7 years later...

Mura rag roleta ang 7 years. Og sa sulod sa 7 years daghan kong nakat-onan sa New York in terms of pursuing my career. My novels become one of those New York best sellers. Dili lalim kay daghang struggling og demand sa marketing. Wala na pod ko nagpadayon og skwela kay naa naman pod koy kaugalingon nahung pagkakakitaan.

Mao biya lagi ng purpose nato nganong nagpadayon ta sa pagskwela. Duha lang na buto ana; first, ganahan ka ma-proud ka og makita nimo imong kaugalingon nga minglambo sulod sa upat katuig sa pagskwela. Ikaduha, mingskwela ka para pag-abot sa panahon nga naa na kay trabaho makuha nimo og mapalit nimo imong gusto.

Pero to tell you, when you start to become adult kanang imong gipanghisgut na 5 years from now naa na kay kotse, naa na kay balay, makuha na nimo imong gusto. Life isn't that easy like we we're that little girl dreaming about future.

Gastos kaayo kay malahi jud ng imong wants og needs. Pero mas labaw jud ang imong needs. Pero naa ra man pod na sa kakugi sa tawo. Maong padayon lang jud ta. Ana dayon ba.

Og karon sulod sa pito katuig. I can finally have a little vacation. Gamay lang kay dili man pod ko magdugay diris Pilipinas. Ming-anhi ra kos Pinas kay gi-invite ko for book signing.

Remember the novel I've been writing while I'm at Wyatt's place? I didn't know that would hit a million. It's raw, and I was so fragile to be exact, but still I can help myself to be proud. Kay grabe gataas man og gataas ang promotion sa ahung novel. Daghan pod ang nag-invite nahu na mga editor from a different publishing house.

I was sitting for more than 1 hour at my table, smiling, og picture sa mga fans na minsan na pod nahu napahilak.

The novel I wrote is not so called a happy ending, instead it's a novel that would make them realize that it's okay to cry, it's okay to feel pity for yourself, it's okay to lose yourself sometimes, cause losing in love is like winning in real life. My female character didn't give what they expected the end game, instead they both parted apart and build new home with someone. The story was dedication to my mama and papa. It was a roller coaster ride because I've poured so much emotion on it.

But I guess they wouldn't call me mourning Star for nothing to be mourn for.

"Ate, owemji! I finally see you!" Mura na jud muhilak ang bata, na sa tansya nahu naa pa sa 17 years old. Bitbit niya ang ahung novel nga first release nahu katong tua na kos New York.

Gihatag niya ang libro og ahung giukban ang kinaunhan nga pahina hangtod sa naabot kos dedication.

"It's been years since I started writing and made my readers shed tears. But now, let's start a happy ending. :)

To the star I mourn, this story is dedicated to you. "

I smile when I look back who's my inspiration behind the page. It was Eros. It was the happiest ending I've made. I couldn't remember well how did I come up with such a fictional ending about us. Among others, this is the most unpredictable story, cause almost everything happened in my life.

"Ate, can I take a picture, pooo?"

"Sure." I smile and I close the book after I put my signature on and ready for more clicks.

It was one of the best experience. Hapit na mahuman ang linya sa dihang naa koy nasim-otan nga familiar na perfume. Biskan pa og naka-mask ko, manoot gihapon ang iyang humot.

The feeling is the same. Ang alibangbang sa ahung tinae mura naman og nag-generate. My heart beat fast.

Imposible. Dili lang siya ang naay ingani nga pahumot.

Ming-ingkod siya sa lingkuranan. I slowly raised my head and there he is. He was the same rose I knew. He smiles like a blooming flower, he becomes mature, but still I can see the same old him in his eyes. Happiness. His eyes filled with happiness and I'm happy to see him.

"OH MY GOSH! IS THAT THE AUTHOR OF 'STAR AT THE HUNDRED YEARS'!?"

Author?

Are they talking about him? I read his novel and if we're going to rank his works, he'll definitely be the top. All emotion were surreal.

