Onze

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Kendimi bir haftadır görmediğim rüyamın içinde buluyorum.

Büyücü kadın yaptı sanırım bunu.

Bunu önemsemiyorum.

Öğrenmem gereken şeyler var.

Ormanın içinde dolaşıyorum fakat çıkış yolu bulamıyorum bir türlü.

Yolum bir an da değişiyor ve kendimi uçurumun kenarında buluyorum.

İki kişi tartışıyor.

Bunlar o çocukla iri adamdı.

"Sana onlara güvenmemen gerektiğini söylemiştim!" diyor iri adam.

"Onlar benim ailem. Nasıl güvenmem?"  çocuk isyan ederek söylüyor.

"Arkandan iş çeviriyorlar! Başından beri amaçları seni engelleyerek hisselerin üzerine konmaktı!"

"Yalan söylemeyi kes! Ailem asla böyle bir şey yapmaz." diyor çocuk.

Yüzlerini ayırt edemesem bile ikisininde ağladığını seslerinden anlayabiliyorum.

Çocuk hızlı adımlarla biraz ilerisinde ki arabaya binerken arkasından bağırıyorum.

Bu araba, kaza yaptığı arabaydı çünkü.

Bağırıyorum fakat kimse duymuyor beni.

Peşinden koşuyorum ama ormandan çıkamıyorum.

Yenilgiyle kendimi yere bırakıyorum.

Lütfen, biri kurtarsın beni.

○●○●

Oylarınızı eksik etmeyiniz lütfen!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro