C H A P T E R   E I G H T E E N   |   P R O P H E C Y   N E C K L A C E

Nakabalik na kami sa Academy, nandito kami ngayon dahil i a announce na ang level namin. The last time I remember is 25 ang level ko. Muntikan pa akong paulitin nong exam namin dahil sa ginawa ko. But thanks to Headmistress Angela kahit maraming teacher o professors ang gustong paulitin ako wala silang nagawa. Sinang-ayunan naman iyon ni Sir Jacob at Miss Bethany.

"Good morning students!" Bati ni headmistress.

"We're all aware of the Battle's between powers that have done by the Great nine last monday," Today is friday kahapon palang kami nakauwi.

"Let's see if there levels increases or not," Lumabas ang malaking screen. Wala pang nakasulat doon. Hangang sa lumabas ang mga level naming siyam.

Asher is in level 45
Chance is in level 42
Kemuel is in level 40
Enoch is in level 40 same as Kemuel
Lexis is in level 36
Freah is in level 36
Carla is in level 36
Eli is level 36
Lastly me I'm at level 38 I didn't expect that I would reach a level like that.

"Congratulations, all of you did well." May sinabi pa sila. Pa simple akong umalis doon dahil ang tagal matapos. Napadpad ako sa garden, bigla ko na namang naalala 'yong paghalik niya sa'kin.

I tried to erase that memory to my mind but it's always invading me. Umupo ako sa may bench, ng makaramdam ako ng kakaibang hangin. Speaking of the devil.

Tumayo na ako at akmang aalis pero nasa harapan ko na agad siya.

"Why you keep on avoiding me?" He asked me

Pakiusap ayaw ko muna siyang makita o kausapin man lang. But why I am so affected on that kiss. That was only a kiss no more no less.

Harapin mo Neah at ipakita mong hindi ka naapektuhan sakanya.

"Hindi naman." I tried to speak normal as much as I could.

"No Neah, you're avoiding me." He insisted.

"And what's my reason of avoiding you?" Wrong question Neah. Mabibisto ka pa ng wala sa oras.

Tumaas ang gilid ng labi niya kaya linihis ko ang tingin ko. Hindi ko gusto ang nararamdaman ko.

"You're avoiding me because of the kiss don't you?" He asked me again.

Bullseye Neah! Bullseye.

"A-asa ka naman." Sabi ko at nagsimula ng maglakad.

"Then prove me that I'm wrong," He challenge me.

Ano bang kailangan kong ipakita sakanya? Ano bang gusto niyang makita na hindi ako naapektuhan sa halik niya. My words and mind are freaking contradicting to each other.

"Prove me wrong that you're not avoiding me," Tinignan niya ako sa mga mata ko at nagsisismula siyang lumapit. Na estatwa sa kinakatayuan ko.

Napalunok ako.

Nong tuluyan na siyang makalapit bigla siyang lumapit sa mukha ko. Yumuko ako, hindi ko masabi ang nararamdaman ko. Bakit ba ganito siya?

"Go with me to the mall, let's eat together." He whispered. What?

"F-fine." Para maniwala lang siyang hindi na ako apektado sa halik niya.

Hinawakan niya agad ang kamay ko at naglaho kaming dalawa. Ilang beses na ba tong gumamit ng kapangyarihan ang lalaking ito? Oh well siya naman ang ma gu guidance hindi ako.

Nakarating kami sa mall pumasok kami sa isang restaurant. Pinaupo lang niya ako habang siya naman ay umorder.

Naghintay lang ako sakanya, lumingon lingon ako at nakita ako ng dalawang pamilyar na mukha. Is that Chance and Viena? Ngunit bigla silang nawala. Am I just hallucinating?

"The food is here." I'm back to my senses when Asher called me.

Marami siyang inorder na pagkain. Malakas siguro siyang kumain kasi ang dami naman nito. I mean I can't afford eating all of this foods.

"Is there something bothering you?" He asked.

"A-ah wala." Sagot ko at nagsimula ng kumain.

Kumain lang ako ng kumain, ngunit nagtataka ako dahil hindi man lang sumubo ng kahit ano ang kasama ko. Kaya tinignan ko siya, para siyang nagpipigil sa tawa na ewan. Pero mas mukha siyang natatae.

"Wala kang balak kumain?" Tanong ko sakanya.

Ngumisi lang siya at tinuro ang kaliwang pisngi ko. Gusto kong mapamura, agad akong kumuha ng tissue at pinahidan ang kaliwang pisngi ko. Nakakahiya.

"I'm sorry, I am that gross when I eat?" I asked.

"Hindi, sadyang hindi mo lang siguro napansin." He chuckled a bit. It's my first time hearing his laughter. I mean a chuckled to be exact.

Natatawa parin siya hanggang ngayon. Kinuha na din niya ang kutsara at tinidor.

"Pag ikaw nabulunan di ko na kasal-anan ah." Sabi ko.

Yumuko nalang siya at nagpatuloy na kumain. Dahil sa ginawa niya, medyo nawala din sa isipan ko yung paghalik niya.

"If I melt here, it will probably your fault." He muttered.

Kinuha ko nalang yung glass na may lamang tubig at linunok ko iyon. Tinigilan ko na ang pagtitig sakanya.

Nong matapos kaming kumain umalis na kaming dalawa. Siguro babalik na kami sa Herdier. Bigla niyang hinablot ang kamay ko at hinawakan ang palad ko. I can feel the goosebumps of my hearts.

"Let's buy some stuff." He said. I just nodded. Nakahawak parin siya sa palad ko. Kaya ako panay sunod lang sakanya.

Bigla niya akong iniwan at naglaho. Pagbalik niya ibang damit na ang suot niya. Mas bumagay ito sakanya. Wala akong masabi.

"Is it okay?" He asked. Parang nahihiya siya.

"A-ah oo." Sagot ko. Umalis ulit siys pagdating niya may dala na siyang paper bag.

"Let's go." Hinawakan niya ulit ang kamay ko. This time pumunta kami sa isang boutique.

"Anong ginagawa natin dito?" Tanong ko.

"Ano bang ginagawa ng mga tao sa boutique?" Pabalang na sagot niya. Gusto ko siyang batukan. Nagtatanong ako ng maayos sakanya.

"Alam mo ewan ko sa'yo wala kang kwentang kausap." Sabi ko.

"Isn't it obvious? We're here to buy some girls stuff." Then he rolled his eyes on me.

Mukhang bakla.

Bigla niya na naman akong iniwan, kaya naglibot libot nalang ako sa boutique. One of the dresses caught my attention. It's a azure color with a houndstooth design.

"Hi miss, gusto niyo po ba yan?" Tanong ng isang babae sa'kin. Matangkad siya may kaputian at magagandang pilik mata. I want to say yes but I don't have money.

"N--"

"Yes, I'm going to buy that for her." Biglang dumating si Asher sa likuran ko.

"Okay sir, pumunta nalang po kayo doon para magbayad." Ngumiti ang babae bago umalis.

"Asher hindi ko bibilhin yan." Sabi ko.

"But you want that dress right?" He asked.

"Yeah but I--" he cut me again.

"Then considered that as a peace offering." Bigla niyang kinuha ang dress at hinila ako sa may counter. Binayaran niya ang dress tsaka kami lumabas sa boutique. Wala kaming imik sa isa't-isa pagdating sa labas.

"Uhh.. thank you." I thanked him.

I feel my necklace glowing kaya tinignan ko ito. Naging white lahat ito, dati kasi half white and half black ngayon naman pure white na.

"Prophecies necklace," He muttered.

"Why you have that necklace?" He asked me.

"Neah bakit nasa sa'yo ang kwintas ng propesiya?" Tanong ulit niya. Nag-iba ang aura niya.

Ano bang meron sa kwintas na to? I thought this is just an ordinary necklace. Bigla niyang hinawakan ang kamay ko.

"Who really are you Neah?" He asked me seriously.

"Who are you?!" This time he shout at me.

Hindi ko alam kung magagalit ba ako o ano, basta bigla nalang siyang tumilapon palayo.

"I am Hanneah Sapphira Wesley no more no less." I said plainly.

Hindi ko alam kung bakit iyon ang lumabas sa bibig ko na mga salita. Tinalikuran ko na siya, bigla na namang lumiwanag ang necklace na suot ko. This time the white one starting to be covered by black.

Naglaho ako at bumalik sa Herdier, iniwan ko siya doon. Pumasok ako sa dorm namin ni Viena, naalala kong dala-dala ko pala ng paper bag na may lamang dress na binigay niya. Nilapag ko iyon sa sofa.

Umupo ako sa kama at pinikit ko ang dalawang mga mata ko. Bigla akong napunta sa isla ng Diyosa ng diwa.

"Neah ano't nandito ka?" Tanong niya ng makita ako.

"Diyosa nais ko lang sanang magtanong." I said.

"Sige." Nginitian niya ako.

"Sino ba talaga ako Diyosa? Bakit parang may hindi pa ako alam tungkol sa sarili ko. The necklace what's the used of this?" I asked.

"This is not an ordinary necklace right? This is the prophecies necklace. Bakit sa akin mo ito ibinigay?" Dagdag ko.

"Ikaw at ikaw lang ang makakasagot sa mga tanong mo Neah," Bigla akong nawalan ng pag-asa sa sinagot niya. Akala ko pa naman magkakaroon na ng sagot ang mga tanong ko.

