-
We gaan naar een of ander klein huisje. Als ik niet beter zou weten zou het een gezinswoning kunnen zijn. Het is niks in vergelijking met de grote villa waar Agnetta in woonde. Waar ik ook mocht wonen.

Ryan en de draak houden me in de gaten als ik uitstap. Het lijkt wel een soort van safehouse te zijn. Eenvoudig met de nodige faciliteiten. Verder niks.

De kroonluchter met kaarsen schommelt gevaarlijk als ik binnen kom. Kleine vlammetjes spatten alle kanten op als regendruppels. Mijn handen doen pijn van het knijpen van Ryan.

Ik had gelijk. Dit is zeker een safe house. Er lopen weer kouden rillingen over mijn rug.

Aan de eenvoudige houten eettafel zit Agnetta, op een stoel. Naast haar zitten twee zwaar bewapende mannen die elk charagijngig voor zich uit kijken. Haar ogen leven op als ze mij ziet. Ze wil op me af stappen maar een stem verbiedt het haar. 'Agnetta, liefje. Blijf je even zitten?' Mijn armen krijgen kippenvel. Sorin duikt vanuit de afgesloten keuken op.

Hij heeft een nieuwe outfit aan die meer past bij zijn persoonlijkheid. Zwart als as. Hij draagt ook zijn shirt meer open waardoor een grote tattoo zichtbaar is van een slang. Toepassend.

Draak stapt uit het kleine halletje waar hij trouw als een hond wachtte.'Kunnen we praten?' Vraagt hij, zijn stem onmiskenbaar stabiel.

Sorin lijkt verbaasd. Dit is duidelijk niet gebruikelijk. Hij knikt wel, en gaat richting de houten spirale trap. Voor hij aan de klim begint kijkt hij naar een man met zwarte haren die net als draak onder het bloed zit. 'Dave, jij past even op. Als mijn gasten vervelend doen mag je wat leuks verzinnen.' Dan gaat hij de trap op.

Eikel.
Ik hoop in stilte dat hij valt.

Draak volgt hem.
Ik zou dolgraag willen weten wat ze bespreken. Maar als even later Ryan zich bij hun voegt weet ik al hoe laat het is. Agnetta volgt mijn bezorgde blik en staat op van de stoel. 'Elice, je kijkt benauwd. Denk je soms dat Sorin je broer gaat helpen je te verloven?'

Ik schudt mijn hoofd en slik een brok weg. 'Nee, ik denk dat dat al is gebeurd.' Ze kijkt niet eens verrast. Alleen boos.

Na een eeuwigheid komen de mannen weer naar beneden. Ryan, gelukkiger dan ik in al die jaren tijd heb gezien leidt het groepje. Hij duikt meteen op me af als een hongerige havik zou doen bij een muisje. 'We hebben even overlegt, en de draak is bereid je in huis te nemen.' Hij zegt het alsof het een eer is dat de draak me wil.

Ik wil protesteren, maar ik krijg de kans niet want het moment dat ik mijn mond open doe, kijkt Ryan dreigend en woest. 'Stil, ik ben nog niet klaar.' Van zelf hou ik mijn mond, me te bewust van de klappen die zullen volgen als ik dat niet zou doen.

'Hij zal je voeden, je kleden en voor je zorgen. Ik krijg in ruil voor deze deal 15,000 euro. Dat is niet heel veel, voor een prachtige vrouw met haar maagdelijkheid. Maar ik ben noodgedwongen dit bod te accepteren.' Noodgedwongen? Hij kletst uit zijn nek. Ik zie de euro's bijna schitteren in zijn ogen.

'Hoeveel geld krijg ik?' Ik wil ook wel wat verdienen. Daar komt nog bij dat als ik genoeg geld heb voor een ver weg huisje ergens in niemandsland dat ik ervandoor ga.

Even, heel even ziet het er uit alsof hij me een klap wil verkopen. Iets weerhoudt hem. In plaats van de gewoonlijke afranseling krijg ik een boze blik. 'Doe eens niet zo mal, zusje. Je hebt geen geld nodig. Draak zorgt voor je. Ik had je dat toch al verteld? Of ben je door alle spanning een beetje vergeetachtig?'

Ik kijk naar draak, die wat bloed van zijn messen afschrobt. Er hangt een lucht van bloed en zweet om hem heen.

Een van de twee bewakers van Agnetta praat ook opeens. Hij staart me aan met slaapkamer ogen en heeft een brutale grijns als hij zijn lippen aflikt. 'Dus we bieden op het meisje hm?'

Draak gromt. Ik schrik van het dierlijke geluid en krimp in elkaar. Hij pakt mijn pols beet en trekt me naar zich toe. 'Laat me duidelijk zijn, Dave. Ik heb goud betaalt voor dit meisje. Ze is van mij,' Hij legt nadruk op het woordje mijn en drukt me tegen zich aan alsof hij me ook wil herinneren dat ik niks behalve bezit ben.

Zijn ogen gaan onbeschaamd langs mijn rondingen. Dan naar mijn benen en uiteindelijk naar de hakjes die ik draag. Hij snuift een beetje alsof mijn kleren hem tegen vallen. Hij is verder stil. ' Mag ik misschien wat drinken?' Durf ik eindelijk te vragen.

Ik wordt genegeerd. De mannen zijn mijn al vergeten en gaan Agnetta pesten. Sorin begint. 'Ik heb veel verhalen over je gehoord, liefste. Heel veel verhaaltjes die ik niet vind passen bij een katholiek meisje met jouw opvoeding.' Zijn blik dwaalt even af terwijl  hij minachtig zijn neus ophaalt voor haar.

Agnetta rolt met haar ogen. Ik schrik ervan want ik weet dat Ryan het haat als ik zoiets zou doen. 'Ik denk dat van jullie twee, draak de meest onschuldige heeft.' Zegt de andere bewaker. Niet de Dave man die me wilde kopen. Die kijkt boos voor zich uit en heeft weinig zin in een gesprek.

'Dat is zeker zo,' beaamt ook Dave. Hij en de andere bewaker doen me denken aan de tweeling uit Alice in Wonderland.

Een eenzaam spiertje trekt in Sorins kaak. 'Ik hoef ook geen maagd. Ik moet alleen Agnetta hebben. Maagden zijn lastig en vervelend. Je moet ze alles leren. Hoe strak ze ook voelen; Ze zijn snel moe en hebben geen idee wat ze doen.' Hij kijkt me doordringend aan en ik voel mijn hoofd fronsen en mijn wangen gloeien.

Draak klikt in zijn vingers.
Ik wil niet reageren op zo'n vreselijk vernederend gebaar alsof ik een getraind hondje ben. Sorin ziet me kijken. Dus heb ik geen keus dan netjes bij draak te gaan staan. Draaks handen gaan kort over mijn billen voor ik een ongemakkelijke, speels kneepje voel waardoor ik verontwaardigd wil piepen. 'Kom, je krijgt drinken.' Zegt hij in zijn diepe gebruikelijke stem.

Dat trekt mijn aandacht.  'Ga maar zitten,' zegt draak rustig terwijl een van de anderen mensen een glaasje water vult voor mij.

'Er is geen stoel,'  Zeg ik aarzelend. Wel een bank, een stukje verderop. Het meubel heeft zijn beste tijd gehad en er zijn duidelijk wat dingen op gebeurd waar ik liever niet aandenk.

Draak denkt er niet over en pakt mijn hand beet.'Kom op schoot,' mijn wangen gloeien nog meer en ik heb het idee dat iedereen behalve Agnetta en draak de slappe lach krijgen van mijn ongelukkige en blozende uiterlijk.

'Ik..ik kan ook op de bank..' stel ik voor wijzend naar de kapotte bank die ergens in een hoekje is gedumpt. Er komt vulling uit maar dat boeit me niks. Het is geen schoot van een man.

Draak knakt zijn nek. Hij draait zich om. 'Of je gaat op schoot, of ik leer je meteen waarom ze me draak noemen.' Ik wil het niet leren. Niet zo althans.  Ik schaam me dood maar ik kruip wel op zijn schoot en ga gehoorzaam op zijn benen zitten. Mijn lichaam voelt extra kwetsbaar door zijn ademhaling in mijn nek en zijn bebloede kleren die pakken tegen mijn outfit.

Er word een groot glas bier neergezet voor Sorin, voor de andere jongens iets wat erg sterk en vies ruikt en voor Agnetta een glaasje water.

Voor mijn neus komt een bierflesje te staan. 'Je wou drinken toch? Drink.' Het ruikt naar bier. Vies. Smerig. Mannelijk. Ik zou het niet eens willen likken met mijn tong.

'Ik drink geen alcohol,' zeg ik tegen Sorin. Hij begint te lachen als hij een slok van zijn bier neemt.

'Schattig,' zegt hij. 'Rook je ook niet en heb je ook nooit drugs gebruikt?' Dat is inderdaad waar maar die voldoening gun ik hem niet.

'Mag ik water?' Vraag ik zachtjes aan draak. Hij zou voor me zorgen toch? 'Ik vind bier niet lekker en als je wil kun jij het drinken. Ik heb nog niet gedronken.'

'Geef haar whiskey. Mij ook trouwens.' Blaft draak onverwachts richting de arme jongen die ons allemaal bedient. Hij ziet wit als een geest en volgens mij kan hij elk moment flauwvallen.

Toch maakt hij de glazen wiskey voor ons klaar. Ik gruwel als ik de geur ruik en het glaasje voor mijn neus staat. Het is een vreselijke bruine sap die eerder doet denken aan verdorde cola.

'Dat lust ik ook niet.' Ondanks dat ik het zo beleefd zeg zie ik dat het mensen is gaan irriteren. Vooral draak die eindelijk zijn geduld verliest.

'Dan leer je het maar lusten. Wat drank brengt misschien wat kleur op die witte wangen. Wie weet wordt je er ook wat vrolijker door.' Hij grinnikt en ik voel iets gebeuren. Ik krijg het erg koud en wil wegrennen. Angst. Dat voel ik.

Ik heb zat verhalen gelezen van meisjes die te veel dronken of gedrogeerd werden. Wat als ze dat met mij ook gaan doen? Ik kijk naar Agnetta die verveeld speelt met haar water glas door het snel te draaien.

'Je wil haar dronken maken? Nergens voor nodig. Die Bitch is van jou. Als je dr wil neuken, neuk je dr.' Zegt de andere man grinnkend.

'Ik ben geen Bitch,' zeg ik zielig en voel me net een hondje die een trap heeft gehad. De man haalt ijzig zijn schouders op. Ik durf niet te kijken naar Draaks gezicht. Bang dat zijn gezicht hem zal verraden.

'Hopelijk neukt ze net zo hard als dat ze klaagt.' Daar lacht iedereen om.

Draak brengt mijn glas naar mijn neus.
'Het ruikt vies,' Ik wil zielig doen en dat hij medelijden krijgt.

Draak rolt zijn ogen en trekt mijn mond hardhandig open. Hij kiepert het glas leeg in mijn mond en ik kokhals als de vieze troep mijn mond vult.

Ik verslik me en de vloeistof brand zich een weg naar mijn buik. Ik durf niet te huilen maar op dat moment had ik het graag gedaan. Draak drinkt en vult een nieuw glas. Ik kijk met buikpijn en vochtige oogjes toe.

Ik kuch een eeuwigheid na en krijg dan nog een glaasje. Ik schudt mijn hoofd. Draak neemt het glaasje waaruit ik heb gedronken aan en gooit het achterover in één keer. Hij ramt het glas haast door de tafel heen.

'Ik wil dat je je bezig houdt met haar heropvoeding. Als je haar wil als vrouw..'  Sorin zegt het zo statig. Ik ben gewend dat ik ooit iemands vrouw zou zijn. Maar nooit eentje van een moordenaar.

Draak lacht hatelijk.
'Ik wil haar niet als vrouw. Ze zal alleen mijn bed delen. Niet mijn naam.' Weer een trap. Mijn handen trillen onbewust en de tranen zijn losgebroken.

Ik kan niet geloven dat ik verkocht ben als object. Ik dacht dat draak mij zou beschermen. Ik dacht..

'Ah, kijk nou. Je hebt haar aan het huilen gemaakt, Draak.' Dave doet net alsof ik een kleuter ben. Alsof mijn gevoelens niet terecht.

'Ik zal haar opvoeden. Ik heb zat ideeën hoe ik dat vervelende verwende meisje uit haar kan trekken en haar kan kneden en maken in mijn perfecte meisje.' Hij grijnst akelig.

Mijn maag draait zich om. ' Ik neem aan dat als er problemen met haar zijn, dat we jou moeten aanspreken?' Zegt Dave verveeld. Ik moet er niet aan denken mezelf te misdragen, of iets van problemen te veroorzaken. Puur zodat iedereen met zijn handen van me af zal blijven.

'Ja. Je gaat niet haar zomaar aanraken tenzij je met een prothese verder wil.' Zegt de draak.

'Bedreig me niet..'

'Als ik merk dat die hoer je zwak maakt, gaat ze trouwens weg. Ik wil je op je best draak. Niet je slechts.' Zegt Sorin waarschuwend. Ik staar hem alleen Maar aan en volg zijn blik naar Agnetta.