27

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Sebelum tu,
Ini playlist untuk cerita ni hehe:

https://open.spotify.com/playlist/2EPperhD7OqZ3RXVVM8XH2?si=yvW0_Qv8Q6O1scGXJQOsyg&utm_source=copy-link

🦋

"Shahmi, awak buat apeni?". Aku gosok-gosok mata sambil berjalan masuk ke dalam bilik kerjanya yang masih bercahaya itu.

Kelihatan dia sibuk menaip sesuatu di laptopny-- EH, TU LAPTOP AKU LA!

"Shahmi! Awak buat apa tu?!". Terus aku menjerit, automatik. Dah la pukul 3 pagi.

"Bising, Sofeah".

Aku pun semakin mendekatinya untuk tengok dia sebenarnya tengah buat apa tu. Mana la tahu en, dia tengah selongkar rahsia aku ke. Walaupun aku takde rahsia pun sebenarnya hehe.

Tapi...

Dalam kemalapan cahaya lampu belajar di meja kerja dia tu, aku nampak dahi Shahmi tengah berkerut-kerut sambil menaip....

.... coding di laptop ku.

Dan coding yang dia tengah taip tu coding panjang yang aku ter-delete pagi tadi.

"Kenapa awak buat ni?". Dah aku rasa nak nangis pulak dah.

"Kan pagi tadi ni semua hilang. Saya tolong taip balik je. Kan ada tulis dalam buku nota Sofeah kan?". Dia menggosok-gosok lembut pipi aku sambil tersenyum hambar. Dia ikhlas, cuma dia penat. Aku tahu tu.

"Daripada pukul berapa awak buat ni?".

"9 malam".

AAAA NAK NANGIS LAGIII!

"Dah la, jangan nangis. Cengeng". Sempat lagi dia mengomen.

Ceritanya, petang tadi, lepas balik kelas, terus aku nangis teruk namampus sebab coding tu tiber hilang. Mungkin aku terbuang kut. Shahmi yang sentiasa ada sewaktu aku menangis ni, dah puas pujuk. Masih juga tak jalan. Sampailah aku berhenti menangis sendiri bila aku tertidur.

"Kenapa awak tolong buatkan?".

"Sebab Sofeah ni pelik".

"Kenapa?".

"Sofeah marah sebab coding hilang. Dengan saya, saya sekali kena marah". Perempuan, biasalah.

"Itu je? Bukan sebab Shahmi sayang saya ke? Shahmi dah tak sayang saya ke?". Eh pulak dah. Kalau tak sayang, taknye dia nak taip balik coding kau tu.

"Pergi tidur la, Sofeah". Dia cium pangkal hidung aku sekali.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro