Net nu Kenza veranderd is komt Jayden naar buiten rennen. "Wat is hier gebeurd?!" Roept hij verbaasd. Nou Jayden dat weet ik zelf ook niet, wil ik eigenlijk sarcastisch antwoorden, maar ik begrijp ook wel dat dat niet zou helpen. "Ze flipten hem ineens." Zeg ik dus maar heel simpel. Jayden doet zijn arm omhoog en tilt Kenza aan haar keel de lucht in. Arg, dat is nou zo irritant sinds ik hier ben: Iedereen denkt maar dat hij je altijd moet helpen! Ik kan dit best zelf aan. Toch ren ik met Jayden mee naar een kliko. "Jayden ze stikt! Laat haar los!" Fluister ik fel, zodra we achter de kliko zitten. Kenza valt op de grond. "Nou sorry hoor, ik probeerde alleen mijn vriendin te beschermen!" Meent hij dit echt! Oh ik ga zo erg zijn hersenen tot moes slaan en ze aan zijn eigen honden voeren! "Ten eerste, IK ben NIET je vriendin! Ten tweede, IK kan MEZELF beschermen!" Ik fluister misschien iets te hard. "Zo bedoelde ik het n..." De woorden blijven hangen in zijn keel als de kliko plotseling opzij vliegt. Nou als Jayden zo goed is in mensen beschermen mag hij het zelf uitzoeken. " euhm... Hai... Ik ben weg hiet." Zeg ik tegen Kenza, alsof ik echt bang ben en ik spring overeind en ren weg. "Hee wacht op mij!" Roept Jayden terwijl hij achter mij aanrent. Urg en hij wou komen helpen! rennen helpt niet! Ik hoor voetstappen binnen. Het is Dawn, gelukkig, die kan Kenza tegen houden zonder haar te verwonden of misschien zelfs vermoorden, zoals ik waarschijnlijk zou doen. "Keet, Jayden, ga hulp halen, ik hou haar wel tegen." Dawn hier achterlaten! Jayden rent gewoon door. Ik ook, maar wel langzamer als ervoor. Oke er moet hulp komen! Ik ren weer harder en haal Jayden nog voor de trappen met gemak in. "Wie ben jij?" Hoor ik Dawn zeggen. Ik kan over het gonzen van mijn oren heen nog net Kenza's antwoord horen. "Je ergste nachtmerrie..."