Tony komt naar binnenlopen. Woedend kijk ik hem aan. Dan zie ik dat ook black widow aan komt of wat was haar echte naam ook alweer. Ze stoppen net buiten gehoor afstand van een normaal mens, maar ik ben niet bepaald normaal. En ik hoor ze praten. "Tony weet je zeker dat je dit wel wil doen? De vorige keer heeft ze je pak gesloopt, weet je nog?" Ze klinkt heel rustig, maar haar hartslag zegt iets heel anders. "Nat, ik kan dit echt wel aan, ze is nu rustig en ze wou mij niet eens aanvallen." Dat was het ze heette Natascha Romanoff. En dat ik hem niet wou aanvallen had hij gedroomd. "Oke wat jij wil. Laten we maar gaan." "Eigenlijk wil ik het graag alleen doen." "Hm, oke maar het is niet mijn schuld als je straks bond en blauw bent geslagen." Hey zo erg ben ik nou ook weer niet. Nou ja ik haat hem wel. Natascha loopt weer naar buiten en Tony komt naar mij toe. "Ik ben Tony Stark, maar dat wist je vast al en hoe heet jij?" "Keet." "Heb je geen achternaam?" "Die gaat jouw niks aan." Ik praat rustig maar ik merk wel dat ik steeds bozer wordt. "Oke keet, ik zou jouw graag een paar vragen stellen, is dat goed?" "Nee." Hij gaat vast vragen naar mijn Hydra verleden, daar heb ik geen zin in. Toch wil ik zelf ook wel wat dingen weten. Tony blijft stil. "Oke." Zeg ik. "Als ik eerst mag." "Goed vraag maar." "Waar ben ik? Wist Dawn dat je haar volgde? En wat willen jullie van mij?" Eigenlijk is dat alles wat ik wil weten. "Je bent hier in de avenger tower. Dawn wist van niets, je hoeft niet boos te zijn op haar. En wij willen hulp bij het verslaan van Ultron." "Je bedoelt die moord robot die jij hebt gebouwd?" Ik zie hem inkrimpen, die kwam dus binnen. "Wil je ons helpen?" Hij doet net alsof hij me niet hoort. "Waarom zou ik jouw willen helpen?" "Omdat ik je kan helpen om je ouders te vinden." "Ha, dat lukt je niet. Mijn ouder zijn dood. Ik heb het zelf gezien. "Ik weet het, maar dat waren niet jouw ouders..."