Ik hoor Donato's bekende ademhaling en ik durf niet eens meer te ademen zo bang ben ik. Tranen glijden langs mijn gezicht terwijl ik tril.

Na een lange stilte spreekt hij. 'Lieve Elice, ben jij dat?' Ik durf niet te antwoorden.

Hij lacht, en aan de manier waarop hoor ik dat hij weet dat ik hem kan horen. Dat ik elk woord hoor.
'Ik herken je bange ademhaling. Hijg je net zo hard in bed als dat je doet als je bang bent?' Ik jammer beschaamd en bang.

Ik wil hem niet spreken. Maar hij moet weten dat ik geen keus had. Dat ik gedwongen was.

Hij verliest zijn geduld snel.
'Antwoord, Elice.' Blaft hij me toe. Ik begin snel een antwoord te formuleren en bibberend begin ik het gesprek.

Ik besluit eerlijk te zijn en zijn vraag te beantwoorden. 'Geen idee, meneer.' Ik weet niet of ik hijg in bed. Ik heb nooit met iemand het bed gedeeld. Alleen met Timoty en die kreeg een mes tussen zijn ribben.

Naast me wordt Agnetta laaiend. 'Scheld hem uit,' draagt ze me met vlammende ogen op.

Ik negeer haar. Ze weet niet wat Donato allemaal kan doen. Dat weet niemand. Hij spreekt weer, trager zodat alle woorden goed aankomen. ' Je verbaasd me, Lieve Elice. Ik dacht dat we elkaar eindelijk begrepen. Ik had zelfs je willen neuken gisteravond. Dat wilde je toch? Seks?'

'Dat lekkere druppelende kutje van je. Oh, ik had je een botbreuk geneukt.' Onbewust staar ik naar mijn polsen.

Dan breek ik.
'Ik wilde niet mee. Echt niet. Ik ben braaf. Ik ben braaf!' Snikkend knuffel ik mezelf.

Donato lacht alleen maar.
'Nee, Lieve Elice. Je krijgt spijt. Ik kom je halen. En deze keer, laat ik niks van je over. Helemaal niks. Ik maak je kapot en neuk je tot er niks meer te neuken valt.' Hij lacht als hij mij hoort snikken.

Agnetta pakt de telefoon af en trekt haar enorme mond open. 'Luister eens goed, jij vreselijk misbaksel! Ik heb het gehad met jouw gedrag naar mijn beste vriendin!' Gilt Agnetta naar hem.

'Je maakt hem boos!' Gil ik paniekerig en krimp in elkaar terwijl ik de telefoon probeer terug te pakken. Agnetta zet hem op de speaker.

Donato lacht.
'En? Ik trek me niks aan van jou. Sterker nog; Misschien neem ik jullie allebei. Dan kunnen jullie hoeren elkaar oraal bevredigen zoals jullie nu zo te horen al doen. Ik wil dat wel zien, hoe jij Elice haar kut uitlikt.'

Agnetta staart walgend naar het mobieltje.

Donato gniffelt. 'En geloof me draak, het is een vochtig klein kutje. Ik ben er met drie vingers ingeweest en het vocht kleefde aan mijn vingers. Ze heeft ze daarna netjes afgesabbeld. Het is zo'n loyaal hoertje als je streng bent.'

Ik schaam me rot. Ik jammer. Agnetta knuffelt me stevig. Ze begint ook te huilen.

Donato neemt weer het woord, tevreden met onze stilte. 'Nou, wees een lief hoertje en hou mijn hoertje netjes voor me. We komen haar ophalen.' Hij komt. Hij gaat me pijn doen.

Draak fronst even.
'Wie noem je een hoertje?'

Mijn meester kakelt.
'Jij? Je doet toch alles wat Sorin wil?O, en Elice natuurlijk. Wat zou jij balen nu Elice nooit meer klaar kan komen zonder aan mij te denken. Ze zal nooit meer seks kunnen hebben en ervan genieten. Daar heb ik wel voor gezorgd.' Donato ziet het niet maar zijn woorden raken mij en Draak enorm.

Ik weet dat ik verslagen ben maar draak weet dat nog niet. 'Elice is sterk-' protesteert draak meteen maar Donato kapt hem af.

Hij kakelt.
'Elice wás sterk. Ze is kapot, Draak. Je bent te laat met de ridder te spelen. Je hebt alleen nog stukjes en een kapot meisje. Ik zou haar of teruggeven en een oorlog voorkomen of je verkracht haar om je genot te hebben en maakt haar daarna af.' Draaks hand begint te trillen.

Donato stem wordt lager en dreigend.
'Geef me mijn hoertje terug, gebruikt of ongebruikt maakt mij niet uit. Enzo en ik gaan haar toch delen. Vies wordt ze sowieso.'

Draak snapt dat Donato alleen maar gif spuit maar je kwetst hem pas echt met stilte. Hij heeft op alles een antwoord behalve op de stilte.

Zoals verwacht wordt Donato nu pas echt kwaad. 'Dat huwelijk kan je vergeten, ondankbare hoer! Je wordt als je thuis bent eerst gechipt en gebrandmerkt zodat je verdomme nergens heen kan behalve naar ons. Dan ga ik je opvoeden. Goed, deze keer.' Agnetta schudt haar hoofd naar me. Ik mag niet reageren.

Maar hij moet weten dat ik niet wilde. Dat ik trouw wou zijn. Dat ik niet meer kan. 'Donato toe, ik wilde bij jullie blijven. Het spijt me. Draak diende me drugs toe en nam me mee.'

Ik wordt keihard uitgelachen door Donato. 'Hoe kwam Draak binnen? Jij hebt hem binnen gelaten en samen hebben jullie Isla overmeesterd en haar gedrogeerd.'

En daarmee zet hij me vast. Want we kunnen moeilijk dat ontkennen, want dan is Isla er geweest voor haar medewerking.

Dus ben ik maar stil en dat ziet hij als een bekentenis. 'Ik vind het heerlijk als meisjes met elkaar spelen maar dit soort dingen keur ik niet goed, Elice. Zelfs van jou niet. Jij gaat het goed maken met mij en met Isla.'

Hij hangt dan eindelijk op.
Draak staart een paar minuten naar de mobiele telefoon van Sorin. Dan grijpt hij die beet en smijt hij die zo hard tegen de glazen salontafel dat die breekt.

'Wel, dat was dus de tafel van mijn grootmoeder.' Zegt Sorin droog als we allemaal zijn bijgekomen van de schrik en de scherven.

Draak bloost en zijn ademhaling wordt wat kalmer. 'Sorry,' Mompelt hij voor hij snel probeert te redden wat er te redden valt. ' Ik laat een expert komen en de reparatie is op mijn kosten.'

William zucht. Hij ziet de kapotte tafel en dan mij. Hij zucht.
'Ga even een stukje lopen.'

'Ik?' Vraag ik verward.
William lacht zacht. 'Nee, jij komt dit huis voorlopig niet uit. Draak weet dat je loyaal bent aan Donato.'

Draak wordt steeds bozer.
'Ik wil niet lopen. Ik wil die vent zijn schedel eraf hakken en ik wil zijn ballen van hem afsnijden terwijl hij nog leeft!' Agnetta rolt haar ogen.

Na een tijdje komt ook Dave terug. En hij heeft iemand bij zich. Mijn broer Ryan.