[Edited]

ABALA si Nyebe sa pagbabasa ng isang komik book sa tapat ng kanilang bahay nang mapadako ang kaniyang paningin sa isang lalaki sa hindi kalayuan.

Naglalakad si Gunner na may bitbit din na isang komik book sa kamay nito. Hindi nito napansin ang babae kung kaya't si Nyebe na mismo ang tumayo at tumawag dito.

"Kuya Gunner!"

Nagpatuloy pa rin sa paglalakad si Gunner. Mas binilisan naman ni Nyebe ang paglalakad. Nilakasan din nito ang pagtawag sa pangalan ni Gunner na nakakalayo na papasok sa loob ng kakahuyan.

"Nye—" tawag sana ni Apollo sa babae nang hindi nito natapos ang sasabihin dahil nagmamadali sa paglalakad si Nyebe.

Sinundan ni Apollo kung saan patungo ang babae at naabutan niyang si Gunner ang sinusundan nito.

Nagpatuloy si Nyebe sa paglalakad hanggang maabutan nito si Gunner na huminto sa isang malaking puno. Umupo ang lalaki sa talampakan ng malaking puno at nag simula ito magbasa.

Hindi alam ni Nyebe kung ano ang pumasok sa kaniyang kokote at nilapitan niya bigla si Gunner.

Do'n lang napansin ni Gunner si Nyebe kung saan nagulat ito.

"What are you doing here?" Gunner asked. Natameme naman si Nyebe. Hindi alam ang gagawin.

Bakit nga ba niya sinundan ito? tanong niya sa kaniyang isipan.

Umiling-iling siya at binigyan ng isang ngiti ito. "I saw your komik book, kuya. I have like that din."

Tinitigan lang ito ni Gunner. Hinihintay si Nyebe kung may sasabihin pa ito. Nahiya naman na ngumiti si Nyebe rito habang nahihiya na pinaglaruan ang suot nitong bestida.

"Come here. Sit beside me," ani Gunner. Napabalik ang tingin ni Nyebe rito. Ngumiti si Gunner sa kaniya habang tinatapik nito ang katabi lupa.

Mas lalong lumawak ang ngiti ni Nyebe pagkatapos ay umupo sa tabi ni Gunner.

Habang nagbabasa ang dalawa sa dalang komik ni Gunner. Hindi mapigilan ni Gunner mawala ang pansin sa komik book at mapunta ang buong atensyon nito kay Nyebe.

Hindi pa makapaniwala si Gunner na may isang babae ang lalapit sa kaniya na hindi man lang nakakaramdam ng takot kung papansinin niya ba ito o hindi.

Ngunit iba si Nyebe. May lakas loob itong tawagin siya at lapitan. Hindi namalayan ni Gunner ay napapangiti na lamang siya habang pinagmamasdan si Nyebe.

HINDI maunawan niya maunawan kung bakit gano'n na lamang ang inis o galit ng anak ng Alpha nila sa kaniya.

Kumpara sa mga kaibigan ni Primo. Bukod tangi lamang ito na hindi siya pinapansin. Kung papansinin man lang siya ni Primo ay palagi ito masungit sa kaniya.

Ibang-iba sa mga kwento sa kaniya ng apat. Kaysa, sobrang sweet daw ni Primo at mabait na anak at kaibigan. Pero kahit anong sabihin ng apat sa kaniya ay hindi niya pinaniniwalaan ang mga ito.

Lalo na't iba ang makikitungo ni Primo sa kaniya.

Katulad na lamang ngayon. Nasa packhouse sila kasama ang ilang kabataan sa kanilang pack. Gusto niya sana lapitan ang mga ito ngunit hindi niya magawa dahil ang sama ng tingin ni Primo sa kaniya.

Para bang galit na galit ito kasi nilalapitan niya ang mga kaibigan nito.

"Nyebe!"

Lumingon siya nang tawagin siya ni Echo. Pinapalapit siya nito sa kanila pero nang dumako ang paningin niya kay Primo. May masama na naman itong tingin sa kaniya.

Hindi tuloy siya makagalaw sa kaniyang kinauupuan. Nahihiya siya. Natatakot din dahil kanina pa na hindi lang si Primo ang may masamang tingin sa kaniya. Kasama ang ilang kabataan.

Bumuntong hininga. Umiwas ng tingin kay Echo. Parang gusto niya maiyak. May dalawang taon na rin ang nakalipas nang makilala niya ang lima.

Simula no'n ay madalas na siya sinasama ng mga ito kahit pa ayaw sa kaniya ni Primo. Nawawala lang takot niya kapag nilalapitan siya nila Echo.

"I told you not to come here."

Kinalibutan siya sa boses nagsalita sa kaniyang gilid. Hindi niya namalayan ang paglapit nito sa kaniya.

May masamang tingin na naman binibigay si Primo sa kaniya. Gusto niya umatras sa takot. Palagi na lang siya hindi gusto ng mga ito. Wala naman siya ginagawang masama maliban na lang na isa siyang hybrid.

Ibang-iba sa mga ito.

"Kuya Apollo invited me rito, k-kuya," mahina niyang saad rito. Hindi naman nawala ang pagkakunot noo ni Primo sa kaniya.

"They don't like you," saad ni Primo. Para itong isang lason sa kaniyang puso nang sabihin iyon ng binata sa kaniya.

Namalayan na lang niya ang sarili tumatakbo palayo sa lugar na iyon habang hindi magmaliw sa pagbagsak ang mga luha sa kaniyang mga mata.

LUMIPAS ang tatlong taon. Napadalas ang punta ng magkakaibigan sa kaniya. Naging kaibigan niya ang mga ito. Maliban na lang kay Primo. Hindi niya alam kung matatawag niya ba itong kaibigan dahil nagbago ang pakikitungo nito sa kaniya.

May inis at galit pa rin itong pinaparamdam sa kaniya.

Madalas siyang sabihan nina Indigo at Echo na takot lang si Primo na magkaroon ng panibagong kaibigan. Nasanay kasi itong silang lima ang magkakasama. At no'ng dumating siya. Para bang nagbago ang lahat.

Hindi niya ipagkakaila iyon dahil totoo naman. Sobrang laki ang nagbago. Hindi lamang sa buhay ng lima kundi sa buhay na rin niya.

Kaya, gano'n na lamang ang kaniyang gulat nang magising siya at naabutan ang lima sa sala sa kanilang bahay. Mas lalo pa siya nabigla nang sabihin na tutulungan siya ng mga ito.

"We decided to help you out."

"Help me out?" nagtataka na tanong niya sa mga ito.

"Anak, ang sabi nila tutulungan ka raw nila palabasin ang lobo mo."

Natigilan siya. Sa tagal nilang pagkakaibigan ay sobrang naging mailap ang paguusap nila tungkol sa she-wolf niya dahil na rin ayaw niya ito pagusapan, kahit pa na gusto niya ito makilala at mapalabas.

"Sigurado ba kayo?" alanganin niyang tanong sa mga ito. Sa mga oras na iyon ay hindi niya alam ang dapat maramdaman.

Matutuwa ba siya o malulungkot sa kaniyang kalagayan.

Yes, they were close friends but is it really that enough to her out?

"Of course, we are very sure," paninigurado ni Indigo. Lumapit pa ito sa kaniya at kinuha ang kaniyang kamay. Alanganin na tumango siya rito. Really grateful to have them.

Nagpaalam sila sa kaniyang ina at dumiretso sa kakahuyan para mag-train palabasin ang kaniyang lobo. Minsan nalulungkot siya dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin lumalabas ang kaniyang she-wolf.

Mabuti na lamang talaga at nandiyan ang mga kaibigan niya para alalayan at paalalahanin na ayos lang ang lahat.

"First, you have to accept her."

Pinagmasdan niya ang kulay brown at blue na mata ni Primo habang seryoso itong nagsasalita sa kaniyang harapan.

Limang taon na ang lumipas pero amazed na amazed pa rin siya sa kulay ng mga mata nito. Si Primo lang kasi ang nakitaan niya na may ganitong kulay sa lahat ng lobo nakasalamuha niya kahit pa sobrang sungit nito sa kaniya.

"Are you listening to me, Nyebe?"

Tumango siya rito pero nasa mga mata pa rin nito ang focus niya. Gusto niya rin hawakan ang pisngi nito. Kahit pa alam niyang mapapagalitan siya nito.

Bigla na lang siya na hihipnotismo sa mga mat anito.

"Nyebe!"

Natigil sa ere ang paghawak niya sa pisngi nito. Sumalubong sa kaniya ang nag-aalab na mga mata nito.

"S-sorry, Kuya Primo. Ang g-ganda kasi ng mata mo. Pwede ko ba hawakan pisngi mo?"

Narinig niya na tumawa ang apat sa gilid niya. Sinamaan niya ng tingin ang mga ito maliban na lang na hindi niya magawa ito sa lalaki nasa kaniyang harapan.

"If you keep doing that, hindi talaga lalabas ang she-wolf mo."

Natigilan siya. Natakot sa sinabi nito. Kahit kailan talaga ay masungit ito sa kaniya.

"You're crying again?!"

Matalim na tinitigan niya ito at tumutulo ang luha na tinalikuran ito.

"Wait, Nyebe!" tawag sa kaniya ni Indigo.

"Bakit mo ginawa 'yon?"

"What?"

"Raising your voice at her!"

"She's not focusing."

"We know that, but you should at least say it nicely."

Mas binilisan niya ang pagtakbo papalayo sa kanila. Ayaw niya marinig ang sinasabi ng mga ito.

Alam niyang kasalanan niya ang hindi pag-focus kahit sinabi nito mag-focus siya. Ano magagawa niya? Nagagandahan siya sa mga mata nito. Kahit na sobrang sungit nito sa kaniya.

"I found you."

Lumingon siya kay Indigo nang makahabol ito sa kaniya. Tumabi ito sa kaniya nang upo sa ilalim ng puno.

"Ang bilis mo tumakbo. Hindi ka pa nagpapalit niyan, ha?"

"I love running," mahina niyang sagot.

"I see."

Parehas silang natahimik. Hindi alam ang sasabihin sa isa't isa. Alam kasi ng apat kung gaano hindi sila nagkakasundo ni Primo. Pero makalipas ang ilang segundong katahimikan ay siya na mismo ang bumasag nito.

"I'm sorry kung nawala ako sa focus. Siguro ayaw talaga sa'kin ng she-wolf ko dahil gan'to ako," nalulungkot niyang wika.

"Don't say that Nyebe. There's nothing wrong with you. Let's just wait for it, 'kay?"

"Pero paano kung normal na tao lang ako? I don't have my mom's ears and wings. Maybe I also don't have—"

Marami pa sana siyang sasabihin. Mga hinanakit niya bilang isang hybrid nang matigil siya sa pagsasalita at nanlalaki ang kaniyang mga mata nang maramdam niya ang malambot na labi ni Indigo sa kaniyang mga labi.

"P-para saan 'yon?" nauutal niyang tanong dito nang ilayo nito ang labi sa kaniya.

"Because you're one of a kind?"

Namula ang kaniyang pisngi. Hinawakan niya rin ang labi na hinalikan nito. "Ang lambot," wala sa sarili niyang wika.

Narinig niyang natawa ito sa kaniya. Nang lingunin niya ito ay nakayuko ito habang tumataas ang balikat dahil sa pagtawa nito.

"Do you want me to kiss you again?" tanong nito sa kaniya nang matapos itong tumawa. Makikita sa mga mata ni Indigo ang amusement.

Mariin niya hinawakan ang ibabang labi at marahan na tumango rito.

Hinawakan nito ang kaniyang kamay nasa labi at inalis ito. Titig na titig din ito sa kaniyang mga mata. Alam niya sa sarili na para na siyang kamatis sa pula ng pisngi niya.

Madalas na halikan siya ng magulang niya sa pisngi at noo pero sa labi ay sa matatanda niya lang ito nakikita.

"Close your eyes."

Sinunod niya ang sinabi nito. Pinikit niya ang mata at hinintay ang pagdampi ng malambot na labi nito sa kaniya.

Humawak ito sa kaniyang leeg at sa kaniyang pisngi. Hindi nagtagal ay naramdaman na niya ang labi nito sa kaniya.

Akala niya ay katulad lang kanina ang gagawin nito pero nagulat siya nang gumalaw ang labi nito. Nag-panic siya dahil hindi niya alam ang gagawin pero mas hinawakan nito ang batok niya para mas mapalapit sa kaniya.

Gusto niya gayahin ang ginagawa nito sa kaniya kaya sinubukan niya igalaw din ang labi kahit hindi siya marunong.

Sa paggalaw niya ay mabilis na bumaba ang kamay nito sa kaniyang baywang at hinila siya pakandong paharap dito.

Hindi niya alam ang ginagawa pero ang tanging alam lang niya ay masarap ang halik na binibigay ni Indigo sa kaniya. Parang ayaw na niya tumigil at gusto na lang niya halikan ito na magdamag.

Yumakap siya sa leeg nito at sinundan ang halik nito sa kaniya. Yumakap din ito sa baywang niya at mas lalong pinaglapit ang kanilang katawan.

Hindi niya mawari kung bakit siya naiinitan pero gustong-gusto niya ang ginagawa ni Indigo sa kaniya. Naramdaman niya ang kamay nito na humihimas sa kaniyang binti.

Napupunta rin ang kamay nito sa kaniyang pang-upo at pinipisil ito.

Natigilan lang siya sa pag halik dito nang maramdaman na pumasok ang dila nito sa kaniyang bibig.

Nagtataka na tumingin siya sa mga mapupungay na mata nito. Wala ito sinabi sa kaniya bagkus ay bumalik ito sa paghalik sa kaniya at pagpasok ng dila nito sa loob ng bibig niya.

Hindi niya alam ang gagawin kaya ginaya na lang niya ito. Naramdaman niya pa na kinagat nito ang ibabang labi niya at sinipsip ang dila niya and to her surprise ay nagustuhan niya ito.

Habang hinahalikan si Indigo ay may nararamdaman din siya na bumubukol sa gitnang bahagi nito na tumutusok sa kaniya.

Kanina pagkandong niya rito ay wala naman itong matigas na bukol pero ngayon ay tumatama na ito sa kaniyang masilan na bahagi sa gitna.

Kahit nagtataka ay mas inilapit niya ang sarili rito. Napakapit ng mahigpit si Indigo sa kaniya at may lumabas na tunog din sa bibig nito.

Tumigil siya sa paghalik dito at nag-aalala na tinitigan ito.

"Are you okay? Bakit may matigas dito?" Hinawakan niya ang bukol sa gitnang bahagi nito na kinamura ni Indigo.

"Hala! Sorry, kuya Indigo. Masakit ba? Gusto mo hilutin ko?"

"Oh! Shit!" malutong na mura nito. Pagkatapos ay inalis siya nito sa pagkakandong dito na kinalungkot niya.

Napa-upo siya sa damuhan habang patalikod na tumayo si Indigo sa kaniya at tumalon-talon ito.

"Ayos ka lang po? I'm sorry, kuya."

"I'm fine. Bumalik ka na do'n. Baka hinahanap ka na ng apat."

"B-but you're in pain."

"I-I can manage, Nyebe. Go back there."

Hindi man niya gusto iwanan ito ay sinunuod na lang niya ang utos nito sa kaniya.

MAY takot na bumalik siya sa apat. Takot dahil sinigawan siya ni Primo kanina at takot dahil mukhang nasaktan niya pa si Indigo.

"Where have you been?" bungad na tanong agad ni Primo sa kaniya. Napaatras siya. Sa pag-atras niya ay tumama ang likuran niya sa matigas na bagay.

Paglingon niya ay nakita niya si Gunner nakatingin sa kaniya. Naramdaman niya na humawak ang kamay nito sa baywang niya para pigilan siya sa iniisip niyang pagtakas ulit.

"Where's Indigo? Nahabol ka ba niya?" Si Apollo ang nag tanong nito sa kaniya. Tumango siya rito pero mahahalata ang kaba sa kaniyang mukha.

"What is it, Nyebe?" Tumingin siya sa kaliwa niya nang mag tanong si Echo.

"I... I think, nasaktan ko si kuya Indigo."

Kumunot ang noo ng mga ito. Nagtataka. "What do you mean?"

"I was sitting on his lap, and we were kiss—"

"What the hell?!"

Napatalon siya sa gulat dahil sa mura ni Primo. Mabuti na lang ay nasa likuran niya si Gunner para pigilan at alalayan siya nito.

"B-bakit po?"

"You were making out?!"

"Primo! Stop shouting at her!" sita ni Echo sa kaibigan. Masama naman na tumingin si Primo kay Echo.

"What's making out? We were just kissing tapos I noticed na may matigas sa gitna niya kaya hinawakan ko but I think nasaktan siya kasi nagmura siya."

"What?!" sabay-sabay na sigaw ng lima sa kaniya. Mas natakot naman siya.

"Y-you guys should go after him. I think he's in pain. I'm sorry," natatakot na saad niya pa rin sa mga ito lalo na kay Primo.

"He's fine. Indigo's fine."

Binalik niya ang tingin kay Gunner nang magsalita ito sa likuran niya. Pinisil din nito ng marahan ang balikat niya para pakalmahin siya.

"Sigurado ka po?"

"I'm fine. Don't worry about me." Mabilis na lumingon siya sa gilid niya nang marinig ang boses ni Indigo.

She jumped at him and hugged him tightly. Natatawang sinalo naman siya nito. Kinawit niya ang dalawang binti sa baywang nito at hindi niya mapigilan na umiyak.

"I'm sorry."

"It's okay. Ayos lang ako, Nyebe."

Suminghot-singhot siya nang may sipon namumuo sa ilong niya dahil sa pag-iyak.

"M-may sipon ako." Mas lalo siyang umiyak dahil nakakadiri kapag may sipon. Ayaw na ayaw niya sinisipon. Masakit sa ilong.

Mas lalong tumawa naman si Indigo sa reaksyon niya.

"Here." Lumingon siya kay Echo sa gilid nila nang mag tapat ito ng panyo. Kukunin na sana niya ito nang si Echo na mismo ang nagtapat sa ilong niya.

He chuckled. "Blow."

Sobrang nahihiya naman siya. Hindi niya gusto suminga sa harapan ng mga ito lalo na't malaki naman na siya.

"Ayaw."

"Don't be shy. Kami lang 'to."

Natawa siya. Tumingin siya kay Indigo at nagpababa rito pero hindi naman nawala ang braso nito sa baywang niya.

Kinuha niya ang panyo kay Echo. Nahihiya na tumingin siya muna rito bago humarap kay Indigo para magtago.

Narinig niya na tumawa ang mga ito.

"I'm okay na. Thank you. Hindi na tayo naka pag-training," naghihinayang na saad niya sa mga ito. Biglang Nawala sa kaniyang isipan ang mga nangyari kanina lamang.

"We'll train you again tomorrow," paninigurado ni Apollo sa kaniya.

Tumingin siya kay Primo na kanina pa nakatingin sa kanila. Hindi nagtagal ay umiwas din ito ng tingin sa kaniya.