Ik zie het bekende schermpje van Draaks telefoon met een onbekend niet opgeslagen nummer wat zeker Donato is.

Donato: Klootzak! Geef me mijn hoer terug of ik kom haar halen.

Draak:Kom maar.

Donato: Je denkt echt dat je heel wat bent hm? Eens zien of je nog zo stoer bent als ik je meisje met mijn mannen samen verkracht. Dat zal haar leren. Een goede groepsverkrachting.

Draak: Kom maar.

Donato: ik hoef niet te komen.

Draak: Lafbek.

Donato: Elice komt zelf wel naar me toe. Als ze er is neem ik haar in haar reet en snijdt ik haar borsten eraf. Dan nodig ik mijn beste 10 mannen uit en gaan we omstebeurt met je vriendinnetje spelen.

Ik zie dat er verder geen berichten zijn en dat draak het nummer toen heeft geblokkeerd.

'Je mag niet terug.' Zegt draak zonder mij aan te kijken. 'Ze laten deze keer niks van je heel.'

Draak staart even naar het mobieltje voor hij de dure iPhone op de grond smijt. Dat arme telefoontje kan niet tegen zo'n klap en spat uit elkaar.

Ik kan wel gillen van frustratie.
'Daarom moest je me daar laten! Donato Of Enzo had me getrouwd en dan was het allemaal voorbij geweest!' Alsof ik een klein kind ben begin ik te huilen.

Draak wil wat zeggen maar William is hem voor. 'Je bent naïef als je denkt dat de broers je niet zouden delen.' Hij zegt het zo koud. Zo bewust.

Daar is het dan. Ik heb mezelf vastgehouden aan dat huwelijk, voor twee maanden lang. Mezelf wijs gemaakt dat alles wat ik deed naar die beloning leidden. Een huwelijk met Enzo, vrij van Donato.

Het was nooit in mij opgekomen dat ze me zouden trouwen maar blijven misbruiken. En dat is zo kwaadaardig dat het precies in Donato's straatje van denken past.

Maar mijn hoofd kan dat niet aan. Nog niet. 'Wat?'

William tuurt even naar de kapotte telefoons. Hij zakt onderuit en aait een kussentje. Hij plukt wat losse draadjes weg. 'Oh, ze zouden vast een showhuwelijk met je uitvoeren. Ik ken ze een beetje. Vooral Donato is een zieke ziel en Enzo wil je zo graag neuken dat hij bijna kwijlt als hij je ziet.'

Ik besef me te laat dat ik nog eens omsingeld ben door Canivari handlangers. Ik deins achteruit. William glimlacht. 'Ik werk al jaren voor Sorin. Je hebt niks te vrezen, kleine ree.'

Ik voel me zo dom. Zo dom. Waarom geloofde ik ze? William ziet mijn tranen en komt me troosten. 'Maar als je met de ene getrouwd bent kan de ander je nog altijd verkrachten als ze toestemming vragen. Zo zijn ze.' Hij kent ze beter dan ik.

Ik wil het niet geloven. Ik wil dat ze me niet heel de tijd met een leugen om hebben gekocht. Dat ik mezelf voor niks heb uitgehoerd.'Maar dat was niet de afspraak! Als ik zou luisteren en zou gehoorzamen dan-'

Ryan komt terug de kamer in met Sorin. Hij blijft glimlachen naar me. 'Goed nieuws, zusje! Ik heb even gesproken met Donato en hij en Enzo zijn helemáál niet boos. Als je nu terug komt, dan mag je zelfs kiezen wie je trouwt.'

'Echt?' Mompel ik maar ik geloof er niks van. Ze zijn woedend.

Agnetta trekt haar haren uit haar hoofd. 'Oh mijn god, Elice! Trap er niet in. Nee. Ze zijn woedend! Je hebt Donato's appjes gezien, hem gehoord en je kent hem beter dan Mickey Mouse daar!' Ze wijst dramatisch naar Ryan die beledigd snuift en zijn telefoon erbij pakt.

Hij toetst een nummer in en pruilt zielig naar me. Door mijn schuld gaat hij dood. 'Ik krijg haar niet.' Verkondigt hij zielig en zet de telefoon op de speakers zodat we allemaal kunnen horen hoe ze Ryan gaan doden morgen.

Ik hoor Enzo's stem. 'Hoe bedoel je "je krijgt haar niet"?' Buldert hij en ik deins in elkaar. Ik schrik van hoe vals en duister hij klinkt. Zo Donato achtig.

Ryan kreunt.
'Ze wil niet mee.'

Enzo vloekt met een hele nare ziekte.
'Ze heeft niks te willen! Vertel die hoer dat we haar kapot maken als ze-' Er klinkt glas dat breekt en Enzo die kreunt van pijn.

Dan neemt Donato het over.
'Zeg tegen Elice dat ik dat gesprekje niet meende. Het was een grapje. Ik ben soms een beetje snel boos. Ik vind haar gewoon zo mooi en lief en ik wil dat ze bij mij-ons- blijft.' Hij klinkt verdomme vrolijker enger dan dat hij boos klinkt.

Weer is het Agnetta die spreekt.
'Ze gelooft je niet, jij ezel!' Scheld ze.

Ik geef haar een duw.
'Agnetta!' Ze moet echt ophouden.

Maar hiermee laat ik wel weten dat ik er ben. 'Elice, ik geef je 24 uur om terug naar huis te komen. Anders heb je een probleem.' Zegt Donato zo opgwerkt mogelijk.

Ik krijg opeens een idee. Mijn hart gaat sneller kloppen ervan en zweet breekt me uit maar het is alles wat ik kan doen.

'Oké...' Zeg ik na een tijdje.
Het is even stil want ze hadden niet verwacht dat ik zou instemmen.

'Ja?' Vraagt Donato echt opgewekt.

Ik knik en dwing mezelf niet te laten trillen. 'Ja, ik kom naar huis.' Daarmee bezegel ik mijn eigen lot.

Donato grinnikt.
'Mooi Zo! Wat fijn om te horen.'

Hij heeft de telefoon ook op de speaker gezet en ik hoor Enzo al grinniken.

Ik doe zo lief mogelijk praten. 'Mag ik eerst nog even bij draak slapen? Ik mis hem.'

Dan is het helemaal stil overal. Draak zit voor zich uit te staren met rode oortjes en vraagt zich af wat ik wil bereiken.

Enzo is de eerste die praat.
'Elice, ik heb je niet verdomme 2 maanden niet aangeraakt zodat je met fucking draak kan neuken, jij ondankbare-' Donato pakt snel de telefoon af.

Hij lacht nerveus bang dat ik niet meer wil. 'Laat hem maar. Mag ik draak even?' Ik knik en geef de telefoon aan draak.

Draak belt maar zegt zelfs niks. Na een tijdje hangt hij op.

'Donato vind het goed dat we naar bed gaan samen.' Zegt draak verward met de richting van alles.

Ik knik. 'Ik wil bij draak slapen, dan ga ik morgen mee naar huis.' Zeg ik tegen Ryan.

Hij knikt. 'Mooi Zo, zusje. Ik ben zo trots op je. Dank je wel.' Hij knuffelt me en ik moet alles op alles zetten om hem niet te slaan.

Als hij weg is gaat Agnetta tegen me te keer. 'Elice ben je gek geworden?!'

'Ja,' zeg ik met twinkelende ogen. Ik voel me weer levend. Voor het eerst in 2 maanden tijd. 'Maar ik heb ook een ideetje. Maar ik heb wel hulp nodig. En wapens.'

😈😈😈😈😈😈😈