Rozdział 2

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

3os. Pov

Podczas, gdy Eiji spokojnie jechał sobie taksówką do miejsca, w którym miał się zatrzymać, to w radiu leciała pewna piosenka. Tak się również złożyło, że w tym samym czasie Ash odwiedzał swojego brata, który często miał włączoną tą stację. Oboje więc mimo iż byli na różnych krańcach miasta, to wsłuchiwali się w słowa piosenki, a brzmiały one tak:

How can you miss someone you've never met?

'Cause I need you now but I don't know you yet

But can you find me soon because I'm in my head?

Yeah, I need you now but I don't know you yet

'Cause lately it's been hard

They're sellin' me for parts

And I don't wanna be modern art

But I only got half a heart to give to you

How can you miss someone you've never seen?

Oh, tell me are your eyes brown, blue, or green?

And do you like it with sugar and cream?

Or do you take it straight, oh, just like me?

Yeah, lately it's been hard

They're sellin' me for parts

And I don't wanna be modern art

But I only got half a heart to give to you

And I hope it's enough

How can you miss someone you've never met?

'Cause I need you now but I don't know you yet

But can you find me soon because I'm in my head?

Yeah, I need you now but I don't know you yet

I need you now but I don't know you yet
I need you now but I don't know you yet
I need you now but I don't know you yet
I need you now but I don't know you yet

Mimo iż słyszeli te same słowa, to uderzyły one w nich inaczej i miały inne znaczenia dla nich. Były zarazem różne jak i podobne. Dla Eijiego było to coś czego nigdy nie znalazł, a zawsze szukał. Była to pustka w jego sercu, z której nie zawsze zdawał sobie sprawę. Natomiast dla Aslana było to coś w rodzaju wyrwy. Myślał, że to te samo uczucie łączące przyjaciół, które zostało mu bestialsko odebrane. Nie skrzywił się jednak ani trochę na bolesne wspomnienia, bo mimo iż Griffin ledwo kontaktował, to podświadomie nie chciał dokładać mu jakichkolwiek zmartwień związanych z jego osobą.

Hej. Tu macie tą piosenką. Nie było mnie tak długo w tej książce, bo zdążyłem o niej zapomnieć, więc jak coś to mi spamić i przypominać😅

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro