Disclaimer: This chapter contains scenes not suitable for younger audience. This is a fictional story featuring fictional characters. Do not follow the actions and decisions of the characters. Reader discretion is advised.

It wasn't easy explaining to my father what Train was—and what our relationship was. We figured it was time to tell him once and for all that we have a monster visiting our house and eating dinner with us.

Marami siyang mga naging katanungan kay Train, at nag-usap pa nga sila nang masinsinan na silang dalawa lamang.

It took some time. And after about a week, my dad gathered us around the dining table.

"I have a special announcement!"

Maligayang ibinalita sa amin ng tatay ko habang kumakain kaming tatlo kasama si Train ng almusal, "Simula next week, mag-aaral na rin si Train sa school niyo!"

Pumasok sa ilong ko 'yong tubig na iniinom ko dahil sa sobrang pagkagulat. Lumingon ako kay Train at nakita kong kumikinang ang mga mata niya.

"Sa school, kung saan araw-araw pumupunta si Raven?" Bakas sa mukha niya ang pananabik.

Proud na proud na ipinakita ng tatay ko ang text sa kaniya ng boss niya sa trabaho. "Oo, na-promote kasi ako at nadagdagan ang sahod ko. At dahil parang anak ko na rin itong si Train, mas maganda kung pumasok na rin siya sa paaralan kaysa nakatambay lang lagi sa bahay."

My heart melted when I saw my dad happily announcing the news. Alam ko kasing malungkot pa rin siya deep inside dahil hindi pa rin bumabalik ang stepmom ko. He's finding ways to be happy, and I want to support that.

Mabilis na dumaan ang isang linggo, at kasama kong nagbabasta si Train ngayon para sa unang beses na pagpasok niya sa school.

"Train, are you ready?" I asked him while zipping my bag close. Done! Hindi naman pala gano'n kahirap magsara ng zipper.

"R-Raven..." Isang nagmamakaawang Train ang lumapit sa akin with matching puppy eyes. Hindi niya matali nang maayos ang necktie niya. "A-Ano ba 'tong ahas na 'to? Kailangan ba talagang ipalupot 'to sa leeg? Huhu bakit ikaw wala ka namang ganito, Raven? Unfair!"

Natawa ako nang mahina dahil para siyang bata. Lumapit ako sa kaniya at tinulungan siyang isuot ang kurbata niya. Dahil within close proximity ang mukha ko sa kaniya, napansin ko nang malapitan ang kagwapuhan niya na mas lalo pang umangat ngayong nakasuot siya ng uniporme. "F-Fuck..." bulong ko.

"Hm? What's the matter, Master?" he asked innocently.

May kinuha ako saglit sa bag at inabot sa kaniya. "Suotin mo 'to lagi sa school."

"A-Ano 'to? Uniporme rin ba 'to?"

"Face mask, pantakip 'yan ng mukha. At oo, parte 'yan ng u-uniform," I lied through my teeth habang pinagpapawisan nang malamig. Mahirap na! Masyadong out-of-this-world ang kagwapuhan ni Train, for sure pagkakaguluhan siya!

Naglalakad na kami papasok nang bigla kong maalala na hindi nga pala alam nila Jasmine at Rex ang relasyon namin ni Train. Napahinto ako saglit at sinabihan siya, "Train! Listen to me. 'Pag nasa school na tayo, dapat ay magpanggap tayo na hindi magkakilala."

He blinked a few times before asking, "B-But why, Master?"

"I-It's complicated!" Hindi ko na pinaliwanag kay Train na ang mundong pinapasukan niya ay punong puno ng mga marites.

***

Ipinakilala na si Train sa buong klase, ngunit hindi yata naging effective ang face mask dahil mas lalong naintriga ang mga kaklase kong babae sa kaniya!

"Omg, he looks mysterious! Exactly my type!"

"Ang ganda ng mga mata niya!"

"Gusto kong makita what's behind that face mask. I'm sure it's sexy!"

Hindi ko na napigilan ang inis sa mga mahaharot na girls sa paligid ko kaya naman nagtaas ako ng kamay at nagsumbong sa professor. "Ma'am, ang iingay po nila oh!" Pakitapon nga po sa kalsada.

Nilibot ng guro ang kaniyang mata sa buong silid. "Naku Train, kailangan pala natin ng bakanteng upuan para sa'yo. Puwede ka roon sa likur—"

"Ma'am! Gusto raw po ni Jasmine lumipat sa likuran!" sabay turo ko kay Jas na katabi ko. Nanlaki ang mga mata niya sa'kin at aktong nagtataka. "Hindi na kita sisingilin sa utang mong fifty pesos," bulong ko sa kaniya.

"T-Tama si Raven, Ma'am! Far-sighted po pala ako, ngayong umaga ko lang nalaman hahaha. Puwede na pong maupo si Train dito!" pinagpapawisan na paliwanag ni Jasmine.

Bago lumipat sa likod ay bumulong sa'kin si Jasmine, "Isang daan actually 'yong utang ko hihi. Thanks, Raven! Muwah!"

"Fine, fine! Salamat sa support, Bes!" sabay kindat ko sa kaniya.

Kahit nasa gitna ng klase ay 'di ko mapigilang mapatingin sa side profile ni Train. He really looks like he came down from heaven. Marami na akong nakitang mga artista sa telebisyon, pero 'yong kagwapuhan niya ay sadyang kakaiba. He is way too gorgeous. His beauty is blurring the line between godly and exotic.

Habang nakatitig sa kaniya ay bigla kong napansin na ngumiti ang mga mata niya. Lalong lumaki ang pagkanganga ko nang makita ko ang sunod na ginawa niya.

He placed his index finger over his lips.

W-Wait, wasn't that our sign? Napalingon ako sa professor at ibinalik ko ang tingin sa kaniya. "What are you trying to say?" I whispered to him.

Mula sa kaniyang labi ay ibinaba niya ang daliri niya papunta sa ilalim ng lamesa ko. Gumuhit siya ng linya gamit ang daliri niya paakyat sa mga hita ko. Muntik na akong mag-moan sa loob ng classroom kaya napakagat-labi na lamang ako para pigilan ito.

"Wait, Train. If you want to do this, not here. W-We should go somewhere else," bulong ko sa kaniya nang may boses na nanginginig dahil sa ginagawa ng daliri niya.

"Right now?" he asked in a croaky, teasing voice.

"Ikaw, ha. First day mo pa lang sa class, wala ka na agad sa most behaved list."

"What are you talking about? I've been good..." he said with a sly smile, "Good at misbehaving."

Ughhh! Hindi ko na kaya! I want him to devour me right here, right now.

"Ma'am! May I go to the CR?" taas-kamay na tinanong ni Train.

"Sure, Train. Kaso bago ka pa lang, alam mo ba kung nasa'n ang CR?" sagot ng guro sa kaniya.

"Hindi nga po eh, puwede ba akong magpasama kay Raven?" inosente niyang sabi. Napalunok ako bigla roon.

Pumayag naman ang professor, kaya dahan-dahan kaming nag-excuse ni Train palabas sa klase.

At dahil wala kami sa most behaved list, pinili namin ang pinakamalayong CR. Ngumiti lang si Train at sabay sinabing, "Nagpaalam ako na samahan mo 'ko, 'di ba? Pinayagan naman tayo." He ended his sentence with a mischievous smile. "So we're just obliging."

Pumasok na kami sa palikuran at hinatak niya agad ako sa loob ng isang cubicle.

"What are we going to do today, Master Train?" I asked with a soft, whispery voice.

He pulled his face mask down, and the way he did it looked super hot! "I think I want to tie my pet up today. She's been misbehaving during class, so I need to put her on a leash."

"If that's what my master wants, then I will oblige." My skin was screaming for Train, "Please discipline me, Master."

Nakalabas ang dila ni Train sa gilid ng bibig niya sa sobrang pananabik. He got really turned on with my submissiveness.

"But Master, how will you tie me up? Wala namang tali rito."

Marahan niya akong tinulak at pinaupo sa saradong toilet seat.

"I've got everything I need right here."

Pagkasabi niya no'n ay tinanggal niya ang belt mula sa pantalon niya. Itinaas niya ang dalawang kamay ko at tinali ang mga ito gamit ang kaniyang sinturon.

I'm already getting wet in excitement. "Master... you're so smart."

"I'm not yet done." He removed his necktie from his collar. Grabe, sobrang hot niyang magtanggal ng necktie! My down there is already screaming.

Napasinghap ako sa sunod niyang ginawa—inikot niya ang necktie sa ibabaw ng mga mata ko at itinali ito sa likuran ng ulo ko, turning it into a blindfold.

"M-Master, I can't see anything." My body is getting hotter every second. Bumabagal na ang paghinga ko dahil sa sobrang pananabik.

"Don't worry, you don't need to see anything," I heard his voice say. "Because I'll make you feel everything."

He whispered those words over my sensitive ear, making me tremble.