Ik kan nog steeds niet geloven dat Sorin me heeft aangeraakt. Draak troont me naar zijn kamer waar ik ongetwijfeld nog een harde klap krijg of erger.

Draak wijst naar het matras en ik ga erop zitten, hoofd gebogen en borsten bungelend naar links naar rechts met elke beweging. Hij staart even naar me met een vreemde emotie in zijn ogen en gaat dan achter zijn computer zitten.

Het is koud zo, en mijn tepels worden stijf. Ik wil onder de deken kruipen maar zonder Draaks toestemming durf ik het niet. 'Mag ik ze bedekken?' Vraag ik, na tien lange minuten van stilte.

Draak geeft een minuscuul knikje voor hij verder gaat met typen op zijn computer. Ik maak mijn bh na vele pogingen zelf dicht en doe dan mijn blouse aan.

'Je hebt echt geluk gehad dat hij met je borsten genoeg nam. Ik zag je al zwanger raken.' Ik voel helemaal niet alsof ik gelukkig moet zijn. Eerder boos en verdrietig.

Met een zucht draai ik op mijn zij waardoor mijn kont minder belast wordt. 'Heb je zalf? Het doet echt pijn.'

Draaks donkere wenkbrauwen fronsen dreigend en het licht van de computer maakt hem bleek als een spook. 'Wat voor leraar zou ik zijn als ik je zalf gaf en je je lesje niet leerde?' Een menselijke met een hart. Ik hoef geen lesje. Alleen wat begrip en vertrouwen. Dat is alles.

'Een ijspack dan? Of een kussentje?'

Hij draait zich om, de wieltjes van de stoel kraken. 'Nee, kleine ree. Geen vertroeteling.' Ik wacht tot hij weer gedraaid is voor ik naar het zachte kussen kijk wat op zijn bed ligt.

'Waag het, ik pak het af.' Ik wil zo graag wat pijnstillers. Of zalf. Iets zacht voor mijn billen.

Ik barst in tranen uit. Hij staat op, loopt met kille passen naar me toe en gaat naast me zitten.

'Ga slapen, kleine ree. Je doet allemaal onhandige dingen die je alleen problemen opleveren en nog meer klappen op dat kontje.'

Wederom jammer ik, verloren en bang. 'Je bent niet dood, kleine Ree. De pijn betekent dat je nog leeft.'

Hij zet me op zijn schoot en drukt me tegen zich aan. Ik adem zijn geur in en kalmeer tegen zijn zwarte shirt. Hij aait mijn haren zacht. 'Ik wil gewoon niet dat hij aan me zit. Hij hoort toch bij Agnetta?'

'Dat is lang niet zo simpel. Agnetta is zijn droomvrouw op papier en naam maar in de praktijk kan hij best naar jou verlangen.' Verbeeld ik het me of zie ik zijn kaak aanspannen?

'Je zou blij moeten zijn. Vele vrouwen kiezen Sorin over mij,' zegt Draak als hij me vakkundig bestudeerd alsof ik een raadsel ben dat hij niet kan oplossen.

'Ik vind je minder erg dan Sorin,' Geef ik eerlijk en zacht toe. 'Ik vind je liever,' Het komt eruit voor ik het door heb.

Draak trekt langzaam zijn linker wenkbrauw naar me op. 'Liever? Heb ik je te veel vertroeteld? Ik vind dat je doodsangst hoort te hebben voor mij.' Hij maakt echter geen aanstalte om me om te keren over zijn benen te gooien en me te slaan tot ik niet meer kan zitten.

'Praat!' Ik deins in elkaar en schudt snel mijn hoofd.

'Nee, je hebt me niet vertroeteld. Alleen..'

'Alleen wat?'

'Ik ben niet gewend dat er iemand voor me zorgt en me beschermt. Daarom ben ik zo in de war,' beken ik.

