Maud

Na de les loop ik nog even snel naar mevrouw Linders toe om te vragen of ik mijn mobiel terug mag. 'Mevrouw mag ik misschien mijn mobiel terug, want ik ben nu vrij', zeg ik spontaan vriendelijk tegen mevrouw Linders. 'Nauw dan wil ik één ding zeggen, ik wil je mobiel de rest van dit jaar niet meer in de les zien begrepen Maud', zegt mevrouw Linders. 'Is goed ik beloof het U', zeg ik en met die worden onze gesprek af te sluiten kreeg ik toch gelukkig mijn mobiel terug. Ik loop het lokaal uit en zie in een keer meneer Dijkstra in de gang staan op mij te wachten. 'O Hey', zeg ik, en ik wou al weglopen toen ik tegen werd gehouden. 'Zo waarom negeer je me, ik wil onze meningsverschil bij praten, maar jij negeer mij.' Ik zie meneer Dijkstra mij heel serieus aan kijken. 'Sorry ik moet gaan', zeg ik wat ik had geen zin in om deze discussie weer te hebben. Of moet ik meningsverschil zeggen. Ik loop gewoon geërgerd richting mijn kluisje en voel opeens een hand mij stevig bij de schouders pakken en mij mee sleuren naar een kamer. Ik zie tot mijn ergernis dat het meneer Dijkstra is. 'Wat heb je niet met de hint dat ik moet gaan', zeg ik geërgerd ik wil weer het lokaal uit lopen maar ik word gewoon weer tegen gehouden. Ik kijk hem nu boos aan. 'Laat mij gaan, of ik haal de directeur er bij!' Gilde ik hysterisch tegen meneer Dijkstra. 'Oké ga dan maar, maar dan hoef je ook niet meer bij mij te komen aanzetten met jou problemen, ik wou je helpen omdat ik je mentor ben', zegt meneer Dijkstra boos. Ik kijk hem aan en loop geërgerd het lokaal uit. Ik kijk nog één keer om me heen en loop daar door tegen Maaike op. Ik voelde een traan mijn oog verlaten maar ik wist dat ik het beste heb gekozen want ik wil niet nog meer problemen met Sanne. Ik kijk Maaike aan en zie Maaike me geschrokken aan kijken. 'Zo vertel wat is daar gebeurt, ik hoorde geschreeuw uit het lokaal komen, maar verder had ik niets mee gekregen.' Ik zie  Maaike nu richting het lokaal kijken en mij geschrokken aan kijken. 'Had jij ruzie met meneer Dijkstra.' Ik voel weer een traan over mijn ogen rollen, zo Ik heb het echt verpest vandaag meneer Dijkstra wil mij niet meer helpen, omdat ik geen meningsverschil wil uitpraten ik ben gewoon nog steeds boos op hem. Misschien had ik het niet zo moeten doen, misschien had ik het wel moeten uitpraten misschien moet ik naar hem toe gaan en het alsnog uit praten. Maar ik durfde dat echt niet, niet na zijn boze uitval tegen mij. Ik voel nog meer tranen in mijn ogen komen. Ik maakmijn mobiel open en kijk naar zijn berichten want ik voelde me nu gewoon heel schuldig.

_____________________________

Meneer Dijkstra: hey Maud, kunnen we na de les spreken, ik zie dat je overstuur bent. En ik wil je helpen met Sanne als ze weer iets doet. Ik wil je nog iets zeggen misschien had ik het eerst met je moeten overleggen voor ik naar de directeur was gegaan, want dat heb ik niet gedaan. Maar ik vind ook dat het voor mijn belang was dat ik naar de directeur ben gegaan, want wat als ik alleen met Sanne ben en dat ze me gewoon zit te versieren. Nee dat wil ik voorkomen, ik wil niet mijn baan kwijt raken door zo'n onnozele kind als Sanne. Hopelijk zie ik je zo.

Gr meneer Dijkstra.

_____________________________

Ik denk na over zijn bericht, hij heeft dus werkelijk ingezien dat hij eerste met mij moest overleggen, maar hij is er ook voor zichzelf heen gegaan en niet alleen voor mij. Ik voel me al rustiger worden Ik loop rustig naar buiten en opeens komt het weer naar boven dat ik na schooltijd meteen naar het park moest gaan. Dus ik pak snel mijn fiets en fiets naar het park.

Ik kijk om me heen terwijl ik aan kom bij het park tot mijn verbazing zie ik  een jongen van mijn klas staan. Ik zie hem naar mij zijnen. Dus ik fietst naar hem toe en zet mijn fiets op slot en loop rustig richten hem omdat hij naar het water oever loopt, loop ik daar ook heen. 'Hey jij bent toch Maud?' Ik kijk de jongen vragend aan. 'Ja dat ben ik en wie ben jij?' Vroeg ik aan hem. 'Ik ben Ramin, ik zit bij jou in de klas, en ik dacht dat we misschien wel vrienden konden worden omdat ik jou een leuk spontane meid lijkt.' Ik kijk Ramin verward aan. 'Maar, waarom wil je dan zo graag contact met mij?' Vroeg ik vragen aan hem. 'Omdat je anders bent dan de andere, knap, spontaan, vriendelijk en je bent niet Sanne.' ik kijk hem raar aan. 'Natuurlijk ben ik Sanne niet zij is gewoon een laag niveau kind', zeg ik. 'Inderdaad, ze denkt dat ze alles is, en iedereen gaat daarom met medelijden met haar om, maar ze is gewoon een achterbaks gemeen kind.' Terwijl Ramin dat zegt voel ik me veilig bij hem. 'O dankjewel Ramin', zeg ik en ik voel me blozen. 'Je bent echt niet zo lelijk dan dat iedereen zegt dat je bent, want het telt op je innerlijke en niet je uiterlijk, ook al is je uiterlijk ook super mooi?' Zegt Ramin vriendelijk tegen mij. 'O dank je', zeg ik en opeens bedenk ik me iets, ik moet echt mijn excuses aan bieden aan meneer Dijkstra. 'Ik moet even iemand appen', zeg ik en ik pak mijn mobiel en begin een bericht te schrijven.

______________________

Maud: hey meneer Dijkstra, het spijt me, je hebt wel het juiste gedaan want Sanne heeft gewoon een laag niveau van gedrag. Ze is denkt dat iedereen met haar eens is, maar iedereen heeft gewoon mededeling met haar daarom gaan ze me haar om, maar ook omdat ze waarschijnlijk bang zijn om gepest te worden. Ik wou gewoon nogmaals mijn excuses aan bieden. Sorry meneer Dijkstra 

Maud

______________________

Ik leg mijn telefoon weg en zie Ramin mij geruststellend aan kijken. 'hey Maud, negeer Sanne, en als ze wat doet niets terug doen want dan ziet ze de lol er al lang niet meer in', zegt  Ramin tegen mij. 'Oké, ik ben gerustgesteld.' Ik kijk om me heen naar de bomen om ons heen. Ik zie bij het water de waterlelies in het water mooi drijven. Ik zie de watervlooien op het water dansen. Ik zie de mooie kikkers in het water springen. Ik zie zo veel moois om me heen dat ik gewoon vrolijk word van deze uitzicht. 'Ik denk dat ik naar huis moet gaan want moet om zes uur bij mijn voetbal training zijn', zegt Ramin om de stilte te verbreken. 'Is goed,' zeg ik en ik loop met Ramin naar de weg waar mijn fiets staat. Ik doe mijn fiets van het slot en fietst gezellig nog een stukje mee met Ramin tot hij de afslag moet nemen die ik niet moest nemen. 'Doei tot morgen', zeg ik vrolijk. 'Tot morgen, morgen met Nederlands naast elkaar zitten?' Vraagt Ramin als laatst. 'Is goed', zeg ik, en ik fietste verder naar huis.

Terwijl  ik thuis ben zet ik mijn fiets in de schuur en loop ik meteen naar boven, want ik heb geen zin in om mijn moeder te zien. Ik pak mijn laptop en kijk of ik huiswerk heb, maar ik had geen zin in huiswerk. Ik pakte mijn mobiel en zette Ramins nummer in mijn mobiel die hij mij op een briefje had gegeven. Ik besluit hem ook meteen een bericht te sturen.

_________________________

Maud: hey Ramin met Maud.

________________________

Ik kreeg al snel een reactie terug.

_________________________

Ramin: hey Maud, moet zo gaan kan nu niet appen sorry misschien vanavond nog even.

Maud: is goed.

_______________________

Ik keek ondertussen ook tussen mij en meneer Dijkstra's berichten. Ik zag dat hij het gelezen had maar niet gereageerd. Ik besloot om nog één bericht te sturen.

_________________________________

Maud: meneer Dijkstra ik begrijp dat je nog steeds boos op me bent, maar kunnen we het echt niet uitpraten.

Niet verzonden

____________________________

Ik kijk verbaast naar dat dit bericht niet verzonden kon woorden. Ik kijk hoe dat kon en kom op de conclusie dat meneer Dijkstra mij geblokkeerd heeft. Wat, nee, nee!! Ik voelde tranen in mijn ogen komen, waarom ben ik zo gevoelig voor hem? Waarom heb ik gevoelens voor hem? Wacht heb ik nou net gezegd dat ik verliefd op hem ben. Shit dit meen je niet, ik mag niet verliefd worden op mijn eigen docent, nee die gevoelens moet ik weg krijgen want precies die gevoelens maken je leven een hel, niet bij elke situatie mee bij deze wel. Want een leerling leraar relatie is verboden dat is nummer één maar nummer twee is dat het onhandig is voor je leerwijze op school dan ben je te veel met hem bezig dan met andere dingen. Ik liet me op mijn bed vallen met een zucht en drukte mijn hoofd zo diep mogelijk weg in mijn kussen. Ik wil op dit moment gewoon weg, weg van deze plek, weg van deze leven, weg van dit tijdstip en weg van dit ingewikkelde gevoel. Wat onmogelijk is.....

Julian Dijkstra

Ik voel mijn mobiel trillen terwijl ik net de leraren kamer in kom, ik wist eigenlijk meteen wie het moest zijn dus ik opende hem niet want ik heb er geen zin in. Ik voel me gewoon steeds bozer worden want ik wist dat ik iets verborg voor haar wat niemand mag weten want dat gaat ten koste van mijn baan. Ik ben stiekem verliefd op Maud. Maar dat kan ik ook niet tegen haar zeggen want dan maak ik het alleen maar nog ingewikkelder voor haar. Ik pak mijn jas en tas, en verlaat de school. Ik loop naar mijn auto en ga rustig zitten op mijn stoel. Ik pak nu rustig mij mobiel en lees Maud 's bericht.

_______________

Maud: hey meneer Dijkstra, het spijt me, je hebt wel het juiste gedaan want Sanne heeft gewoon een laag niveau van gedrag. Ze denkt dat iedereen met haar eens is, maar iedereen heeft gewoon medelijden met haar daarom gaan ze met haar om, maar ook omdat ze waarschijnlijk bang zijn om gepest te worden. Ik wou gewoon nogmaals mijn excuses aan bieden. Sorry meneer Dijkstra

groetjes Maud

____________________

Ik vindt het zo mooi en met gevoel geschreven maar ik wist dat ik haar niet meer zou moeten helpen, en mijn boosheid kwam weer naar boven. De reden daar van is dat Maud mij gewoon laat zitten met mijn Hulp voor haar. Ze wou zelfs niets uitpraten waar zei niet mee eens is. Ik denk zo van we moeten dit uitpraten want dan komen we er samen mee uit. Ik besloot Maud gewoon voor een tijdje te blokkeren want ik wist als ik dit haar niet laat leren wat de consequenties hier van zijn, dan leert ze het nooit. Dus ik klikte op meer opties en klikte vervolgens op de knop blokkeren...