"Mmm..."

I'm half-conscious and half-asleep. Although I'm really sleepy right now, I can feel something weird.

"Mmm..."

"Wake up, Raven."

I don't want to wake up yet. I'm enjoying this tingly sensation against my cheeks. Wait—cheeks? Napadilat tuloy ako at nagulat sa'king nasaksihan.

Dinidilaan na naman ni Train ang aking pisngi habang natutulog ako.

"Hoy, Tren!" I groaned, blushing. "W-What do you think you're doing?"

"Breakfast." Patuloy niya pa ring dinidilian ang pisngi ko. "Sorry, I can't help it. I was hungry and you're still asleep, so..."

I just sighed and let him be. "Fine. Tapos ka na ba?"

He chuckled softly and said, "Ayaw ko pang matapos."

Siningkitan ko siya ng mata. Itinulak ko siya palayo at tumayo na ako mula sa kama.

"Aalis ka na naman?" tanong ni Train habang pinagmamasdan ako.

"School," matipid kong sagot.

I stretched out my arms and yawned. Naramdaman kong nakatitig sa'kin si Train kaya naman lumingon ako sa kaniya. I saw a hint of playfulness in his smile.

"B-Bakit ka ganiyan makatingin?" I asked with a blushing face.

Itinaas niya ang kaniyang kilay at sumagot. "Don't do that in front of me. Stretching? Baka hindi ako makapagpigil niyan."

"Makapagpigil? Saan?"

In an instant, he was behind me and his arms are wrapped around my waist. I felt his cold breath against my skin.

"I might eat you..."

Pagkasabi niya no'n ay lumayo ako sa kaniya. Sa sobrang takot na makain nang buhay, nasa sulok na ako ng kuwarto ngayon.

"Hey, I'm just kidding. Hindi kami kumakain ng tao."

Ngumiti siya pero hindi niya ako madadaan sa pangiti-ngiti na 'yan.

"B-But you bit me the other day!"

"Ah, yes. I guess its master's blood also counts as taste." Napansin kong bigla siyang nalungkot. "Raven, importante ang tiwala sa pagitan ng isang master at pet. Gusto ko sanang magtiwala ka sa'kin na wala akong gagawing masama sa'yo o hindi mo magugustuhan."

I felt the sincerity in his words. Dahan-dahan akong lumapit sa kay Train. "Look, it's okay. Nagsisimula pa lang naman tayo. We're just going through an adjustment period." Hinimas ko ang kaniyang pisngi para pakalmahin siya. "Kailangan ko nang maligo at pumunta sa school."

Inabot naman sa'kin ni Train ang kamay niya na para bang may hinihingi.

"What?"

"Remembrance? While you're away?"

Naalala ko naman bigla 'yong panyo ko. I knew that wasn't enough. Kaya binuksan at kinalikot ko ang aking drawer para maghanap ng puwedeng kapalit.

"Okay let's try this one."

Hinagis ko sa kaniya ang isang medyas at nasalo niya ito. Maaaring nagtataka kayo kung bakit medyas. Well, let me tell you why it's the perfect piece of clothing. Iyon ang kinuha ko dahil matagal itong nakadikit sa balat ko, hindi tulad ng panyo. For a monster who's addicted to its master's scent, I'm sure he'll prefer it over a handkerchief. Siyempre, naisip ko na rin ang ibang mga tela na nakakapit sa balat ko tulad ng underwear—pero alaga ko si Train at hindi siya dyowa. Hindi rin mga damit ang ibinigay ko dahil ayokong masira at maging gutay-gutay ang mga iyon kung sakali.

So I therefore conclude, socks would be best!

"I guess this would be fine," ani Train habang hawak-hawak ito na tila hindi nasiyahan.

***

Habang nasa paaralan, palagi akong nagmamadali. Binibilisan ko para makauwi agad. Kinakabahan kasi ako, ayaw kong makasalubong ang beast mode ni Train pag-uwi ko. I swear he's hella scary... but also hella sexy at the same time.

"Jasmine, ilang minuto na lang bago mag-dismissal?" inip na tanong ko sa'king katabi.

"Ten minutes na lang!" nakangiti niyang sagot. Nagulat naman siya dahil mukhang hindi ako masaya.

"Ten minutes pa? Napakatagal naman!" reklamo ko.

I swear, that was the longest ten minutes of my life. I was counting down until the very last second. Nang marinig ko na sa wakas ang pagtunog ng bell ay hindi ko mapigilang tumalon sa tuwa.

"Yahoo!" I rejoiced.

"Raven, tamang-tama! May sasabihin sana ako sa'yo!" Hinila bigla ni Jasmine ang braso ko. "Niyaya kasi ako ni Rex na makipag-date, pero may isasama kasi siyang isa pang lalaki dahil mas masaya raw kung double date. Gusto sana kitang yayain para ireto sa kaibigan niya!"

"No way, Jas. Marami pa akong gagawin, kailangan ko nang umuwi." Binawi ko ang braso ko mula sa kaniya.

Bigla namang lumuhod si Jasmine sa harap ko. "Please, Raven! Malakas ang pakiramdam ko na si Rex na talaga ang itinadhana para sa'kin, parehas kaming mahilig sa Paramore. He's the one."

"Jasmine, may 24 million followers ang Paramore sa Facebook." I squinted my eyes at her.

"Raven! Kapag pumayag ka, hindi na kita sisingilin sa utang mo!" Hinihila nang maigi ni Jasmine ang damit ko.

Napasinghal na lamang ako. Isang libo ang utang ko sa kaniya, sayang ang oportunidad na ito. "Fine! Pero saglit lang ako, ha?"

"I love you, Raven!" Niyakap niya ako nang mahigpit at hindi na ako nakatanggi.

***

Dumiretso na kami sa bar kung saan sila nakikipagkita. Kailangan ko lang bilisan. Masuwerte ako at maaga kaming pinauwi ngayong araw. I just have to end this date as soon as possible.

"Jasmine, narito na pala kayo! Come over here!" Kumaway si Rex at naroon sila sa pinakadulong lamesa.

Tiningnan ko naman 'yong kasama niyang lalaki. Hmm, mukha siyang hindi masaya.

Aba! Hindi ba siya masaya at ako ang ka-date niya? Ako rin naman, napilitan lang dito, pero hindi ko ipinapahalata. Bakit ba naman kasi double date ang naisipan nina Jas at Rex? Kailangan bang may kasabay 'pag naglalandian?

Umupo na kami sa tapat nila.

"Drinks?" alok ni Rex.

"Isang Hoegaarden, please! Ikaw, Raven?" tanong sa'kin ni Jasmine.

"No thanks," nakangiting tanggi ko.

"Ikaw Drey, ano'ng gusto mo?" Bumaling si Rex sa kasama niyang kaibigan.

Oh, so Drey pala ang pangalan niya. Hindi siya nagsalita at ikinumpas lang ang kaniyang kamay para ipaalam na wala. Mukha talaga siyang bored na bored.

"Ay, wait lang ha. I have to go to the CR," paalam ko sa kanila.

Pumayag naman sila at umalis muna ako roon. Pagkatapos makipagsiksikan sa maraming tao, narating ko na rin sa wakas ang banyo.

"Success!" hiyaw ko pagkapasok. Plano ko kasing magbanyo kunwari tapos aalis na rin doon. Tatawagan ko na lang si Jasmine pagdating sa bahay, at idadahilan ko na lang na hindi maganda ang pakiramdam ko. Genius ka talaga, Raven!

***

Malapit na sana ako sa pintuan palabas ng bar nang biglang may kumapit sa kamay ko.

"Hey! Who the—"

"What are you doing here?"

Pamilyar sa 'kin ang boses ng nagsalita. Tumingala ako at nakita kung sino siya. "Train!"

"Raven..."

I found myself face to face with the beast again. His sharp fangs were sticking out from his closed mouth. His golden eyes were fuming with anger. I could feel a dark miasma enveloping his masculine body.

Damn, he looked really scary!

"P-Paano mo nalamang narito ako?" nanginginig na tanong ko.

"I followed your scent all the way here." May inilabas siyang tela na gutay-gutay mula sa kaniyang bulsa.

"What's that?" I gasped.

"Your socks."

Medyas ko ba 'yon? I couldn't even recognize it anymore!

"Let go of me!" I shrieked.

Binitawan niya 'ko at nakitang nagmarka ang kamay niya sa braso ko. Gano'n kahigpit ang kapit niya sa 'kin kanina.

"You're not going anywhere until you satisfy my hunger."

Oh no, ano'ng gagawin ko? Gutom na gutom na talaga siya. Binigay ko sa kaniya ang kamay ko.

"What the fuck? Hindi na gagana sa 'kin 'yan ngayon." He pinned me against the wall and pushed his body against mine. "You have no idea how hungry I am..." mabagal niyang sabi habang pinagmamasdan ang katawan ko mula ulo hanggang paa.

"P-Please don't do anything stupid," bulong ko.

Hindi pa rin siya tumitigil sa pagmasid sa katawan ko. "I can't promise you that. You are so...tempting."

Napansin kong papalapit na ang kamay niya papunta sa isang bahagi ng katawan ko. Wala na akong ibang paraan para pigilan siya kaya naman ako na mismo ang kumilos. I'll feed him myself.

I pushed my lips hard against his. Medyo tagumpay naman ako dahil napatigil siya sa una niyang balak at ibinaba na ang kaniyang kamay.

"Mmmph."

Fuck. Hindi ko inaakalang ako pa ngayon ang humahalik sa kaniya. Wala na rin naman akong magagawa. There's no other way of stopping him.

But I guess he wasn't the only one fooled by this kiss. I was tempted myself. Hindi ko na mapigilan ang sarili ko and I started to get rough. His lips are too sweet, they're too addicting. I opened my mouth and we played with each other. Damn, I can't control myself anymore.

And while this is happening, the music is still playing. It's a club music. Ang iba siguro ay mapapasayaw kapag naririnig ang ganitong tugtugin, pero iba ang dating nito sa akin ngayon. It made me want to go deeper with the kiss. It made me want to continue.

Naramdaman ko ang mga kamay niya sa magkabilang gilid ng leeg ko, bringing my head closer to him. Parang hindi na yata kami matatapos. No one wanted to stop. What we both want is more than this.

Wait—siya lang. Bakit pati ako ay gutom na gutom sa kaniya? Natauhan naman ako bigla and I broke the kiss. We were both out of breath. Our faces were flushed, hot, and red. Our bodies were sweating.

"Ra–ven..."

"Y-You could bite me if you want," sabi ko sa kaniya.

Nagulat naman ako dahil umiling si Train. "No, it's okay."

"Really? Why?" nagtataka kong tanong.

"I don't know. I'm not hungry anymore..." Napayuko siya at mukhang nahihiya.

Nag-blush na rin ako katulad niya. Just a kiss and he's already satisfied? Damn. That must be one hell of a kiss! I admit!

"Let's get out of here." Kinuha ni Train ang kamay ko.

Tumango ako at sumama sa kaniya paalis. I'll just make it up to my friend, Jas.

Maybe—just maybe—there's a small chance that the beast Train isn't so bad after all.

##### SEE YOU NEXT CHAPTER.

Please support this story by sharing and recommending it to others! 🖤