Deel 37

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Sorin is dus door iets of iemand zo vreselijk bang gemaakt dat hij meteen met Agnetta wil trouwen. Iets heeft hem van zijn plannen doen afzien.

'We trouwen over een week. Dat is heel genereus want ik zou je kont op kunnen tillen en zo een priester kidnappen en een huwelijk forceren.' Wat houdt hem tegen, vraag ik me af?

Zijn toekomstige vrouw heeft weinig begrip voor zijn plotselinge versnelling. 'Waarom opeens zoveel haast?'

Hij is echter niet om te praten.
'Dat zijn mijn zaken.'

Agnetta blijft koppig bij haar punt.
'Sorin, vertel het me.' Smeekt ze hem bijna.

Hij lacht, spottend.
'Je pogingen tot manipulatie zijn leuker als je in je bh en slipje voor mijn voeten geknield zit en mijn pik zuigt.' Ik krijg een onnodig beeld in mijn hoofd.

Haar ogen vlammen.
'Ik doe het hoor, als dat betekent dat je het me gaat vertellen.'

Hij is net zo wreed.
'Pervers, maar niet verbazend. Als je graag een publiek hebt dan kan ik dat voor je regelen.' Ik krijg een naar gevoel.

Dat gevoel word erger als Sorin naar mij kijkt en zijn woede op mij richt.
'De Canivaris en de Dos Santos zijn nu een bloedband aangegaan. Weet je wat hun gezamenlijke doel is?'

Nee. dat weet ik niet. Ik schudt mijn hoofd.

'De Canivaris willen je dood hebben. Zoals altijd,' dat is dus geen verrassing.

'Maar Dos Santos of beter gezegd Eriq Dos Santos wil je eerst neuken.' Eriq? Wie is dat dan?

'Jullie twee gaan je eerst voorbereiden. Agnetta, je gaat een trouwjurk uitkiezen vandaag. Kleine ree, je mag jezelf ook trakteren op een nieuw jurkje.' Ik heb helemaal geen behoefte aan iets nieuws. Of aan een dom uitje om duidelijk ons bezig te houden.

Mijn ogen zijn gericht op de houten planken van de vloer.'Ik verdien geen mooie nieuwe jurk.' ik klink berouwvol.

Of gewoon leeg.

Sorin glimlacht raadselachtig.
'Ik ben blij met zijn dood, lieve ree. Je bent een natuurtalent. Maar ik wil nooit meer hebben dat je zomaar steekt. Dat is niet de bedoeling.' Hij gaat voor me staan en tilt mijn kin op.

Zijn ogen gaan kort over mijn lijf voor hij zacht op zijn onderlip bijt. Draak is zo bij ons en trekt me zijn kant op.

'Ik neem haar wel mee naar boven. Dan kan ze online-' Hij wil me ontvoeren naar boven en daar veilig stellen. Me opsluiten als een prinses In een toren.

Tot mijn stomste verbazing is het Sorin die begint te lachen en draak stopt. 'Gun die twee een uitje. Met voldoende beveiliging en neppe ID's en een zak geld moet het goed komen toch?'

Hij wil dus iedereen omkopen die ons ontdekken of iedereen doodmaken. Wat een geweldig idee.

De harde waarheid is dat ik niet meer naar buiten wil. Ik wil het liefste binnen zijn, veilig in de kamer van draak waar ik misschien of en toe moet schoonmaken maar hij doet me geen fysieke pijn.

Agnetta neemt mokkend Sorins volle portomonee aan, en stopt deze in een dure merkhandtas die ze van hem krijgt. Slijmerig overhandigd hij haar een tas die ongeveer een maand te eten kan kopen.

Ze rolt haar ogen maar neemt de tas wel aan.

Agnetta wil weglopen maar ik hou haar sluw tegen. 'Bedank hem, hij doet ons een plezier.' Fluister ik naar haar.

Als Sorin onze kant op kijkt glimlachen we allebei gemaakt. Agnetta gooit de tas om haar schouder en stapt op hem af. 'Heb je een voorkeur? Voor een jurk?'

Ik ben verbaasd door haar tactiek maar het lijkt wel enorm goed te werken.  Zijn mond zakt open van verbazing en hij knippert alsof hij een storing heeft. Ik gniffel en draak schudt zijn hoofd.

Sorin lacht een beetje onzeker en krabt achter zijn oor. 'Ik vind jouw smaak heel mooi. Hoe je je normaal kleed. Je mag zelf kiezen van mij. Geld speelt geen rol.'

Zijn ogen gaan dan naar mij en alle liefde doofd die ik eerder kon zien.
'Voor jou geld dat ook. Je mag wat mij betreft een haute couture jurk kopen.'

Wat zou ik daarmee moeten. Ik werk aan een plan en dat gaat gebeuren tijdens de bruiloft. Dan gaan we ontsnappen.

Haute couture jurken zijn kunstwerken met ingewikkelde rokken en lange slepen. Je kunt er niet een leger van maffiosos mee vechten.

Sorin rukt me terug in de werkelijkheid door op mijn arm te tikken. 'Kleine ree, luister je?'

Ik geef een mak knikje.
'Ja. Een haute couture jurk.'

Met aarzelende stapjes loop ik naar draak. 'En jij? Wil je me nog in bepaalde-'

Hij onderbreekt me ruw en grijpt me beet. 'Je gaat niet mee,' zegt hij beslist.

Ik raak in paniek van zijn grip en breek zo snel mogelijk los.  'Draak!' Ik klink als een klein kind dat haar zin niet krijgt.

Hij is echt boos.
'Je gaat naar boven, je bent gisteren heel ongehoorzaam geweest. Ik ga je vrijheid verder inperken. Je hebt dat nodig blijkbaar.' Het enige wat ik nodig heb is meer ruimte. Meer beperkingen betekent minder kans op ontsnappen.

Smekend kijk ik hem aan in zijn donkere ogen. Met trillende lippen probeer ik hem over te halen mij te laten gaan.  'Ik word gek hier, alsjeblieft laat me gaan. Heel eventjes maar.'

'Heeft Timoty je gisteren niet duidelijk gemaakt dat wij geen mannen zijn met harten maar dat wij denken als dieren? Je bent van mij, kleine ree. Ik wil je hier houden dus dat blijf je ook.'

'Als ik jou iets teruggeef? Mag ik dan?' Stel ik voor. ik heb het perfecte ruilmiddel al in gedachten.

'Nee.' Lacht draak. 'Ik Laat me niet zo makkelijk omkopen.' Hij schenkt een glas sap in en neemt een flinke slok.

Ik wacht tot hij zijn mond vol heeft voor ik mijn bom laat vallen.'Mijn maagdelijkheid?'

Draak spuugt zijn sap ter plekken uit en Agnetta hapt verschrikt naar adem. 'Elice, nee niet doen!'

Ik negeer haar. Mijn enige focus is draak. Hij is op dit moment alles wat ik zie. 'Je wil me zo graag? Prima. We maken een deal. Ik ben de jouwe maar je geeft me wel meer vrijheid.'

Draaks blik wordt donkerder alsof er een storm in zijn irrissen ontstaat. Hij glimlacht grimig. 'Je weet niet wat je voorstelt, kleine ree.' Maar dat weet ik wel.

'Ik weet het beter dan jij,' zeg ik.

'Oké, laat haar maar gaan.' Zegt draak na een eeuwigheid. Agnetta is zichtbaar in conflict met zichzelf maar ik zie dit als een overwinning.

Ik huppel bijna naar de voordeur. Draak haalt me in en grijpt me beet.
'Geniet van je laatste dag dat je rechtop kan lopen, vanavond? Vanavond ben je van mij.' Sist hij voor hij me in mijn billen knijpt. Ik negeer de warmte tussen ons met moeite. Net als mijn hart dat sneller klopt.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro