Chapter 14:Jealousy Strike

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Keira's POV

Ngayon ay Sabado kaya wala kaming pasok at tambay nanaman ako dito sa mansion at imbis na mabulok ako dito sa kwuarto naisipan kong bumabaa para naman makakain na at makapaglibang naman , di gaya ng nakagawian ay tanging si manang Delia at ang ibang katulong nalang ang natagpuan ko sa hapag kainan.

Kaya naisipan ko tanungin si manang kung nasaan yung tatlo at sinabi nito na parehong nasa trabaho yung dalawa pero naiwan daw dito sa mansion si cameron, tumanggo naman ako dito at kumuha na ng makakain.

Ilang saglit pa ay natapos na ako kumain at sakto namang pababa na rin si Cameron kaya tinawag ko ito ngunit ni hindi man lang ito lumingon o sumagot sakin bagkus ay dirediretso itong naglakad patungo sa couch at binuksan yung flat screen tv.

Ano bang problema non ? di kaya may period yon de jk lang syempre ,pero ano kayang nangyare don parang wala sa mood eh.

Napailing nalamang ako dito at mabilisang iniligpit yung mga pinagkainan ko saka ito dinala sa kusina , nang maihatid ko ito ay kinuha naman ito ni manang Delia samin at di kalaunay naisipan kong itanong dito yung tungkol Kay cam.

"Manang itatanong ko lang po kung meron po bang nangyaring di maganda Kay Cameron?"

"Sa pagkakatanda ko ay wala naman ihja ,bakit mo naitanong?"

"Hindi po kase ito namamansin simula pa nung bumabaa po ito"

"Hindi ko rin alam ihja eh , pero subukan mong tanungin si Kaspar,sya kase yung nakita kong kausap ni Cameron kahapon "

"Sige po manang,salamat po"nakangiti kong aniya dito bago ko balikan si Cameron sa kinauupuan nito

Siguro nga dapat kong tawagan si Kaspar pero baka naman busy ito kaya susubukan ko munang kulitin si cameron at baka bumigay pero kung hindi edi tatawagan ko si Kaspar.

At kagaya nga ng sinabi ko ay pinuntahan ko si Cameron sa couch at tinanong ng kung ano-ano.

"Hey Cameron may problema ba?" I ask worriedly pero ni hindi man lang nito sinagot yung tanong ko

"Hey I'm asking you!.medyo naiinis nang aniya ko dito. What's the problem ba?"

"Why don't you ask yourself"
malamig na aniya nito at hindi ko man lang nakitang nagbago ang ekspresyon nito,walang pasabing tumayo ito at iniwan ako nitong magisa sa couch.

napanganga nalamang ako dahil sa di ko inaasahang aksyon nito at habang ako ay naiwang tulala sa couch si cameron naman ay dire diretsong naglakad palabas ng pintuan na parang wala lang.

Nung makabawi ako sa pagkabigla ay agad kong kinapa yung phone ko sa bulsa ng pajama ko at dali dali Kong idinaial yung phone number ni kaspar na agad naman nitong sinagot.

"Hello Kaspar?,sorry for a sudden call. are you busy?"

"It's ok my princess and I'm not that busy don't worry"

"Good to know, itatanong ko lang sana kung may problema ba si cam or may naikuwento ba sya sayo about sakin?"

"Why ? Is there a problem?"

"hindi kase ito namamansin simula pa kanina eh"

"Ohh I remember now!, I think dahil yon kahapon"

"What do you mean?"

"Naikuwento nito saakin kahapon na umalis daw kayo ni Scot ng di nagpaalam sa kanya and he seems so worried"

"Now I know,thank you kaspar sa information and don't forget to take care yourself too"I said while smiling bago ko ibaba ang phone

Matapos nyon ay tumayo ako at nagpunta na sa garden dahil paniguradong nandon si cameron,at tama nga ako dahil pagkadating ko doon ay prenteng prente itong nakaupo nang nakapikit ang mga mata kaya aakalain mong ito'y natutulog lamang .

"Hey, I'm sorry Cameron" aniya ko dito nang makalapit ako ngunit ni hindi man lang ito gumalaw mula sa kinaupuan nito at wala din akong narinig na response dito

''I said I'm sorry!. Napalakas ng boses na aniya ko. Sorry kase hindi kami nakapagpaalam ni scot sayo but kung di mo kanyang tang-gapin yung sorry ko then don't!"

bakas sa tono ng boses ko ang pagkairita at akmang ta tayo na ako sa kinauupuan ko nang hawakan nito ang wrist ko upang pigilan ako.

"Apology accepted." maya maya'y aniya nito nang magmulat ito ng mata

Nanatili lamang akong nakatayo sa harap nito habang nakatitig dito at ilang sigundo din ang lumipas bago ito muling nagsalita.

"Where did you two go?"

"Sa paraniaque, is there a problem?"

"Wala naman, ang sakin lang dapat nagpaalam muna kayo"

" Yun lang ba talaga?, or you're just jealous" I teased

"I'm not jealous".aniya nito sabay lapit nito ng mukha sa mukha ko na sya namang ikinilaki ng mga mata ko kaya't napaatras ako at iniiwas ang mukha ko dito

"U-uhm ang mabuti pa pumasok na tayo sa loob mainit nadin kase ehh" aniya ko sabay talikod upang maglakad na sana nang bigla ay naramdaman ko ang hininga nito sa may tainga ko

"Why are you blushing"he said in usually a cold tone

"I-I'm not , anong pinagsasabi mo ?"

"Ok sabi mo ehh, Let's go" aniya nito sabay lakad at hindi man lang ako hinintay

Aba't Loko yun ah!

Nang makapasok kami sa loob ay muling nagsalita ito at tinanong ako na syempre sinagot ko naman.

"Do you want to watch a movie?"

"Oh sure, besides hindi naman ako busy eh" I said sabay lapit dun sa couch na kinauupuan nito pero syempre malayo lang ng konti sakanya.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro