Ağlama gönül ağlama sen artık
Anla, gözyaşlarını bir silenin yok
Tav olma kıymet bilmez için,yazık
Sanma sevdayı kurban edenin yok
Bekleme gönül bekleme, o gelmez
Bakma,sevenlere kıymaya,son yok
Ne kadar heder olsan, fark etmez
Yorulma, sukuttan öte bir söz yok
Dinleme gönül dinleme, çağırmaz
Duyma, geride kalana selam yok
Her yola bakma, hiç haberi olmaz
Umma,meyli sefa olana,vuslat yok
Üzülme gönül üzülme,bu da geçer
Uzatma, ölmeden önce çıkış yok
Elbet herkesi toprak kendine çeker
Unutma, ah alanın hiç iflahı yok
Vuslat Tuna
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro