Zwart met rood

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng


op het moment dat de deur opengaat vlieg ik erop af. Ik schrik me rot als ik Dawn zie staan. Ik stop en stap achteruit, de deur vliegt weer dicht. Geschrokken loop ik terug, deze kamer is te geluiddicht, ik verwachtte Tony te zien. Dawn wil ik geen pijn doen, ze is mijn beste vriendin, tenminste als ze me kan vergeven dat ik haar probeerde neer te slaan. Ik laat me weer tegen de muur zakken. Het is maar goed dat ze niets weten van hydra en wat ik daar allemaal gedaan heb. Ik hoop maar dat Dawn niet gaat vragen naar de reden dat ik mijn haar heb zwart geverfd en dat mijn ogen een andere kleur hebben dan vroeger door mijn lenzen.

flash-back

Na het ongeluk met het busje ben ik weggerend. Ik bleef maar rennen en rennen tot ik niet meer veder kon omdat er een rivier voor me lag. Ik was ontzettend smerig en ik zat onder het bloed met modder en roet vermengd. Dus ik kleedde me uit en begon me te wassen in de rivier. Maar toen besefte ik me dat het roet niet meer uit mijn haar ging, waardoor er lelijke zwarten vegen over mijn blonde haren liepen. Later toen de herfst voorbij was en ik nog altijd langs de rivier liep naar de coördinaten die Alice me had gegeven, zag ik in de bevroren rivier dat er meer was veranderd dan alleen mijn haarkleur. Het blauw in mijn ogen trok weg en maakte plaats voor zwart met alleen recht om mijn pupillen een randje fel rood. In de jaren daarna werd mijn hele iris zwart met een rood randje en alleen als ik een woede aanval had trok het zwart weg en werd mij iris helemaal rood. Toen ik weer in de bewoonde wereld ging leven heb ik mijn haar zwart geverfd omdat het roet er nooit meer uitging. Ook heb ik contact lenzen gekocht om mijn oogkleur te verbergen en angst van iedereen die me aankijkt te ontwijken. De lenzen zijn blauw, maar iets donkerder dan mijn ogen vroeger waren. Toen ik eenmaal in mijn speeltuin woonde heb ik de onderste helft van mijn haar rood geverfd, omdat ik dat gewoon leuk vond.

Nu ik hier zit voel ik me schuldig dat ik Dawn niet heb verteld over mijn verleden. Zij heeft mij wel alles verteld. Niet dat ik me goed kon concentreren tijdens haar verhaal, maar ja dat kan niemand als je een ananas in de lucht gegooid ziet worden. Wacht. Shit. Hoe kan ik dat vergeten zijn? Hoelang ben ik al weg uit mijn speeltuin? Rakker zit daar nog steeds! En het heeft vannacht gevroren...

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro