Hoofdstuk 22

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

 De vier vrienden zitten samen in een coupé. Slytherin heeft zowel de zwerkbalcup als de afdelingsbeker gewonnen. Naar het schijnt al jaren achter elkaar, en daardoor is het niet meer bijzonder. Ron baalt er wel van, maar hij legt zich erbij neer. Dan richten de jongens zich op de zomervakantie.

"Hoe voelt het om weer naar huis te gaan, Harry?" vraagt Ron en de drie Slytherins kijken eerst naar hem, waarna Blaise en Theodore naar Harry kijken die zijn schouder op haalt.

"Ik ga niet naar huis, ten minste, zo voelt het niet. Hogwarts is mijn thuis en niet daar bij mijn oom, tante en neef die me het leven zuur maken. Ik ga mij daar niet thuis voelen en daar zullen zij ook voor zorgen," zegt Harry schouderophalend.

De andere jongens blijven stil, dan komt een tweeling hun coupé binnen. Ron kreunt, hij herkent zijn broers en terwijl Harry het niet boeit, kijken de andere twee jongens wantrouwend naar de twee Gryffindor Weasleys met een opgetrokken wenkbrauw naar hun broertje kijken die bij drie Slytherins in het coupé zitten.

"Kijk niet zo, ik ben nu eenmaal bevriend geraakt met Harry en daarmee ook Blaise en Theodore. Ik mag met iedereen vrienden zijn met wie ik wil, al zal ik nooit vrienden willen zijn met Malfoy," reageert Ron schouder schokkend.

"We komen ook niet voor jou, broertje. We komen voor Harry," zegt één van de twee met een hoofdknik naar Harry. Harry weet echter niet wie wie is en Ron doet niet eens de moeite om beiden uit elkaar te houden. Dan draait het tweetal zich om naar Harry.

"We hebben gemerkt dat jij niet zoals alle andere Slytherins zijn. Waar anderen idioten en barbaren zijn, die maar al te graag hun ouders achterna gaan als dooddoeners, ben jij dat zeker niet. Normaal gaan Slytherins niet om met ons broertje, of zijn ze aardig. Van ons mag je bij ons langskomen. Pa en ma gaan dat vast en zeker fantastisch vinden. Als het nodig is, redden we je wel uit de hel bij die dreuzel oom en tante," vult de tweeling elkaar aan.

"Ik wil niet veel zeggen, maar Harry is hier niet de enige Slytherin en zeker niet de enige die niet op het slechte pad wil komen. Wij willen absoluut niet onze ouders achterna gaan met het zijn van een dooddoener. En terwijl wij net zo goed Slytherins zijn, hebben we zelfs jullie broertje geaccepteerd." Het is Theodore die de tweeling met opgetrokken wenkbrauw erop wil attenderen.

"Jullie moeten je eerst zien te bewijzen," reageert één van de tweeling.

"Fred! Stop!" probeert Ron de zijn broers te stoppen. "En jij ook George."

"Dat hebben we allang gedaan door jullie broertje tientallen keren niet te vervloeken en ook jullie twee niet hier in de coupé. We hebben ons bewezen om een eigenlijke Gryffindor in Slytherin te accepteren en er vrienden mee te worden," reageert Blaise die nu zelf ook zijn wenkbrauwen optilt."

Fred en George wuiven het weg, en verlaten de coupé om naar hun eigen plek te gaan. Het is Ron die zijn mond open doet. "Sorry voor die twee. Het zijn een paar lastpakken. Mam en pap hebben een hele kluis aan hen om ze tot de orde te roepen met hun grapjes," excuseert Ron zich namens zijn tweelingbroers.

"Je kunt in ieder geval ergens heen zonder de hele zomer bij je oom en tante te moeten verblijven. Ik ben benieuwd hoe mijn ouders gaan reageren," reageert Blaise en op dat moment komt Draco Malfoy binnen. De vier vrienden kijken met opgetrokken wenkbrauwen naar de blonde jongen en het liefst wil Ron hem aanvallen en trekt dan ook zijn toverstok. Harry schudt echter zijn hoofd naar de roodharige jongen als blijk dat hij niets moet doen.

"Sorry, er is nergens plaats. Bij de eigenlijke Slytherins en bij geen enkele Gryffindor ben ik welkom door mijn afkomst. Kan ik hier blijven zitten?" vraagt Malfoy aan het groepje.

Ron trekt een wenkbrauw op, en kijkt weg. Als het aan hem ligt niet. Hij veroorzaakt al genoeg problemen. Ook Blaise en Theodore fronzen hun wenkbrauwen en reageren in eerste instantie niet. Waarschijnlijk woedend dat hij bij hen naar binnen durft te stappen.

"Wat denk je zelf? Je hebt ons het hele jaar door in de problemen proberen te brengen. En vooral ons in de problemen gebracht toen wij per toeval op een verdomde babydraak stuitten bij Hagrid die wij hebben moeten overhalen hem naar een veilige plek te sturen! Ik zou bijna denken dat je zelfs Voldemort op me af hebt gestuurd in het verboden bos, gezien je mij verdomme achterliet, terwijl ik me niet kon bewegen door mijn pijnlijke litteken!" Harry begon rustig, maar verheft zijn stem naar de blonde jongen uit Gryffindor. Ron legt een hand op Harry's schouder, en dat lijkt de jongen te kalmeren.

"Wat moet je, Malfoy? Je zal hier vast niet zijn om vrienden met ons te worden," reageert Theodore wanneer niemand anders nog praat.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro