Nataniel: ...

Ja: *Śmieje się* No co ty chcesz? Chciałam być miła dla Melanii!

Su: Nataniel, coś nie tak?

Ja: Nat, nauczył się kropkować! Sukces!

Nataniel: *szepcze* Ech... Lubię sam spędzać z tobą czas... Ale to nie szkodzi.

Ja: *Parska śmiechem* No słuchaj... Przykro mi...

Su: *Szepcze*Naprawdę? Jeszcze mogę jej odmówić...

Ja: Ale to chamskie... *Przez chwilę jest cicho* Dajesz, skarbie *Uśmiecha się niczym Leiftan Yandere*

Nataniel: To byłoby niegrzeczne...

Ja: *Wybucha śmiechem* Ten twój uśmiech mówi wszystko! Da-... JAK TO MI SIĘ PA SKOŃCZYŁY?! MINĘŁO JAKIEŚ PIĘĆ MINUT! ;-;