Twee weken later

We zijn inmiddels twee weken na het uiterst verontrustende bericht van taskforce 6. Ik heb wat onderzoek gedaan naar het "legertje" dat undercover op onze planeet zou verblijven, en het lijkt erop dat we net op tijd gewaarschuwd zijn want het blijkt inderdaad zo te zijn dat er een klein legertje van maar liefst 650 man ongeveer 3 jaar op onze planeet onopgemerkt is gebleven. Hoe het kan weet ik niet maar het is zeker verontrustend want 650 man kunnen best nog wel wat schade veroorzaken, vooral omdat deze groep opvallend goed georganiseerd lijkt en hij groeit ook constant omdat er om de zoveel tijd een of twee vijanden de zone rondom de centrales ingesmokkeld worden, daarom had taskforce 6 het ook over 500 man terwijl wij het nu over 650 hebben. Maar we hebben nu wel een aantal informanten waardoor we wel een beetje inzicht hebben in hun aantal en aanvalsdatum maar we hebben nog steeds geen enkel idee van het aanvalsplan. Maar goed laten we het even hebben over de ruimtevloot.

Na een maand actieve heropbouw beginnen we nu resultaten te zien, home 3 is alweer terug in actie en patrouilleert nu in omliggende zonnestelsels om de verdediging daar te versterken, dit schip had bij de reparaties ook de hoogste prioriteit omdat het het minste renovatie nodig had en daarom heel snel weer terug in actie kon zijn. Een extra home zou onze slagkracht en het moreel een boost geven. We zien dat er steeds meer rekruten binnenstromen op onze opleidingsinstituten, al is het nog steeds niet genoeg om alle posten goed te bemannen. Ook vordert de bouw van de minotaurs erg goed, over twee maanden kan de eerste al klaar zijn en ook worden de eerste starfighters en zeus classes al afgeleverd vanaf meerdere kleinere shipyards verspreid over de omringende sterrenselsels. Ik ben op dit moment trouwens onderweg naar de aarde voor een conferentie over waarom de vloot zo verwaarloosd is. Daarna neem ik even rust op advies van de scheepsdokters omdat een maand constant werken toch wel zijn tol eist. Na mijn vrije weekje ben ik van plan meteen door te reizen naar de centrales waar ze de stroom voor de verdediging van de aarde genereren, undercover natuurlijk. Ah eindelijk, de intercom kondigt aan dat we over twee minuten gaan landen. Dan word ik waarschijnlijk meteen opgehaald en naar de conferentiezaal gebracht voor die saaie uitleg over waarom de vloot zo afgetakeld is en wat we er nu aan doen. Jippie, tja het moet maar. En inderdaad wachte bij de ruimtehaven een dronetaxi op me na een halfuur vliegen ben ik bij de conferentiezaal en haast ik me naar de kleedkamers om wat nettere kleren aan te doen. Na de tweeënhalf uur durende conferentie was ik bekaf, ik belde een dronetaxi en vloog in nog eens een uur naar mijn huis in friesland. Het was een oude boerderij en ik had daarom genoeg ruimte voor mijn hobby: mieren, ik had verspreid over het huis meerdere antfarms waarvan sommige volledige ecosystemen waren. Het eten in die farms word automatisch geregeld en het afval automatisch opgeruimd. Voor de paar die wel gevoerd en verschoond moesten worden had ik een gespecialiseerde huishouder die ik daar speciaal meer voor betaalde. Ik was blij te zien dat mijn kolonies allemaal nog oke waren, en dat een paar zelfs gegroeid waren bijvoorbeeld mijn trap-jaw ants die zijn van een koningin en een tiental werkers gegroeid naar een kolonie met duizenden leden, bij sommige kolonies zou ik zelfs al de populatie op natuurlijke wegen moeten indammen. Maar goed nu naar de rest van mijn huis er is genoeg ruimte voor een trainingzaal en dan nog steeds is er veel ruimte over voor een werkkamer en een woonhuis. Nadat ik een rondje langs mijn mierenfarms gedaan had liep ik naar mijn trainingszaal om even wat robots in elkaar te meppen om te ontspannen. De schuifdeur gaat open en ik loop naar binnen, ik schrik me meteen rot omdat mijn trainer tegen de muur naast de deur geleund stond mijn vechtstok zwaait ondertussen al die richting uit, hij pareert de slag zonder zichtbare moeite: 'Is dat je manier om je vechtleraar te begroeten?' 'Eeeeh nee maar je liet me een beetje schrikken.' 'Nauw met je reflexen is in elk geval niks mis.' 'nee volgens mij ook niet maar even ter zake, wat brengt jou hier en hoe ben je überhaupt binnengekomen.' 'Als jou trainer heb ik toegang tot je adres en binnenkomen nadat jij de deur open had gedaan was vrij makkelijk.' 'Aha dus ik moet voortaan de deur achter me dicht doen?.' De voordeur was automatisch maar als er iets tussen zat ging ie niet dicht als veiligheidsmaatregel, waarschijnlijk had hij toen ik naar binnen liep een steentje of zo tussen de deur gegooid en was hij zo binnengekomen. Hij glimlachte, ik vervolgde: 'Maar je hebt me nog steeds niet vertelt waarom je hier bent.' ' daar kom ik later op als je mij kunt verslaan in een duel.' 'Oke ik accepteer de uitdaging.' 'wat zijn de voorwaarden?'

' we vechten beiden met een drukgevoelig pak dat het aantal gekregen klappen meet en de wapens die gebruikt worden zijn stokken, bij 10 uitgedeelde klappen hoe zacht ook heb je gewonnen. Ik wist uit trainingen namelijk dat stokvechten niet zijn sterkste kant was terwijl ik er een meester in was. We trokken de pakken aan en het gevecht begon.

Na een uitputtend gevecht van ongeveer een halfuur wat ik op het nippertje gewonnen met 10 tegen 8 klappen zei hij: met die aankomende oorlog zullen we moeten zorgen dat je wat beter wapens krijg.

hallo lezers ik verontschuldig me hie bij voor de lange tijd doordat dit geupload werd. Ik heb niet echt een excuus dus ik hoop dat jullie het me kunnen vergeven. ik hoop dat jullie van dit hoofdstuk genoten hebben en als je er iets op aan te merken hebt hoor ik het graag in de comments. ik denk dat het volgende hoofdstuk over een dag of twee online komt maar pin me daar niet op vast want zo snel typ ik niet.