"Start digging and finding answers of your questions. Seek and you'll find what you're seeking for. Alam kong kakayanin mo ang pagsubok na dadaanan mo. Gagabayan kita palagi iha." She give me a warm smile. Parang hinaplos ang puso ko sa sinabi niya.

Nandito parin ako sa kwarto ko at ngayon ay hapon na. Parang minuto lang kaming nagka-usap ng Diyosa pero oras na pala ang nagdaan dito.

Start digging and finding answers of your questions. Seek and you'll find what you're seeking for.

Kailangan ko ng magsimulang kumilos kong gugustuhin kong makahanap ng sagot sa mga tanong ko. Sa ngayon isang tao pa lamang ang alam kong maaring makatulong sa'kin. Siya pa lang ang maaasahan ko.

Binuksan ko ang pintuhan ng kwarto ko at lumabas. Walang tao sa sala, kaya dumiretso ako palabas sa dorm. Maraming nagkakalat na estudyante sa labas, siguro tapos na ang klase.

Nagsimula na akong maglakad, pumunta ako sa area ng hindi masyadong dinadaanan ng mga studyante. Agad akong naglaho at pumunta sa Harvena. I miss this place, the place where my family belongs to. This place is protected, hindi basta basta nakakapasok ang mga tao dito. Pumasok ako at biglang nagbukas ang malaking gate.

Ang peaceful ng lugar, pagpasok ko sa loob nakita ko si lola Angela. Ngumiti siya sa'kin.

"Hanneah ikaw ba iyan?" Tanong niya sa'kin.

"Yeah this is me lola." I answered her. Niyakap ko siya at agad din naman niya akong niyakap.

"Bakit ka nandito?" Tanong niya agad ng walang pa ligoy-ligoy.

"May gusto sana akong itanong sa iyo lola, naguguluhan kasi ako." I started.

"Ano iyon?" Tanong niya.

"Alam mo naman diba ang tungkol sa'kin." I said.

"Anong tungkol sa iyo?" Tanong niya na parang walang alam.

"Tungkol sa pagkatao ko lola." Sagot ko. Doon ngumiti na siya sa'kin.

"Oo naman alam ko." Ramdam ko ang ngiti niya na parang may kakaiba. Hindi ko masabi kong ano.

"Nagtataka kasi ako kasi parang hindi ko pa kilala ang sarili ko. Parang may kulang, may butas lola."

"Hmm, continue." She said.

"Sino ba talaga ako? At bakit sa lahat ako pa ang binigyan nito?" Tsaka ko nilabas ang necklace na suot ko.

Nanlaki ang mga mata ni lola sa nakita niya, parang hindi makapaniwala.

"T-the prophecy necklace." Gulat niyang sabi.

"Bakit nasa sa'yo iyan?" Seryosong tanong niya. Para siyang galit na ano, hindi ko masabi.

"Bakit nasa saiyo iyan Neah?" Tanong ulit niya. Pero ngayon kakaiba may diin sa tanong niya.

Am I going to answer her question? Ngunit biglang ngumiti sa'kin si lola.

"Naalala ko na pala kung bakit nasa saiyo iyan, pasensya ka na kanina apo. Alam mo na nagulat lang ako at matanda na rin ang lola mo." Ngumiti siya sa'kin.

"Ayos lang lola." Nginitian ko din siya pabalik. Masusi niyang tinignan ang kwintas na suot ko.

"Apo yung mga tanong mo, pasensya ka na hindi ko pa masasagot. Siguro sa tamang panahon masasabi ko na sa'yo." Again, I didn't able to get answers that might help me.

"You don't need to apologized lola, isa pa sinadya ko ring pumunta dito dahil na miss kita." Ilang buwan din akong nawala at hindi ko siya nakita.

"Gustuhin ko mang makasama ka ng matagal ngunit may kailangan pa akong puntahan. Maari ka nang bumalik sa Herdier." Siya na mismo ang kusang tumaboy sa'kin, I don't have a choice I guess. Na miss ko man siya ngunit alam kong importante talaga ang mga lakad ni lola so I understand.

"Mauuna na ako, lola." Agad akong naglaho. Nasa labas na ako ng Harvena at may nakita akong apat na tao sa labas. Parang may tinitignan at inoobserbahan. What are they doing here?

"Fvck ang bilis nilang kumilos." Frustrated na sabi niya

"Paano sila nakapasok sa loob?" She asked out of nowhere.

"That's what we need to find out." Ano namang iimbistigahan nila dito.

"You need to find out what?" Lumabas ako at nagpakita sa kanilang apat.

"N-neah." Sabay- sabay nilang usal.

Are they surprised that I am here? Well I am too.

Mania World: The Imprecation of Prophecy
By DeeYanny
Plagiarism is a crime

Votes and comments are highly appreciated. Enjoy reading!