Nieuwe lenzen

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng


"JIJ!?" Roepen we allebei tegelijk. We staan even heel akward tegenover elkaar. Dan komt Dawn binnengerend. "Euhm... Wat gebeurd hier?" Maar ik hoor het maar half want de jongen vliegt al op mij af. Ik spring op de tafel in een verdedigende houding, maar de jongen gaat langzamer hij komt moeizaam vooruit. Ik kijk naar Dawn en zie dat ze haar windvlaag weer laat vallen. Hij begint weer te rennen en ik begin ook te rennen. Ik hoor iets knetteren en plotseling staat er een muur van vuur voor mijn neus. Ik kan nog op tijd stoppen. Ik hoop die gast niet. Maar ik hoor hem niet schreeuwen of vloeken. Jammer. "Jongens ga het niet fysiek uitvechten, straks slopen jullie alles." Dawn probeert serieus te blijven. Dawn en serieus? Slechte combinatie. Maar we lopen wel allebei weg. Terwijl ik Dawn nog een keer verontschuldigend aankijk. Ze ziet het niet. Ik loop naar het lap en kijk eens goed rond. Mijn tas heb ik al bij me dus die hoef ik niet meer op te halen. Ik pak een microscoop en zet hem klaar. Ik begin te werken en voel dat ik weer rustig word. Na een halfuurtje ben ik klaar. Ik loop terug naar mijn kamer om ze te testen. Ik doe mijn oude lenzen uit en stop de nieuwe in. Ik hoor de lenzen klikken en ratelen terwijl ze geconect worden met mijn hersenen. Het scherm start op voor mijn ogen. Alles in mijn zicht wordt gescand. Ik denk aan het opzoeken van puppy plaatjes op internet en ja hoor het werkt. Rechts in beeld staan een lijst met puppy foto's. Ik kijk in de spiegel. Er is niks aan de lenzen of aan mijn ogen te zien. Ze hebben precies dezelfde kleur als mijn contact lenzen hadden. Oke tijd om het echt te testen. Dan kan ik mijn microtechnologie nog beter maken. Schakel atoom weergave in. Ze reageren goed op mijn gedachten en zijn ook zo afgesteld dat ze alleen op bevelen reageren en niet op alle dingen waar ik door word afgeleid. Het scherm begon scherp te stellen en te focussen, na erg ver ingezoomd te hebben zag ik de atomen van de vloer. Wauw. Het werkt. Dat had ik niet verwacht. Terug naar gewone modes. En de lenzen schakelde weer terug. Nu op naar het lap en mijn geweren verbeteren...

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro