We hebben nog een half uur in de jet gezeten als ik Kenza bezorgd uit het raam zie kijken. "Ik moet niezen." Mompelt Dawn net als ik aan Kenza wil vragen wat er is, eigenlijk kan ik dat ook wel raden, ze maakt zich waarschijnlijk zorgen om Blackheart. We kijken elkaar allemaal met grote ogen aan, als Dawn nu moet niezen ontdekken ze ons sowieso. "probeer dan stil te niezen. Of gewoon helemaal niet." Fluistert Kenza. Dawn rolt met haar ogen. Hier komt het sarcastische antwoord. "Goh, daar had ik zelf nog niet aan gedacht." Daarna blijft het stil. Gelukkig maar. "Hatsjoe!" Dat was Moon en niet Dawn! Dan hoor ik voetstappen naar ons toe komen. Shit Steve. "Volgens mij hoorde ik iets..." We kijken elkaar allemaal aan...wat nu? "Dawn? Wat doe jij hier?" Shit! Wacht... Dawn... Hij heeft de rest van ons nog niet gezien. "Uh... Nou..." Begint Dawn. "Vertel het nou maar gewoon." Zegt Steve een beetje ongeduldig. "Waarom ben je niet bij de andere gebleven." Dawn blijft erg lang stil. "Nou, ik kan me alleen maar herinneren dat ik... hm..." Gaat Steve dit nou echt geloven. "Moon mepte me knock-out en toen..." maar voor Dawn haar zin kan afmaken wordt ze door Moon onderbroken. "Hee dat is niet waar!" Moon springt omhoog, midden in Steve zijn zichtveld. "Je wordt bedankt Moon!" Sist Dawn. Ik hoor Moon nog iets zeggen, maar ik luister al niet meer, want Jayden zit met een elleboog in mijn zij te porren. Urg, die gast zit al de hele weg tegen me aan te hangen en zo weinig ruimte hebben we nou ook weer niet! "Jayden, haal NU die elleboog uit mijn zij!" Roep ik ineens veel te hard, omdat ik er helemaal klaar mee ben. Ik zie Steve op kijken. Kut nu heb ik ons ook verraden, alleen Kenza is nog niet ontdekt. "Keet hou je mond, straks weten ze nog dat we hier zitten!" sist Kenza. Ik kan mezelf wel tegen mijn kop slaan. I'm surrounded by idiots! "Kenza praat niet zo hard joh!" zegt Jayden net zo hard. "HOUD JE MOND!" Schreeuwen ik en Kenza in koor. "Oké, jullie zijn dus allemaal hier. Kom nou maar tevoorschijn." We kijken elkaar even aan en dan knik ik en staan we langzaam op om Steve schuldbewust aan te kijken. "Uh, hi..." En Jayden moet het natuurlijk weer ongemakkelijk maken. Hmm weet je wat, ik pak hem wel even terug voor dat gepor. Ik geef hem een por met mijn elleboog. "Auw!" Aansteller, zo hard was het helemaal niet! "Karma" Reageer ik, terwijl Steve zucht en wegloopt...