Draak snuift. 'In de war? Dit is geen in de war zijn, kleine ree. Dit is ontkenning.' Hij zegt het stellig en ik voel de spanning tussen stijgen.

Hij zoent me zacht op mijn wang. Mijn lichaam gaat op slot als ik hem verward aangaap mijn enige verzet weggenomen door zijn zachte zoen. Ik voel mezelf overwegen. Om hem te slaan, om te gillen of om weg te rennen. En ook.. Om hem terug te zoenen.

'Zeg niet dat ik beter ben of een hart heb. Ik heb vele mannen en vrouwen gedood. Inclusief je vrienden,' snauwt hij naar me. Ik hou mijn hoofd schuin, verward omdat hij me net nog zoende.

Hij denkt dus dat ik vrienden had in die hel. 'Ik had geen vrienden. Alleen Agnetta,' beken ik.

Zijn ogen vernauwen kleine centimeters voor hij wantrouwig naar me loert. 'Ik verwacht een uitleg, kleine ree.'

'Mijn ouders hebben ervoor gezorgd dat iedereen me of negeerde of pestte. Ik leef alleen nog door Agnetta.'

'Hmph,' bromt hij. Mijn ademhaling word onrustiger als hij me tegen zich aandrukt. Het doet pijn om bij hem te zitten. 'Heeft ze toch nog iets nuttigs gedaan.'

Knikken doe ik niet. Ik ben te gebiologeerd aan het staren naar zijn stoppels op zijn kin en nek. Ik wil voelen hoe dat voelt. Draak grinnikt duister en ik voel iets gebeuren diep in mijn lichaam als hij met zijn duim en wijsvinger langs mijn arm aait.

'Je staart,' zegt hij maar hij klinkt niet boos.

Ik sluit voorzichtig in en druk een zachte kus op zijn wang.

Dat kan Draak niet aan. Hij staart verward voor zich uit en dan weer naar mij. Ik had verwacht dat hij mee zou doen en voel me zo stom. Waarom deed ik dat?

Tranen branden als ik snel mijn excuses maak. Zonder toestemming had ik hem nooit mogen zoenen. 'Sorry draak, ik weet niet wat me bezielde het spijt me zo.'

Draak zet me van schoot.

Ik piep verward en beland op mijn rug, weerloos als prooi. Draak duikt op me, snel en genadeloos. Hij brengt onze monden naar elkaar en dan krijg ik mijn eerste kus van hem.

Het is niet alsof hij zachtjes met me is.
Misschien wil ik dat ook niet. Hij veroverd me, eist me op en zoent me alsof dit zijn laatste moment op aarde is. Hij gaat met zijn vingers door mijn haar en onze neuzen raken elkaar als hij even adem haalt. 'Weet je het zeker, kleine ree?' Hij klinkt anders. Ik ben nog nooit aangeraakt of de liefde bedreven.

Zacht gaat zijn mond langs mijn keel waar hij zachte kusjes achterlaat die niet passen bij hem.

Ik adem uit betoverd door zijn mond die me steeds een stukje verder weg sleept van de werkelijkheid. 'Durf je me terug te zoenen?' Vraagt draak, arrogant en boven me.

Ik schudt mijn hoofd. Dat zou ik te eng vinden ondanks dat ik het net gedaan heb op zijn wang.'

'Kom hier, kleine ree.' Hij beveelt het me en ik wil hem blij maken. Ik kruip over het bed naar hem toe, gehoorzaam en stilletjes. Hij glimlacht tevreden en haalt me aan en aait me over mijn bol voor hij me naar zich toe trekt voor een verpletterende kus.

'Goed zo, brave meid,' mompelt hij als ik op hem zit. Hij glimlacht en zijn lippen glimmen.

Ik overwin mijn angst en kus hem trillend op zijn mond. Het moment dat onze lippen elkaar raken grijpt draak me beet en trekt hij me naar zich toe. Onze lichamen botsen en zijn aftershave overvalt me als ik verstrengeld raak in zijn alles bepalende grip.