Draak heeft nieuwe douchegel gekocht voor me met fruitgeur. Ik zeep mezelf rijkelijk in en was mijn lichaam. Vuil en andere viezigheid komen mee en gaan het putje in.

Als ik klaar ben spoel ik mezelf af en ga ik me afdrogen. Er hangt een kleine handdoek die net alle delen van mij bedekt sinds ik de grote handdoek heb gebruikt om af te drogen.

Rillend kom ik de kamer in van draak, die onderuitgezakt op zijn eigen boxspring zit. Op mijn bed liggen kleren. Ik zie als eerste het kleine rode lapje stof en de bijpassende bh. Er ligt ook een klein zwart leren rokje, een panty, twee hoge rode naaldhakken en een blouse met drukknoopjes.

Ik vind het ongepast zoiets te dragen zelfs al kan draak me pijn doen. Hij zit er koudbloedig bij; wachtend op dat ik wat zeg.

In plaats van wat te zeggen neem ik de kleren mee naar de badkamer waar ik me omkleed. De blouse voelt zacht maar als snel merk ik dat het rokje zo kort zit dat ik niet kan bukken.

Draak neemt me dan mee naar beneden voor ontbijt.

-
Agnetta is zoals altijd eerder op en Doet aan cardio oefeningen. William en dave zijn beiden bij haar maar doen niks behalve op hun telefoon zitten. Ze spelen spelletjes.

Draak is weggegaan. Nadat hij mij uitgebreid heeft vertelt dat ik niet ongehoorzaam mag zijn en dat ik moet luisteren tenzij ik problemen wil. Problemen wil ik niet meer.

Ik heb eigenlijk de hoop om ooit te ontsnappen opgegeven. Niks haalt me nog levend bij draak vandaan. Hij zal me wel vroeg of laat doden als ik hem verveel.

Agnetta bekijkt trouwjurken in een tijdschrift. Soms krast ze met een zwarte stift ontwerpen door.

'Je ziet eruit als een hoer,' merkt ze op als ze me ziet. Ik zucht maar ben het wel met haar eens. 'Als een soort van meisje uit een secretaresse porno  die een promotie wil van haar baas.' Voegt ze er aan toe.

'Het is erger. Ik draag denk ik geen normale boxer.' Mompel ik, maar agentta barst al in lachen uit als ik knalrood word en wat te eten uit een kastje haal. Een broodje en wat chocolade pasta.

William ziet me dan. Hij kijkt twee keer naar me en ik zie dat het hem ook bevalt. Ik eet netjes mijn maaltijd en drink mijn glas sinaasappelsap.

Dave wordt door hem aangestoten. Verwilderd kijkt hij naar mij. Hij bevriest als hij mij ziet. 'Zo, ben jij in de grote meiden kast bezig geweest?'

Ik kan het niet helpen. Ik verlang naar Draaks bescherming. Dave blijft akelig lang naar me grinniken en grijzen. Zijn houding verraad dat hij het leuk vind dat ik zo bang ben.

Dave zegt niets maar zelfs zijn stilte zegt genoeg. Ik hoor hem bijna praten in mijn hoofd met zijn stem. Ik ga op de bank bij agnetta zitten en bekijk de jurken die ze heeft uitgeknipt.

Het zijn meestal a lijn jurken, waarvan je dus geen bandjes hebt en de hartvormige bovenkantjes extra mooi uitkomen. Ze kiest ook veel jurken met tule en veel kant langs haar lijfje. Bij één jurk is er alleen maar kant te zien.

Ik zie nergens iets wat ik zou dragen, maar dat hoort ook niet. Agnetta en ik zijn vriendinnen maar we zijn niet hetzelfde. Ik zou duidelijk een prinsessenjurk met bandjes willen en glitters op de rok.

Agnetta wil juist strakke, kante kleding zonder dat haar lichaam bedekt raakt. 'Wil jij nog kijken voor een mooie jurk voor jou en je bruiloft met draak?' Vraagt ze naïef.

Draak heeft het nooit over trouwen gehad maar ik kan hem nu al horen zuchten en snuiven en boos horen doen over een van mijn grootste wensen. 'Nee,' zeg Ik snel.

Agnetta gezicht betrekt. 'Jammer. Ik heb hier echt een mooie jurk en-' De deur van het landhuis krijgt een zware roffel te voortduren.

William en Dave delen een blik.
'Neem jij de meiden mee?' Dave checkt zijn pistool op kogeltjes en houdt deze gereed.

William hoedt mij en agentta als schaapjes de trap op, richting de slaapkamers. 'Waarom moeten we weg?' Vraagt agentta als William via de gangen ons naar een afgelegen kamer brengt.

'Onze informaten hebben bevestigd dat de Canivaris opzoek zijn naar Kleine Ree.' Top. Ik heb twee jaar mezelf verstopt voor ze en dankzij dat grapje van gisteren weten ze precies waar ik ben.

De kamer ruikt erg naar aftershave, zweet en drank. Er liggen hier en daar wat biljetten met muntjes en wat kleren op de grond.

William brengt ons naar een dubbelzijdige kast en trekt de deur open. Tot mijn verbazing trekt hij dan de achterkant van de kast eruit, en onthult zo een verborgen ruimte waar een spiraal trap zo naar beneden gaat.

Agnetta daalt eerst af en dan mag ik. 'Is Dit wel een goed idee? Wat als ze deze ruimte ook vinden?' Vraagt ik aan William. Hij krijgt een appje binnen die hij meteen leest.

'Deze ruimte heeft alleen deze ingang,' Dat is niet fijn. Als er dus iets gebeurd zitten we vast. 'Beneden heb je een bank, wat kussens en een paar boeken. Ik sluit jullie op, tot ik meer versterking heb.'

Agnetta is allang beneden.
'William, waar is draak?' Ik zou hem graag willen zien.

William haalt zijn schouders op.
'Lopen, of ik geef door dat je jezelf en agentta in gevaar heb gebracht.' Hij ontwijkt mijn vraag en dat vind ik maar niks. Toch ga ik gehoorzaam naar beneden en kijk toe hoe vanaf boven het laatste beetje licht afgesloten word.

Agnetta zit al languit op de bank en heeft een zak chips opengetrokken. Ik ga naast haar zitten, en besef me dat Enzo of Donato aan de deur kan staan. Wat als sorin ze hun zin geeft en me weggeefd? Donato wil me dood hebben. Enzo..

Enzo is anders.
Maar ik kan hem niet meer vertrouwen.

Ik neem ook wat chipjes en eet ze zorgvuldig op.