Deel 15

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Sorin heeft een erg goede voorraadkast. Hij heeft flesjes schoonmaakmiddel en bezems en ze zien er allemaal nieuw uit. Hij zal wel schoonmakers hebben.  Want hij zal wel vaak.. rommel hebben.

Ik huiver.

'Kun je het vinden?'

Dave grinnikt. Hij leunt tegen de muur. Ik buk, voorzichtig dat mijn jurk mijn billen bedekt en pak de emmer met gloeiende wangen. 'Heeft draak je al genomen?' Vraagt hij en de vraag overvalt me zo erg dat de emmer uit mijn handen valt.

'D-dat is geheim,' ik weet niet of ik moet liegen of de waarheid moet vertellen. Draak wil vast zelf dit invullen en ik kan lastig om zijn hulp vragen vanaf hier.

'Een geheim? Ik ben dol op geheimen.' Hij stapt naar me toe met een grijns op zijn lippen. Ik voel geen verliefde prikkels maar alleen angst en de behoefte om te gillen.

'Waarom wil je het zo graag weten? Ik ben van draak-' Dave onderbreekt me direct.

'Omdat je niet eeuwig van draak zal zijn. Er komt een dag dat je van mij bent.' Zweet breekt me uit door zijn woorden. Niet eeuwig van draak? Wat bedoelt hij daarmee?

'Hoezo?' Stotter ik.

Dave glimlacht blij dat ik bang ben.
'Draak heeft meer vijanden dan jij kan tellen.' Hij tikt me op mijn neus. 'Hij doet dus niks met je,' zegt hij na een kritische blik op me te hebben geworpen.

'Dat is tussen ons-'

'Draak neukt nogal ..agressief. Je zou echt niet in staat zijn huishoudelijk werk voor hem te verrichten. Nou ja niet dat soort huishoudelijk werk.' Ik wil hem vragen wat hij bedoelt met agressief. Kijkt hij dan gewoon heel de tijd boos of scheld hij me misschien uit? Of is er iets anders?

Ik realiseer me te laat dat ik nadenk over seks met draak en hoe dat zou zijn.
'Dus? Ik ben daar blij mee.' Zeg ik snel, tegen Dave.

Hij haalt zijn schouders op. Onverschillig en koud. 'Hij zal het op een dag niet meer doen. Ik ken draak. Hij loert naar je en geilt naar je. Ik ben verrast dat je niet ter plekken bent gegrepen door hem in de kerk.'

Ik moet even zoeken naar de woorden. 'Omdat hij goeden manieren heeft.' Zeg ik dan. En daarmee maak ik het Dave te makkelijk.

'Goeden manieren? Is een meisje kidnappen en haar slaan goeden manieren?' Hij doet net alsof hij niet schuldig is aan dit.

'Je helpt ze ook net zo hard mee,' grom ik bijna buiten mezelf van frustratie.

'Ik wil heel graag verder,' piep Ik bijna vechtend tegen de tranen. 'Draak wordt anders misschien boos op mij.. ' dat kan ik er echt niet bij hebben.

'Laat hem maar. Je gaat pas weg als hij hier is.' Daves korte speelsheid is weg. Vervangen door een kille zelfbewuste blik en een gesloten houding.

Ik realiseer me dat ik geen keuze heb.
'Dave alsjeblieft..'

'Ik vind het heerlijk hoe je mijn naam zegt. En hoe wanhopig je klinkt.''Ik had je moeten krijgen, weet je dat? Ik had je wel gebruikt.' Het klinkt dreigend en liefkozend tegelijk. Alsof hij wel van me zou kunnen houden.

'Sorin heeft me-' Ik slik even en hij gebruikt die tijd me te onderbreken.

Dave snuift.
'Ja ja. Sorin wilde zijn favoriete Bitch wat geven. Weet je wat ik denk, kleine ree?' Ik heb een eng voorgevoel en mijn maag draait zich om.

'Dat Sorin je net zo hard wilt neuken als ik je wil neuken.' Hij glimlacht als ik zachtjes huil. Ik probeer weer weg te komen maar hij houdt me gevangen.

'Wie weet? Ben je ooit betrokken geweest bij een gangbang? Draak, Sorin, ik en jij als onze kleine slet..' Hij mijmert door en ik krijg vreselijke beelden in mijn hoofd.

'S-stop..'

Hij stopt niet.
'We zullen je doorgeven aan elkaar,'
'Ik durf te wedden dat je er als je het eenmaal hebt ervaren nooit meer wat anders wil.'

'Hoe durf je,' piep Ik bijna huilend.

Hij lacht gestoord.
'We zijn alle drie wel ruw in bed maar als we je goed trainen kan je wel tegen een flinke tik of een ruk aan je haren of een touw dat je knelt toch?'

'Wie gaat er voorzichtiger zijn? Ik of draak? Wie denk je dat er meer respect heeft voor je status? Je bent maagd liefje. Het zal pijn doen als hij je neemt.' Die laatste zin komt hard binnen.

'Dat wist je niet hè?' Hij klinkt tevreden. Dat hij mijn zwakke punt heeft ontdekt.

'Ik wil heel graag naar draak,' zeg ik smekend. Dave lacht.

'Prima maar je bent me wel wat verschuldigd.'

---
Ik laat de emmer vollopen en ontwijk Draak bewust. Hij zit achter zijn computer. Ik knipper tranen weg en snuif een paar keer. Ik probeer mezelf bij elkaar te rapen.

Als twee handen rond mijn middel gaan sla ik een gil. Draak staat achter me met mij in zijn armen geklemd. Hij kijkt geïrriteerd. 'Wie heeft je aan het huilen gemaakt?'

'Ik stel me aan,' zeg ik hakkelend. 'Ik ben altijd al een beetje dramatisch geweest.' Dat moest ik altijd zeggen van Ryan.

'Wie?' Herhaalt hij tussen zijn tanden. Hij trapt er niet in.

Ik breek.
'Dave,' beken ik en barst in tranen uit.

'Hij zei dat hij wist dat we nog niet.. een bed hebben gedeeld,' mijn ademhaling hapert.

Hij rolt zijn ogen om mijn nette woordkeuze.

Ik snotter even en veeg wat snot weg aan een zakdoekje van Draak. 'Toen zei hij dat jij, Sorin en zichzelf een gangbang moesten doen met m-mij..' Ik merk geen verandering in het gezicht van draak.

'Dat ik doorgegeven zou worden..' Er gaat een rilling door mijn lijf.

Draak doet zijn mond eindelijk open.
'En je denkt dat ik dat laat gebeuren? Denk Je dat ik een monster ben ofzo?' Hij zegt het met zoveel woede dat ik in elkaar krimp.

'Nee,' Fluister ik en ik meen het. Ik ken hem niet. Ik zie alleen niet dezelfde soort man als Dave voor me staan. Hij is anders.

Hij snuift  'Je zal niet doorgegeven worden. Sorin en Dave mogen de vloer waarop je loopt niet eens aanraken.' Er vormt zich een voorzichtige glimlach op mijn lippen. Natuurlijk ben ik blij met zijn woorden.

Draaks houding veranderd plots als hij mijn glimlach ziet.'Vind je dat fijn, dat ik de bezitterige eikel uithang?' Ja. Ik vind het fijn dat er iemand eindelijk mij eerst zet.

'J-ja,' fluister ik amper in controle van mijn emoties.

Hij klakt zijn tong. 'Stoute meid. Waarom vind je dat fijn?' Hij heeft me nog steeds beet en volgens mij kan hij mijn hart horen kloppen. Mijn lippen worden zachtjes droog als ik naar hem staar, blozend en verward.

'Omdat niemand anders me ooit heeft beschermd.' Zeg ik dan eerlijk. Zijn gezichtsuitdrukking veranderd voor het eerst sinds dit gesprek.

Heel even komt er een scheurtje in dat masker. Maar dan is het weer weg. 'Dit is geen bescherming. Ik claim je. Maak je de mijne. Je mag geen contact meer met mannen zoals zij.'

Ik wil hem geen rotgevoel geven. 'Dat wil ik ook niet. Ik zie het als bescherming omdat je me beschermt tegen Dave. Ik ben je dankbaar.'

'Wie zegt dat ik niet veel erger ben dan Dave?'  Hij grijnst vals naar me. 'Ik vind je geklaag vervelend worden. Ik heb je niet hier naartoe gehaald om te huilen. Aan het werk,' zegt hij voor hij weer achter de computer gaat zitten.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro