Het is warm buiten. Ik zie geen hand voor ogen. Alleen duisternis. Enzo's hand heeft de riem stevig vast en ik word als een hondje meegenomen.

Een andere iemand duwt me af en toe als ik aarzel met doorlopen, bang dat ik ergens tegen aan knal.

Ik probeer te focussen op de geluiden die ik hoor. Ik hoor geen auto's in de buurt. Geen mensen. Alleen grint dat kraakt en voetstappen. Onze voetstappen waarschijnlijk.

Even hoor ik een zoemachtig geluid dat ik herken van de automatische deuren van een winkelcentrum of iets. Van die deuren met sensor.

Dan houdt het gekraak van grint op en wordt het tegels. Enzo zegt heel te tijd niks en mijn andere bewaker ook niet. Ik word als een gevangene naar mijn galg gebracht.

We blijven staan, bijna uit het niets. Een hand pakt mijn vrije arm beet en drukt me tegen de muur. Ik protesteer maar krijg meteen een waarschuwingsklap op mijn hoofd. Ik krimp in elkaar en ben dankbaar dat ze me in elk geval niet zien huilen.

Dan hoor ik mechanisch gebroem. Een lift?

We staan er een tijdje in. Zolang dat mijn benen beginnen te tintelen. Als ik even overweeg te gaan zitten wordt ik weer meegetrokken zo de lift uit. We zijn er blijkbaar al.

Na een paar minuten lopen mag eindelijk mijn kap af. Ik wordt overvallen door pure duisternis. Er staan verschillende dozen met spullen, vlakbij een luxe keukeneiland.

Nu zie ik ook de man die gereden had. James. Hoe kan het ook anders. Enzo trekt me mee richting een kamer met twee luxe banken en een tv.

Op één van de spierwitte banken zit Donato onder uitgezakt een film te kijken. Het is zo'n domme actie film waarin vrouwen niks anders zijn dan domme make up dozen. Hij grijnst als hij me opmerkt en klapt verrukt in zijn handen.

Enzo duwt me naar voren. Ik struikel bijna maar kan mezelf net redden door te wiebelen met mijn armen.

Ik ben hun gevangene. Dit heb ik geprobeerd te verkomen.

'Mijn mooie schoonzusje,' kraait Donato vals. ' Je bent aardig gegroeid.' Hij bedoelt mijn borsten. Hij staart zonder pardon naar ze en ik voel mezelf meer en meer verdrietig worden. ' Ik ben zelf meer een fan van een stevige grote borst waar ik flink mee kan spelen, maar jouw ...wat is het? B? C?'

'A,' fluister ik.
Donato proest en ik bloos. 'Juist. A. Belachelijk. Wie weet kunnen we je ooit naar het buitenland sturen voor een paar ingrepen.' Ik wil helemaal geen ingrepen. Ze zijn gevaarlijk. Vooral als je het in zo'n goedkoop ziekenhuis laat doen.

Donato gaat verder.
'Ben je een braaf meisje geweest, onderweg?' Ik krimp in elkaar. Braaf meisje? Wat ben ik? 6?

'Ja-' zeg ik meteen.

Donato lacht spottend.
'Liegt ze?' Vraagt hij aan zijn broer. Hij kent me langer dan vandaag en het vertrouwen is weg.

Enzo knikt en verraad me makkelijk.
'Ja. Ze heeft met haar ogen gerold.'

Ik zie Donato bijna veranderen van kleur van wit naar rood dus haast ik mezelf te redden. 'Je broer smeet me tegen de wand van de bus. Ik zal het niet meer doen.' Beloof ik snel en wanhopig.

Donato stapt op me af tot we tegen over elkaar staan. Hij kijkt op me neer. Als ik slik en wegkijk pakt hij me ruw bij mijn kin. 'Oké. Hij heeft je bestraft.' Ik geef een mak knikje. Ik durf niet veel anders.

Hij begint gemeen te grijnzen.
'Ik nog niet daarin tegen.' Er breekt iets in me en ik begin te huilen. Heel stil maar wel merkbaar.

Donato is tevreden met mijn angst en laat me los. 'Ik zal nadenken over iets passends en geschikts. Tot die tijd mag je God danken op je knieën dat ik nog geen goed idee heb gehad.'

'Broertje, je zou het meisje ondervragen over haar seksuele activiteiten. Hoe is dat verlopen?' Ik denk aan mijn eerdere leugens.

Enzo slikt.
'Ze is verkracht.' Zegt hij kort door de bocht.

Donato kijkt verrast op maar maskeert dit heel snel. 'Wat jammer nou. Nu hebben onze verkrachtingen minder invloed op haar mentale geest. Ach, ja. Niks aan te doen.'

Ik sta te trillen en snik door zijn wrede woorden. ' Wil je iets zeggen, meisje?' Merkt hij lachend op.

Ik knik buiten mezelf van emoties en angst. 'Ja. We waren ooit vrienden. Enzo zou me trouwen. Je zou mijn schoonbroer worden.'

Enzo rukt onverwachts aan mijn ketting en laat me bijna stikken.
'Dat was voor je zelf zo dom was om weg te rennen.' Bijt hij me toe.

Ik jammer.
'Jullie hadden mijn ouders vermoord. Ik dacht dat ik de volgende was.'

Enzo gromt.
'Dat was je niet, Elice. Je was mijn verloofde verdomme.'

'Was?' Piep ik geschrokken. Was. Verleden tijd.

Donato merkt mijn angst en grijnst.
'Tja, we vinden voorlopig dat je eerst goed onze regels moet leren. Als je goed en wel gebroken bent overwegen we je een plezier te doen en een ring om je vinger te duwen.'

'Dan houdt een van ons op je te ...gebruiken.'.ze gaan me allebei-

Ik kan er niet bij met mijn hoofd. Enzo houdt  van me.  Hij zou me dit nooit aandoen. 'Maar...we zouden trouwen...' Dit kan niet.

Dit mag niet.

Hij pakt me beet bij mijn schouders.
'Anders was je nog meer gaan verzetten. Je moet het maar even zien als een tijdelijke proef periode.' hij glimlacht even en ik krijg meer en meer vlekken in mijn visie.

'Precies.' Zegt Donato.

'Je gaat een braaf meisje voor ons zijn, doe wat we willen en je wordt beloond uiteindelijk. Ik laat je enzo alleen trouwen als ik zeker weet dat er geen sprankje wilskracht meer in je lijf zit.' Geen sprankje.

Ze gaan me breken.
'Heb je me niet genoeg afgepakt?' Piep ik zielig. 'Mijn ouders. Ik heb moeten vluchten. Ik ben verkocht door jullie.'

Ik zie de klap niet eens aankomen maar voel hem wel. Enzo blijft boos naar me kijken met gestrekte hand. 'We pakken wat van ons is. Jij bent van ons.' Zegt hij.

'Ga bij Donato zitten. Ik ga wat halen, je blijft hier. Snap je prinses?' Hij kust mijn wang zacht en lief voor hij wegloopt richting de lift.

Ik sla mijn ogen neer en ga met tegenzin vlakbij Donato zitten op de leren witte bank.

Donato fluit een deuntje.
Ik merk dat ik onrustig wordt.
Ik hoor hoe hij zijn broekriem afdoet. Hoe hij ...

Ik draai me met een ruk om en Kijk hem in zijn ogen. Hij heeft zijn riem opgerold in zijn hand en rukt me aan mijn arm zo de bank op. Hij spreidt me makkelijk en knalt dan met de riem op mijn handen. Ik gil als een biggetje dat geslacht wordt.