Zayn's POV

Wpatrywałem się w Nialla śpiącego obok mnie. Leżał na brzuchu z buzią odwróconą do mnie. Był taki spokojny. Uniosłem dłoń i delikatnie odgarnąłem mu przydługie kosmyki włosów z czoła. Poruszył nosem marszcząc go lekko przez sen. Uśmiechnąłem się lekko i przykryłem go. 

Spojrzałem na niego niepewnie i przysunąłem się bliżej niego. Zarzuciłem na niego ramię i przytuliłem. Poruszył się śpiąc dalej, wtulił buzię w zagłębienie w mojej szyi, a ja poczułem przyjemne ciepło w środku. 

Niall's POV

Obudziłem się czując przytłaczające ciepło. Rozchyliłem powieki i zobaczyłem nagi tors Zayna naprzeciwko swojej twarzy. Jego silne ramiona owinięte wokół mnie i nos wtulony w moje włosy. W głowie zawirował mi cały wczorajszy dzień. W moich oczach wezbrały łzy, więc szybko wyplątałem się z objęć Malika, nie zwracając uwagi na to, czy go obudzę. 

- Niall? - wymamrotał obracając się na plecy, gdy ja szybko brałem bokserki z podłogi i zakładałem je na siebie - Uhm, ta, dzień dobry - mruknął podpierając się na łokciach wpatrując we mnie. Boję się, że jak odwrócę do niego twarz, nie powstrzymam łez. Wciągnąłem jeansy - Myślałem, że zjesz ze mną i Claudią śniadanie..

- Nie mam czasu - warknąłem. Czemu to bolało mnie? Nienawidziłem siebie, za sposób w jaki musiałem go traktować. Musiałem udawać, że nic nie czuję. Ale nie mogę inaczej. Nie mogę, skrzywdzę go wtedy.

- Jest po szóstej..

- Nie jestem głodny. Śpieszę się do pracy - powiedziałem przypominając sobie o swoim dyżurze w burdelu. 

Niall dziwka. 

- Przyjdziesz dzisiaj na kolację? - spytał wychodząc powoli z łóżka, gdy ja szukałem swojej koszulki. Założył spodnie dresowe i podał mi tshirt. Nie patrząc mu w oczy, ubrałem na siebie koszulkę.

- Nie mogę.

- Niall..

- Mam pracę - powiedziałem idąc do drzwi.

- W porządku - usłyszałem cichy głos Zayna gdy wychodziłem. Oparłem się o drzwi i zakryłem usta, by ukryć szloch, który opuścił moje wargi, tak samo jak łzy spływające po policzkach. 

Kiedy stałem się taką beksą? Jestem żałosny. Przeżywałem już w życiu gorsze rzeczy i nie płakałem. Muszę się zebrać w sobie.