Ik gil van afgrijzen als ik realiseer wat ik heb gedaan en krimp in elkaar. Ik heb Timoty vermoord.

Timoty was een eikel. Maar hij was wel iemands zoon. Iemands broer misschien. En hij was zeker de zoon van Sorins zakenpartner.

Mijn adem wordt steeds sneller en mijn benen begeven het terwijl ik in elkaar stort en jammerend mezelf oprol.

Een hand pakt mijn arm beet en trekt me zo overeind. Draaks donkere ogen glinsteren in het licht van de lampen.
'Waar is het wapen?'

Het mes had ik na mijn moordaanslag neergelegd op het nachtkastje. Er kleeft bloed aan het mes zelf en het rode handvat.

En aan mij.
Met trillende vingers wijs ik naar het kastje waar het mes schittert. 'Daar.' Mijn stem is vlak en kil. Ik had verwacht dat ik piepend zou klinken. Als een speeltje waar al het leven uit geknepen is.

Draak neemt het mes in beslag en stopt het in de zak van zijn jasje. Hij controleert de pols van Timoty. Hij zucht drie tellen later en gaat met zijn bebloede vingers door zijn haren. Er blijft hier en daar wat druppels hangen aan zijn stekels.

'Verdomme, kleine ree. Wat heb je gedaan?'

'Hem neergestoken. Ik waardeer het niet dat hij zonder toestemming aan me zat.'

'Dus als ik zonder toestemming aan je zit, of Sorin of Dave-'

'Dat is anders.'

'Dit is een hele stomme fout van je. Sorin wilde onderhandelen.'

'Waarom boeit het je niks?! Hij heeft me tussen mijn benen betast, bedreigt met een mes en hij zou me uitpersen en neuken en-' mijn stem wordt hoger en hoger en harder en harder terwijl tranen losbreken uit hun zielige gevangenis van mijn wimpers.

Draak zucht als antwoord. 'Fuck,' zegt hij slechts. 'Ik ga Sorin halen. Jij blijft hier, en als je slim bent houdt je je kop. Sorin zal buiten zichzelf zijn van woede.'

Ik blijf netjes bij het lijk en bekijk de bebloede lakens die steeds roder worden en de open ogen van Timoty. Ergens heb ik het idee dat er iets losgekoppeld is van zijn lijf en nu aan mij zit. Een soort parasiet die na je dood wordt doorgegeven op je moordenaar.

Het klinkt stom en raar maar ik voel me zelfs schuldig. Had ik timoty niet met een pan kunnen slaan? Om hem bewusteloos te maken? Daarna hoor ik mezelf al grinniken. Een pan? In een slaapkamer? Natuurlijk.

Plotselinge voetstappen doen mijn opschrikken. Sorin en Draak komen samen met Dave terug de kamer in. Dave begint keihard te lachen als hij het lijk ziet. 'Holy fuck! Je hebt hem écht neergestoken.' Hij klinkt onder de indruk.

Onzeker sla ik mijn armen over elkaar en wrijf ik mezelf zo een beetje warm. 'Ja, nou. Hij wilde perse met me naar bed! Ik wilde niet. Hij hoefde niet dood van mij.' Dave's ogen rollen en hij lijkt genezen van zijn bui.

Draak zucht diep. 'Had hem dan niet neergestoken.'

'Nou, je kan prima richten, kleine ree.' Zegt Sorin met een grijns. ' Je hebt talent.' Hij bekijkt de wonden nauwkeurig en prikt met zijn vinger in de steekwonden die als grote katers het lichaam van Timoty verdelen.

Iemand slaakt een boze geschrokken kreet. Te laat zie ik dat de vader van Timoty ons allemaal is gevolgd. Hij staat in de deur opening, zijn blauw grijzen ogen als twee kralen gefixeerd op het levenloze lijk van zijn zoon.
'Timoty! Mijn jongen!' Hij schudt het lijk van zijn zoon even door elkaar.

Het hoofd gaat mee en ik moet wat gal binnen houden. De vader begint te huilen en in het Italiaans of te vloeken of te bidden.

Als hij klaar is draait hij zich om naar draak, Sorin en Dave. 'Wie van jullie honden is verantwoordelijk voor dit?!' Er is niks ergers dan een rouwende ouder. Maar zeker ook niks engers.

Er zitten gigantische bloedvlekken op mijn rokje en op mijn topje dat dankzij de gescheurde rits amper blijft hangen.

Toch denkt hij dat een van de mannen het gedaan moet hebben.

Hij noemt ze ook nog eens honden en ik kan me voorstellen dat ze dat niet waarderen. Helemaal niet zelfs. Ik snap niet waar zijn zakenpartners zijn. De handlangers van eerder.

Meer dan gebruikelijk krijgt Sorin een gestoorde blik in zijn ogen. ' Ik heb me bedacht.' Zegt hij slechts. ' Ik vond het geen goed idee dat kleine ree hier alleen bleef met je hormoon van een zoon.'

Hij gaat nog even door.
'Dat arme meisje is zo bang geweest. Timoty had haar willen misbruiken.'

De vader stampvoet. 'Alsof die hoer nog maagd is! Haar maagdelijkheid is niet het leven waard van mijn zoon! Mijn arme, arme jongen!' Weer barst hij in tranen uit. Ik waardeer de hoer opmerking niet.

Sorin begint te lachen. 'Ik wilde sinds ik haar zag haar onder me hebben. Haar neuken, laten gillen en klaar komen. Haar mondje en kutje opeisen en domineren tot ze er niks meer mee kon doen.' Zo openlijk heeft hij nog nooit zijn verlangen beschreven.

'Als kind stal tim al speelgoed wat ik wilde. Natuurlijk zou hij ree stelen.' Hij klinkt verbitterd tot op het bot.

'Je bent jaloers. Dat ben je altijd al geweest, Sorin.' Ik snap hier niks van.

Sorin beweegt niet eens met zijn wimpers. 'Natuurlijk. Afgunst verblind niet zoals wraak of liefde Afgunst maakt dingen helder, zet dingen in perspectief.' Ik wordt een beetje misselijk door alle koude uitspraken en dreigementen.

'Timoty is me altijd een stap voor geweest. Nu ben ik hem één stap voor.' Hij lacht. 'En ben ik jou een stap voor.' Te laat heeft de arme man door dat het een hinderlaag was.

Draak trekt een groot mes te voor schijn die hij dwars door de huid van de man steekt. Bloed sproeit overal alsof het water is in een bloemenkas. Hij zet het mes tegen het hoofd en begint die los te snijden terwijl de man nog heel even bij is.

Dan sterft ook hij.
'Heel mooi, neem de hoofden mee. Ik wil ze ergens achter laten als boodschap.' Zegt Sorin opgewekt.

Draak snijdt beiden hoofden los en Dave mag ze in een boodschappentas dragen. Draak zit onder het bloed maar dat kan hem niks schelen. Hij drukt me tegen zich aan en veroverd een kus van me. Ik plak van het bloed en het zweet maar dat kan hem niks schelen als hij me tegen de muur van het appartement drukt en mijn nek bijna schoon likt.