w jednej karczmie
staczał się od lat
i pustym kuflem
uderzał w blat

za dziada uchodził
i za menela
      [podarte dżinsy
         wytarta flanela]

na zydlu siedział
od ponad roku
kelnerki czarował
błyskiem w czarnym oku

miał kolczyk w uchu
rozlane tatuaże
na gitarze grywał
i śpiewał jak pieśniarze

w głowie mu drżała
wczorajsza toksyna
z baru wyszedł
prosto do kasyna

stuknął w kieszeń
skończyła się zabawa
ta kieszeń była
pusta i dziurawa

dla pieniędzy śpiewał
dla pieniędzy grał
flegmę z gardła wypluł
na deptaku stał

była wtedy zima
a on ledwo dyszał
dopiero zaczął śpiewać
jak zapadła cisza

aż wrony i sępy
zaśpiewały mu pieśń

     „truchło, truchło, truchełko
     pokrywa ci pleśń

     nikt już nie pamięta 
     twego błysku oka
     bo ci te klejnoty
     wydłubała
     s r o k a"