"Hi," Eros greeted me like he wasn't afraid to expose. Nagwala na pag-ayo ang mga bata sa likod ni Eros. Hapit na gud me nagtawag og guard kay guba na ang pila og gidumog jud ang inyong kuya.

I smiled back. "Hey. It's been a while."

Mingtando ko og grabe na jud og kirig-kirig sa mga bata sa likod niya. Wow, this is unexpected.

Mingkatawa siyag hinay. He ranked his eyes on my fingers.

Gipermahan nahu ang novel without looking at it.

"How's life?"

"Good." Atay awkward man intawn ni oy.

Nganong naa man pod ni siya diria? Dili man ni siya hilig og basa. And it's kinda awkward to see him here holding the book that I dedicated to him.

Klaro kaayo na para sa iya ang ahung gisuwat. Ay ambot na lang jud! Kauwaw na lang nimo Sira!

"Kumusta mo ni Wyatt?"

I don't know if this is the right time nga magchika me about sa namo ni Wyatt. Naa pay naghulat sa iyang likod.

"Pictures?" Ako na ang nag-ingon niya para mahuman siya kay looy ang mga naa sa likod niya ganiha ra sige og huwat.

Gigawas niya ang iyang cellphone. I accidentally landed my eyes on his lock screen. I never been so proud of him. He was there sitting between tons of books, wearing the confident he wore today. Confirm. Writer jud inyong lolo.

After namo og picture nagpasalamat na siya og minghawa.

Kapoy. Oo. Pero grabe ang feelings. Wala jod koy kabutangan sa ahung gibati ron. I met some of my schoolmate attended og naki-chika pod sila nahu. Ang uban naa nay anak, ang uban nagpabilin ra jud himsog dili lang sa lawas kundi pati na rin ang ilang pinaglalaban na self-love.

Nagpasalamat na ko sa nag-organize sa event og minggawas sa building. Tugnaw kaayo. Grabe jud makahampas ang hangin diri sa Pinas kay tabla pay naas United States of America. Ming-ulan ganiha maong basa ang kalsada. Naglisod pod ko og pangita og taxi kay kini laging gabie na kaayo.

Grabe man gud nilang chika-chika maong wala na me kahinonu sa oras.

Gapangilat na ang kalangitan, og nagsugod na pod og taligsik. Wala raba jud koy dala nga payong kay okay raman kaayo ang panahon ganiha og kampanti pod ko kay ingon sa balita dili daw muuwan ron.

I look at my phone. Tawagan na lang siguro nahu sila papa, mura man og walay chansa na makasakay ta ni sa Taxi paingon sa ila. Pero kung ahung tawagan sila, dili na ni surprise.

Nag-atang jud ko hastas tunga sa gabie. Palabaw naman jud ni kay wala naman nooy minghunong biskan usa ka taxi. Hapit na kaayo ko mabasa, og kuwang na lang mutuntong ko diri sa lingkuranan sa waitingshed.

Naay kotse na itom ang minghunong dapit nahu. Hinay-hinay nga ming-abli ang bintana og wa ko nag-expect nga si Eros ang ahung makita. I mean ganiha raman ni siya nakauli intawon oy.

Nangunot iyang agtang. "Found you!"

Mingnaog siya sa kotse dala ang payong niya. Kashala sa inyong tiyo kay naka-formal attire man, mura man og naay meeting sa tunga sa kadlawon.

"What are you doing here?" pangutana nahu niya.

"I should be the one to ask you that. What are you doing here?" Ingon niya.

"I'm waiting for a taxi." I hug myself tight kay tugnaw na jud kaayo.

Iyang gihukas iyang suot na suit jacket og gipasuot nahu. Wala na pod ko nagbalibad kay kurog na kaayo ahung kaunoran.

"Walay kaayoy taxi basta ingani ang panahon. Tani nag bus na lang ka."

Gibasa nahu ahung lips. Mura man tag gikaiktan sa atong nanay ani.

Mura kog naulaw kay tinood biya iyang giingon. Nakalimot raman jud ko. Tiguwang na jud ta ani.

"I'm sorry. I'm just worried about you. Tara sakay na. Ihatod na ka nahu sa hotel ninyo," he told me.

Wala na ko mingbalibad kay lisod man jod kaayo mangita og taxi diri. He drive me back to the hotel, pero sa sobra kakusog sa uwan, nagbaha na paingon sa among dalan.

Mingtan-aw ko sa gawas og mura kog ginerbyos kay naa naman koy nakita nga mga atop nagfeeling butterfly.

"Naay bagyo?" I ask him.

"LPA ra."

"Mura naman lagi nig bagyo."

Minghunong sa siya sa gas station. Nahibong jud ko kay karon ra nahu nabantayan ang flower sa lingkuranan niya. Its lilac flowers. Cute kaayo siya og naa pay letters nga nakabutang ngadtua.

Ahung gibukhad ang letter. Oo, pakialamera na kung pakialamera. I just want to confirm kung tinood ba ning rumors na mingkalat that he was dating an actress.

Nakangisi jod ko. It's for Sadie Louie. She's a great actress og suki everytime naay i-adapt sa mga manhwa or manga. Not to mention na grabe kaayo ni siyag appearance. Pang-model jod.

I throw my gaze at Eros. If they're dating then I'm happy that he finally sees his own star in the middle of the ocean. Ahung gibalik ang bulak og nagpahimujo na lang. Wa pod nagdugay kay mingsulod si Eros after niya magpatubil sa iyang kotse og naestorya ang nagbantay.

"There is no way we can cross in the 4th block, kusog ang baha ngadtua ingon si kuya." He's referring to the guy.

"Hala. Okay ra kaha tong mga nangadto sa event?" Nabalaka jud ko.

"I'm sure they are okay. Don't worry about them."

Mingtan-aw si Eros sa bulak nga naa sa ahung tupad. By the way dia kos passenger seat nag-ingkod kay murag dili nato deserve ang tupad niya. Bitaw oy, maayo na lang diri lang ta kay social distancing pod ba.

"Oh, that's flower..." Nangawt na pod siya sa iyang ilong. "It's from my step-sister."

Minglingi kog kalit niya. Did I hear it right? Step-sister? I didn't know that he had a step-sister nga artista—I mean I know na sauna nga naa pa siyay stepsister. Her dad mentioned it too. Atay jud ning mga chikadora sa pinas, dili man ayuhon og sagap sa chismis.

Mintando ko.

Kalit lang me og hilom. Nag-U turn si Eros pabalik sa pamilyar na dalan. Although daghan na ang nagbag-o but the feeling of coming home always feels the same.

Kana bitawng kahibaw ka sa imong pag-uli makapahulay na ka? Kanang inig uli nimo naay nakaandam na init na champorado sa kaldiro, kanang inig-uli nimo naay mga tawo nga musalubong nimo para punasan ka og limpyo og uga nga towel. No one can compare coming home knowing that Tita Latte will wait for you 'till you feel warm.

Kumusta na kaha ang nagtindog nga nanay-nanay nahu? Wala raba jod ko kapananghid niya.

"Is it okay for you to stay at my place?" pangutana niya.

"As if I have a choice. All the hotels are full." I've been browsing a while ago para sa hotel na lang matulog. But since it's the second week of December, murag wala jud tay chansa ani.

"Loraine will be glad seeing you," he said, like it was normal for him to talk about it and offer their place to me.

Pero dili kaha awkward?

Mura kog naulaw nga sa balay ko nila patugon. I have a bad memory with her.

"Is it okay?" I bit my lips. I hesitate too.

Minglingi siya nahu nga naay tam-is nga ngisi. "Yes. She'd loved to see you and actually..." Nangawt siya sa iyang ilong, "she's a big fan of you."

"Really?"

Mura na kog ma-overdose sa iyang giingon. Di ba kaha ko patyon sa iyang asawa ani—speaking of... Mingtan-aw kos iyang kamot kay basi unya minyo na ni siya. Makulata jud kos asawa ani.

"So... You're engaged?" he suddenly asks. Kalmaha kaayo niya.

Tan-aw kos ahung kamot. I saw the ring that my baby gave me before I flew here in Philippines.

"Nah. This is a gift... From my baby." I smile when I remember the first time he gave me something that he borrowed from a jewelry store. Na ang iyang papa lang pod ang nagbayad, eventually.

Hapit pa nahu ni nawala ganiha kay hukason ni nahu everytime nga manghugas ko og panigurado jud nahu nga isulod sa bag. Maayo lang jud kay nakita ra ni nahu after sa event ganiha.

"Wow... I thought you were single."

"Well, it's complicated." Mingginhawa kog lalom. "Wyatt was the father of my son... We married 5 years ago but unfortunately, we got divorce in good term."

Mingtando ra siya. Pero kabantay ko arang huguta na sa iyang kamot samtang gituyok-tuyok ang manobela.

"How 'bout you? How are you and Loraine?" Gibaliktad na pod nahu ang conversation. But I caught myself trying to conceal the pinch of pain.

"We're okay. We had dinner earlier before I met Sadie, and she's looking to meet you but unfortunately she can't, 'cause you know. Bawal sa mga buntis ang mataong lugar."

"Oh, she's pregnant. C-congrats. Is... Is it a boy or a girl?"

Tua na ahung katabian nagsugod na pod.

"A girl."

"Wow." Mingsandig ko sa lingkuranan. Eros and Loraine jud d i gihapon ang end the game. I'm relieved that they end up together. Although they have an unfortunate pass, but still they end up together and now, they'll become three.

Naa na me sa balay nila Eros. Tan-aw ko sa daan nahung gipoy-an. Naa nay namuyo ngadtua nga magtiayon. Before man gud ko minglarga gi-advance nahu nga paupahan na lang nila ang balay para maayo na lang pod ba. Business tahay.

Dakoa na ang kausbanan sa balay nila Eros. Grabe ka asensado na kaayo. Murag kanus a ra, mabati pa nahu ang yangungu ni ante Latte kay dugay mubakod si Eros, pati ako kay makamata sa kasaba. Daghan kaayo kog memories aning nga balay.

Mingtuyok si Eros para i-open ang pirtahan. Medyo hinay na ang uwan pero gipayungan gihapon ko niya og ara jud niyag amping nahu, ma-fall man pod ta—charot.

Imahe ni Loraine dayon ahung nakita sa dihang nakatapak na me sa ilang balay. Mura jud kog gisakpa sa ilang Christmas lights ba. Feel kaayo nahu ang malamig na simoy ng hangin og pasko.

Grabe jud ang ngisi ni Loraine sa dihang nakita na ko niya. Gigakos ko niya og wala koy laing nadunggan kundi ang iyang sorry og pasalamat sa nahitabo.

Sa kadugay sa panahon, daghan kong aligotgot aning bayhana, pero thanks to her too, I found myself reaching the shore. I can say because of what happened in our past, it makes me stronger and bold. Halos nakalimot na gani ko sa panghitabo.

Mingisi siya nahu og usa ka laki nga kaparehas pod og dagway ni Eros ang mingduol sa amoa. Iyang giagbayan si Loraine. Nagkiss pa sila sa ahung atubangan samtang naa sa luyo namo si Eros og kahuman rag pilo sa iyang payong.

"Get a room, f*cker."

"Shhh! Suya ka kay single gihapon ka karon."

"At least dili ko muhilak kung mag-mood swing ang asawa."

Makatawa jud ka sa ilang yaga-yaga kay ilhan kaayog pikon ning Pinsan ni Eros. Kinaunhan kay dili pa ko katoo nga dili si Eros og Loraine ang nagkadayon. I mean, I can picture out na jud sa ilang mga future.

Life is really full of surprise!