CHAPTER FIVE

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng


Chattierynne's Pov's

"C-Chatty!" nauutal nitong saad.

"Woah! maalala mo pa pala ako" sakrastiko kong sabi, akala ko pa naman kinalimutan na ako ng babaing ito.

"It's been a long time" mataray niyang saad, so this girl never change ah, kahit kaunti tsk tsk.

"Uhuh! It's been a long time" a smirked from on my lips "Hindi ko akalain na makikita kita agad Perrie" nawala ang mga ngiti sa labi niya at ang mataray na nakaplaster sa mukha niya.

Napalitan ito ng isang babaing takot na takot, iniwan ko na siya at nag tuloy na papunta sa room namin.

At dahil ayaw kong pumasok ngayon, ay dumeritso ako sa may rooftop, maganda kasi dun masarap ang simoy ng hangin.

Kung andito si Perrie Baka andito din siya, kasi alam ko hindi mapaghiwalay ang dalawang yun.

If Perrie is here, he's here too i smirked like an idiot,I didn't even forgot of what've they done to me one year ago.

It's a small world to the three of us, its really really small and I don't think na may kapatid pala siya.

Pababa na ako sa rooftop ng makasalubong ko si Perrie, tsk siya na naman "so nagkita ulit tayo" mataray niyang saad.

Tinignan ko lang siya ng walang emosyon "so, what's the big deal of that?" sabi ko sa mahinahon na boses, sa ngayon ayaw ko pang makipag away.

"Akala ko kasi hindi ko na ulit makikita ang isang hampas lupang katulad mo" natatawang saad niya, my blood is boiled because of this little shit.

"Makikita at makikita mo talaga ako you know why?" tinaasan niya lang ako ng kilay " because I'm studying here, if you don't want to see my beautiful face mag drop ka nalang tutal wala ka naman talagang natutunan" I smiled at her at umalis na.

"Why are you here Chatty?" nakatalikod na ako ng bigla siyang mag salita kaya hinarap ko na ulit siya.

"Kailangan mo pa palang malaman?" pang aasar ko sa kanya "I didnt know na kailangan ko pa palang i-update sayo para lang malaman mo" biglang naging seryuso ang mukha ko, well hindi niya kailangan malaman ano siya nanay ko tsk.

"So, you've change ah" her voice is sacrastic.

"Why do you care? everyone change Perrie and of course there's a possibility that i can change too" I gave her a littpe smirk " and i can also change you're life too " then tinalikuran ko siya.

"I'm not done talking to you" she shouted, tsk kahit kailan talaga hindi nag bago ang babaing to "you dont have any rights to walk away out if my face" nang gagaliiti niyang sigaw.

"As if I care, you haven't change, have you? you still the short tempered Perrie I know" at tuluyan na siyang iniwan.

Kung noon na bully niyo ako pwes ngayon hindi na, i can handle the both of you even he's a boy or you're the daughter of the mayor or the most rich i dont fucking care i can ruin your life.

I have my ways para bumagsak kayo.

"Miss Montecello" pagtawag sa akin ng kung sino, nilingon ko ito at nakita ko sa ma'am " Where's your parents, Miss Montecello?" I remain silent, if ever naman na may pumunta right.

"Miss Montecello?" nag ingale and exhale bago sinagot si ma'am.

"I'm sorry ma'am, they cjoose not to come" i said and walk away.

"Why?"

"Just don't ask ma'am" at tuloyan na akong umalis sa harapan niya, tahimik lang akong nag lalakad ng biglang akong.

Wala akong paki kung bastos ang pag sagot ko kay maam.

"Saan ka galing?" Jane's asked me, i'm just staring at her at wala akong intention na sagutin ang tanong niya buti nalang at nanahimik siya, kaya pinag patuloy ko lang ang paglalakad ng biglang may sumigaw.

"Chattierynne Montecello" that voice, hindi ako pwedeng nagkamali, so tama pala ang hinala ko.

Jane's Pov's

Payapa kaming naglalakad ni RIN ng biglang may sumigaw, biglang nanindig ang balahibo dahil sa pamilyar na boses na yun, hindi ako pwedeng mag kamali.

Tinignan ko si Rin parang wala lang sa kanya samantala kaming mga estudyante ay takot na takot, mas nakakatakot pa kasi siya keysa kay tyron.

Bully din naman si tyron pero mas malala ang isang to para siyang isang pyschopath eh.

"Long time no see" na shocked ako even all the studentd here except Rin, magkakalilala na sila, kailan pa.

Unti unti itong naglakad sa amin, ang to my surprise he slap her, nagulat kaming lahat, wala namang bago dun.

Oh my gosh.

Shit ang sakit nun panigurado.

Yan kasi, diba siya yung sumapak kay Faith.

Oo, siya yun.

HAHAHA deserve niya yan.

Kanya kanyang komento ang naririnig ko mula sa mga estudyante "Rin" sigaw ko pero hindi niya man lang ako nilingon.

"I never expect this, Sweetheart" i gasp, did he just called her sweetheart, is he's seriuos?

Ang gulo naman, magkakilala na nga ba talaga sila, i'm confused "never expect seeing you here, bakit hindi ka mag salita naputulan ka ba ng dila?" he laugh like an idiot.

"Julius Cabo Soriano" she calmly said and me and all the student who watching is gasp in shock, ng tignan ko si Jacob nakita ko na may galit na dumaan sa kanyang mata.

"Chattiery-" hindi nito naituloy ang sasabihin niya ng bigla sumigaw si Rin na nagpagulat ulit sa amin.

"I'm not dont yet Julius" how did she know his name, at hindi ko alam na may ganitong side pala siya " it's been a long time, but still you never change Julius like Perrie" she smirked "its really surprising na dito ko kayo makikita, don't worry hindi na ako katulad ng dati, i can change your life into hell Julius or i call you 'J-A-C-O-B' "and then she walk away.

Nakita ko paano kumuyom ang kamao ni Jacob, alam kong galit na galit siya.

Sinundan ko si Rin at tinanong siya " kilala mo pala si Jacob?" hindi siya umimik, weird? paano niya nakilala si jacob eh transfer naman siya here, and there conversation houts ago parang matagal na silang mag kakilala shit! naguguluhan na ako.

Masyado na siyang misteryuso, yes magkasama nga kami sa bahay, but girl, we never had a lobg talked, when I tried to talk to her she just ignoring me, I am confused.

"oh my god!" napahinto ako, at napatingin sa harapan ko, what the-

"Ryn!" I scream, who did this to her, punong puno ng juice ang uniform niya, this is the first time someone bullied her, simula nung sinapak jiya si faith, what's wrong with these people "Ryn are you okay?" i ask her.

"My god! hindi ka ba talaga tumitingin sa dinadaan mo?" mataray na sabi ni Janine, ex ni Tyron pero wala akong paki alam dun.

"Ano bang kailangan mo Janina?" tanong ko sa kanya, well this girl infront of me getting into my nervse, nakuha niya talaga ang inis ko.

"Nothing! ano nga ba naman ang kailangan ko sa mga basurang katulad niyo" at lahat sila ang nasitawanan, pati narin ang mga estudyante.

"You-" susugurin ko na sana ito ng bigla akong pinigilan ni Ryn, nagtataka akong napatingin sa kanya.

"There's no need Jane, pwede ko namang palitan ang suot ko, lets go" paano niya nagagawang maging ganito, she's really calm.

"Hep hep! walang aalis hanggat hindi mo nababayaran ang juice na natapon" mataray na saad nito, ay talaga naman.

"Wait! hindi naman kasalan ni Ryn kung bakit natapon ang juice mo a" inis kong saad sa kanya.

"Kasalan niya, kung hindi siya patanga tanga, hindi matatapon ang inumin ko" pwede bang sapakinv tong babaeng ito ngayon na, nakakainis na talaga siya sa totoo lang a.

Oh my god!

Ang gwapo niya talaga.

Andito na sila.

Sheeeeshhh anakan niyo ko.

Lahat kami ay napatigil at napatingin sa direksiyon ng mga lalaking tinitilian ng bawat babae dito sa campus.

"What's happening here?" si Louie ang unang nagtanong.

"Sila! inaaway nila ako tapos tinapon pa yung juice ko, at ayaw pa nilang bayaran at magsorry" parang batang sumbong nito, what the fuck bakit ang childish niya.

"Hindi namin kasalan yun! at isa pa hindi si Ryn ang nagtapon ng juice niya atsaka dapat hindi kami ang magsosorry no! si Ryn ang natupan" mataray kong saad, sa totoo lang hindi naman ako natatakot sa kanila, umiiwas lang ako sa kanila kasi ayaw ko ng gulo, pero dahil sa babaing ito mukhang mangyayari na nga.

"No! hindi totoo yun, you know me well Tyron" para na itong maiiyak, she's pissing me off really, kapag talaga nakakuha ako ng tyempo kakalbuhin ko itong babaing ito.

"Just say sorry to her and pay her drinks and we all done here" malamig ang boses nito, for them it's sacry but for me? nah! they're not, why would i scared at then when we all both human at all.

"Okay fine, I will pay" I said kukunin na sana ang pera ko ng pigilan ulit ako ni Ryn.

"There's no need to pay, it's not our fault, let's go" hinila ako nito, nahinto din kami ng biglang huminto si Ryn "take your hands off" her voice, it change.

"Hindi kayo aalis hanggat hindi ka nagbabayad at humihingi ng tawad" inis na sabi ni Janina.

"Take your hands off before i'll break it" what the heck, bakit ganyan ang mga sinasabi niya

"Ryn babayaran ko nalang para matapos na to!" kinakabahan ako kay Ryn at sa maaaring mangyari

"I told you didn't I? No need for that" kalmado ang kanyang boses, oo nga at kalmado siya but now it's different.

"Let's make have a deal" pasingit ni Charles "Just say sorry to her, no need to pay, just say sorry" nakangiting nitong saad, si Charles ang may ganyang personality, ang nakangiti habang nakikipag usap.

"Why would I, it's not my fault anyway" tinabig nito ang kamay ni Janine, nawalan ito ng balanse at natumba, para naman siyang batang umiiyak.

"You're stepping on the line Ms" Tyron said, hes voice is so dangerous

"Tsk! too childish" nanlaki ang mata ko, ayaw na ayaw pa naman ni Albert na sinasabihan ng Childish.

"What did you say?"galit na galit nitong sabi, at agaran siyang kinuwelyuhan, dali dali naman akong pinigilan ito "do you want to die" pananakot pa nito, but to my surprise the way her lips move.

"Do you think you can scare me like that" tinabig niya lang ito na parang plastick sa balikat niya "kung gusto niyo ng may mabully, find one that didn't know how to fight" then she turned her back away from them, sumunod nalang ako sa kanya.

Ngayon lang ang may naglakas na loob na kalabanin si Tyron at ang mga kaibigan nito, and all of people si Ryn pa talaga.

              R O S E  I N F I N I T Y

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro