“You are really empty.” Norleigh snap her finger, “Lalim naman ng iniisip mo. Kwento mo ’yan,”  she added.

“Never mind. I’m okay now,” he replied.

“Sige, sabi mo e. Pero mukhang mabigat ’yang dinadala mo. It means you’re not empty,” Pangungulit pa ni Norleigh baka sakali na ipagpatuloy ni Morsel ang pagkwento.

“How ’bout you? Why you’re working here? Isn’t not tiring? Homesick?” Sunod-sunod na tanong ni Morsel para iliko ang pinag-uusapan nila, inaamin niya rin kase na hinahanap niya pa rin ang babaeng iyon na may pulang rosas sa dibdib. Kaya hindi niya na mabilang ang pinasok niyang club sa kung saan-saan. He will never forget the first woman in his life. That night, may mga gusto sana siyang sabihin sa babaeng katabi niya matulog kasu hindi niya na kaya ang antok kaya natulog siya at inaasahan na magigising siyang nasa tabi niya pa ito ngunit panghihinayang na lang ang tanging naiwan kay Morsel. Isang matamis na ala-ala na hanggang ngayon ay umaasa pa rin siya na matatagpuan niya ang babaeng iyon. Napakurap si Morsel dahil sa pagbuntong-hininga ng kaharap niya.

“I work here for my self, tiring? Nope! I love what I do, homesick? Uhh-- no one knows I’m still existing in this cruel world. Except her,” Norleigh pause and smile, took a deep breath again.  “Except?” ulit ni Morsel, nabibitin siya sa kwento ng kaharap.

“My bestfriend, my pretty Cyla!” Excited na saad ni Norleigh at nakahinga naman ng maluwag ang kaharap niya habang naka-smirk at lumagok ng isang shot ng alak. “Ugghh,” he cough.

“Cyla was a good person, her family owned this Vyralen building. She saved me. Though, I once betrayed her-- I stole her crush during our young days but instead of hating me, she helped me, she’s my hero and also her Mom. They are a good person,” she shared to him. Hindi naman alam ni Morsel kung ano’ng dapat niya ireact. Loudon Riege and him was here in Macau for mission to expose the illegal human trafficking but it seems he found a woman who slowly reaching his emptiness. Oras na siguro para kalimutan niya na ang first love niya? Ang unang babae sa buhay niya? Mukhang napapasarap na ang usapan nila ni Norleigh.

Mali ata ang napuntahan nilang club dahil mukhang maayos naman ang pakikitungo ng may-ari sa mga employees nila, Norleigh was healthy and lively, she has also a freedom to back-out her job, bakit pinaghihinalaan nila na may nangyayaring human trafficking sa building na ito. 

“I’m from orphanage, I don’t know my history, no family background. After I graduated high school ay agad akong nagpaalam sa orphanage para maghanap ng trabaho at buhayin ang sarili ko,”

“You’re strong,” saad ni Morsel at amaze sa nalaman tungkol sa dalaga.

“I want to live alone. Kahit ayaw sana nila ako’ng payagan but I insist kaya wala na silang nagawa kundi ang pakawalan ako,” she added. “Life is sucks. But I’m feeling strong kapag pinanghihinaan na ako. Maybe there’s something in my blood--hindi agad basta-basta sumusuko.” She continue while pouring brandy in her own shot glass. She smiled to Morsel before she gulp it. Hindi naman maalis ang titig ni Morsel sa kanya. Titig na may paghanga sa katapangan ng kaharap niya at sa maamong mukha nito. Kahit natatakpan ng kolorete ang mukha ay maganda pa ito sa paningin niya.

He hold her hand and kiss it while mumbling, “I salute you, c’mon dito ka s’kin I want to cuddle.” Ikinumpas pa ni Morsel ang kamay na pinapalapit si Norleigh sa kanya habang nakasandal sa mahabang couch.

“Simulan na natin? Malapit na maubos ang oras mo, bukas hindi na ako sa’yo,” saad naman ni Norleigh na nang-aakit ang kilos. She’s a li'l inebriated.

“Uhh I hate it! I don’t want to hear it again,” palatak ni Morsel.

“Hate what?!” maarting tanong ni Norleigh sabay ibinalibag ang p’wet paupo sa tabi ni Morsel. But instead of sitting, the woman lay down from his lap.

“I hate it--na bukas hindi na ako sa’yo. I want to own you sweetie.” Seryuso si Morsel pero tinawanan lang siya ni Norleigh. “Hahaha as you wish Mr. Gibson but that’s impossible. I signed a contract here. This is my work and my passion.” Natatawa pang giit ni Norleigh. “It’s impossible to own me, my life is only this,” she added while playing his arms. Matitigas at malalaki ang muscle na pinagdidiskitahan ni Norleigh habang nakahiga siya sa legs ni Morsel.

Hinahaplos naman ni Morsel ang buhok ni Norleigh at inaayos ito na hindi sumabog sa magandang mukha niya. “I’ll extend. For now, let’s sleep together. I’m tired,” he stated.

“What?! Extend? I’m expensive, darling.” Pahaplos ang palad ni Norleigh sa pisngi ng lalaki na nakayuko sa kanya.

“I want you. I don’t care about your price. I just want to own you--mine alone,” Titig na titig si Morsel sa dalaga habang sinasabi ang mga katagang iyon. Hindi maintindihan ni Morsel ang nararamdaman sa mga oras na iyon, bakit sobrang bilis naman ata makuha ng dalaga ang puso niya. Tila hindi umaayon sa plano ang nangyayari? Siya ang nahuhulog sa mga bitag ng dalaga. Titig na titig pa rin si Morsel sa dalaga at nangangarap na maging sa kanya na ang babaeng nakihiga sa mga hita niya.

Bigla tuloy napabangon si Norleigh sa pagkakahiga. “Seryuso ka?! Halaa. Seryuso ka talaga? Naaakit ka lang sa kagandahan at kasexyhan ko. Sigurado bukas makakalimutan mo na ako kapag naghiwalay na tayo ng landas,” salaysay ni Norleigh habang nakatitig lang sa kanya si Morsel. Namula tuloy ang pisngi ni Norleigh dahil naniningkit na ang mga mata ng kaharap niya. “Hell, don’t do it,” saad niya at umusog sa gawi ni Morsel. She reached his lips and kiss it. She knows the moment she touch him was the beginning of their steamy thing. But she’s disappointed.

“I’m sleepy sweetheart,” saad ni Morsel. Sa halip na sakmalin niya rin ang mga labi ni Norleigh ay hinayaan niya itong halikan siya. Ngayon lang ang unang pagkakataon na hindi si Morsel naging aggressive pagdating sa babae. He control his mind, kahit pa nakainom na siya ay napipigilan siya ng kanyang nararamdaman. Ano bang meron sa babaeng ito. Bakit ayaw niyang bastusin ito at basta na lang pasukin ang nakaabang na mundo.

Napatanga naman si Norleigh sa narinig at kilos ng lalaki, “Wala kang jowa?” she ask.

“Nothing,” he replied while reaching her left hand and hold it. He step closer to her and hug her tight. Tulala pa rin si Norleigh. “I am not attracted?” Curious na tanong ng dalaga na mukhang dismayado pa ang mukha.

“Hahaha, who told you that? You are like a shot of morphine to my nerves, sweetheart. Kanina pa, unang katok mo pa lang nakuha mo na agad ako but I feel like, I just want to spend my time with you. Please? Lemme sleep and rest beside you?”

Wala nang nagawa si Norleigh kundi ang hilahin na lang si Morsel sa kama. He wants to sleep. Okay they sleep. Walang imikan na inayos nila ang higa. This is strange, hindi sanay si Norleigh nang ganito. Dapat bago sila hihiga ay wala na ang mga saplot sa katawan. But now, funny! Wala man lang natanggal sa katawan niya kahit isa. ‘This man was numb, ano kaya ipinaglalaban nito’ sa isip ni Norleigh habang ipinapahiga siya ni Morsel sa matipunong braso nito.

“This is better,” bulong ni Morsel.

“Just sleep and please, wake me up tomorrow. Okay?” dagdag pa ni Morsel na parang deja vu sa pakiramdam ni Norleigh. Napatitig siya sa kisame para alalahanin ang nakaraan na iyon na ayaw niya nang maalala.

“Hey? Promise me, you’ll wake me up tomorrow.” Pinisil pa ni Morsel ang braso ni Norleigh na nakayakap sa kanya. “Oo naman. Gigisingin kita. Baka sakaling mayroong tip e.” Pagbibiro pa ng dalaga.

“Good. Sweetdreams,” he said then kiss her forehead.

Norleigh smiled her and also close her eyes undoubtedly. This is the first time in her life to be respected by someone, a stranger from nowhere. She feel better, she is not a prostitute tonight but a just a woman. Nararamdaman niya ang mainit na hininga na lalaki na tumatama sa gilid ng ulo niya. Pinahiga siya nito sa mga braso at nakayakap sa tiyan niya. She feels different, feels crying. Her heart want to burst. What the hell! Ano ba ang nangyayari sa kanya?!

‘Calmdown, Norleigh. Impossible dreams. This guy only needs a woman in just a couple of days. Panandaliang aliw lang ang hanap nila. Pare-pareho silang lahat. Tapos mayaman pa siya? Stop thinking he likes you because y-you are a d-dirty woman!’ pilit na kinakalma ni Norleigh ang sarili. Buti na lang tulog na ang katabi niya at humihilik pa ito.

Ano ba’ng drama ng lalaking ito. Magbabayad ng babae pero hindi niya naman ginalaw? Pero inaamin niya na sobrang umaapaw sa kaligayahan ang puso niya. Pinaramdam ng lalaking katabi niya na pwedi ulit siya maging masaya na hindi nakahubo’t-hubad ang katawan. Okay. She’s savor this moment. Tonight she is a queen untouched by stranger.