pero totoo naman ang sinasabi ko ?? Please Danica, don't leave me "


" No Dan, you and I is over,... We are over, our relationship is over, why didn't you get it... I don't want to get hurt again, please, let me move on... I want to forget you, forget that I fell in love with you... "

" No, I don't want you to move on over me, I want you to stay"


" But Dan, NASASAKTAN NA AKO ?? hindi mo ba naiintindihan na hindi ko na kaya ?? sa atin dalawa, ako yung mas nasasaktan ?? Hindi to tama ??? This is not right, hindi tama na sa atin dalawa ako lang yung nasasaktan ... Hindi din tama na ako lang ang nagmamahal ?? Ayoko ng masaktan, at sa ayaw mo man o sa gusto, aalis ako "

And with that iniwan niya ako dun. Iniwan niya akong nakatulala at hindi alam ang gagawin sa unang pagkakataon.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro