Frankrijk, parijs, chat noir.

Dat is nou echt ladybug, ze is twee seconden uit zicht en dan is ze er weer met een goepje boogschuters om het zware werk over te nemen. Waar haalt ze die nou weer vandaan? Nou ja ik lees het straks waarschijnlijk wel op het ladyblog. Ze had trouwens ook niet veel langer weg moeten blijven want die klonen waren goede vechters. Daar vliegt het vlindertje en ondertussen draai ik me om om onze nieuwe vrienden te bedanken. Maar die zijn er niet meer. Maar er steekt wel iets in de grond vlak bij mijn voet, een raar gevormde pijl. A ik zie het al er zit een kokertje om voor berichten. Ik pruts het papiertje eruit en de inhoud verbaast me nogal: vanavond 7 uur in de schietclub. Wij regelen de de avondpatrouille. Toen de lieveheersbeestjes langsgevlogen waren liet ik het aan milady zien. En ze knikt alsof ze niets anders verwacht had. 'Dan gaan we daarheen denk ik.'

Frankrijk, parijs, thomas meratyn

Ik ben nerveus, vreemd eigenlijk want ik heb ongeveer 10 keer zoveel mensen onder mijn commando. Maar ik schaam me er niet voor. Dit zijn de helden van parijs.

Ik heb ervoor gezorgd dat alle dingen geregeld, geisoleerde kamers waar ze kunnen overleggen met hun kwami's, in die kamers staat ook eten vvoor diezelfde kwami's. De holografische kaart is net geupdated met de nieuwste tactische info, en ik heb de commandant laten weten dat ze komen. Nou ja nog een halfuurtje totdat ze hier aan zullen komen, tijd voor een kop koffie.

Frankrijk, parijs, adrien, chat noir

Jeez wat was het hier verandert. Het is niet langer een boogschietbaan maar een goed functionerend commandocentrum. Overal lopen van die boogschutters rond met papieren in de hand of bezig papieren vliegtuigjes uit de lucht te schieten. Als ik er nog niet van overtuigt was dat deze mensen scherpschutters waren dan is dat nu wel zo. De man die vanmiddag de leiding nam ziet me staan en wenkt me. Ladybug is er nog niet maar die zal zo wel komen, die is nooit te laat. Ik krijg dezelfde uitleg als die ladybug vanmiddag gekregen moet hebben. A daar zul je ladybug hebben, ik hoor haar jojo. Ze loopt naar binnen en kijkt een seconde verbaast rond om de verandering die de schietbaan heeft ondergaan maar dan loopt ze meteen naar ons toe. 'A nu jullie er beide zijn kan ik beginnen met de uitleg van waarom we jullie hierheen geroepen hebben. Ik ben thomas meratyn, regiocommandant van frankrijk. En jullie willen vast weten waarom ik jullie hierheen heb laten komen.' Hij liet even een stilte vallen. ' nou we hebben een klein probleempje.' Hij wijst naar een terminal ongeveer in het midden van het commandocentrum, we lopen erheen, eenmaal bij de tafel zie ik dat het een kaart is van frankrijk. 'zien jullie die groep rode pionnen daar?' hij wees naar een rood groepje, ja pionnen. 'Dat zijn vijandelijke tropen die op weg zijn om parijs aan te vallen.'

'Hoeveel en onder wiens bevel?' 'ja dat zijn 8000 wargals, ongeveer 400 oudgriekse monsters en 2 tot 3 kalkara.' 'En waar praten we over met wargals en kalkara?' 'Kijk maar.'en hij klikt op 1 van de pionnen. En er verschijnt een 3d beeld boven de tafel. Angstaanjagend, het ding ziet eruit als een kruising tussen een grote hond en een beer. 'Dit zijn wargals, ondanks hoe ze eruit zien ze zijn verassend snel. Onderschat ze niet.' Hij tikt op de enige pionsoort waar er maar 1 van is en een zo mogelijk nog enger beest duikt op uit de tafel, een kruising tussen een aap een een beer, en groter dan die wargals. 'dit zijn de kalkara, angstaanjagende beesten met een verlammende blik en als je te lang in hun ogen kijkt ga je er aan dood, met hun haren en een soortemet was maken een ze een heel sterk panser waar de meeste wapens niet doorheen komen. Die was zorgt er wel voor dat ze niet tegen vuur kunnen trouwens. 1 van hun weinige zwaktes.' 'En onder wiens bevel?' o, ja sorry ladybug. Ze staan onder het bevel van havikmot voor zover wij weten.' A das leuk, das dus waarschijnlijk ook de reden dat we de laatste tijd zo weinig akumaslachtoffers tegenkomen. Ik heb veel gevochten maar 8000 van die beesten kan ik niet aan. 'We dachten dat jullie dat wel zouden willen weten.' Dat was die commandant weer. Hij begon weer te spreken. 'Maar weet dat jullie ook bongenoten hebben, er staan legers achter jullie. We hebben ze vertraagd maar ze komen hierheen zonder twijfel heen.' Ik had mijn bedenkingen. 'Deze stad is geen fort, er zijn bijna geen verdedigbare plekken. Dit is een stad gemaakt om snel door te kunnen reizen, dat moet ook wel want het is een stad met miljoenen inwoners, o, ja dat is ook nog een dingetje, er wonen meer dan 2 miljoen mensen in deze stad, als we hier een stadsguerrilla gaan uitvechten zullen er duizenden burgerslachtoffers vallen.'

De commandant had zijn antwoord al klaar, 'klopt, wij zorgen voor de ommuring van parijs maar daar heben we jullie hulp bij nodig, vlak voordat de vijand parijs bereikt zal ik jullie het plan daarvoor uitleggen.

hallo mensen, alweer een nieuw hoofdstuk online, ik begin echt in het verhaal te komen, ik hoop dat jullie genoten hebben van het verhaal en tot het volgende hoofdstuk.