Hoofdstuk 5

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

De hele school zit in de Grote Zaal en professor Snape loopt naar de Slytherin tafel waar hij aan de aanvoerder van zijn zwerkbalteam vraagt om even mee te komen. Verbaasd loopt de jongen mee, en even denkt de hele zaal dat hij in de problemen zit. En toch, het nieuws dat Harry Potter niet alleen de geheugensteen heeft weg zien vliegen en heeft gevangen, maar ook Neville heeft opgevangen terwijl hij voorheen nooit op een bezem heeft gezeten is snel rond gegaan.

In een hoekje blijven de twee staan en ze lijken met elkaar fluisterend een discussie te voeren. Madame Hooch voegt zich bij de twee heren en vindt dat Slytherin niet alleen omkopers in het team moet hebben, maar ook een echt talent die waardevoller zijn dan valsspelers waar Slytherin bekend mee staat. Professor Snape is met deze uitspraak absoluut niet blij, zeker niet dat hij een etterbak moet belonen. De aanvoerder zit in een tweestrijd. Een talent kan hij zeker wel gebruiken in het team, maar hij wil geen uitzonderingen. En vooral is Harry een buitenbeetje en zal daardoor amper tot niet in het team passen omdat hij verre van gemeen is. En toch, enkele andere teamleden zijn net zo.

"Ik denk er nog over na. Ik wil geen overhaaste beslissing nemen. Ik moet de voor- en nadelen met elkaar afwegen en ik wil niet dat een talent geen steun krijgt van het team. Het team moet het net zo goed accepteren en Potter in Slytherin wordt door merendeel van de Slytherins niet geaccepteerd, vooral niet dat hij anderen helpt, met name Gryffindors."

"Dat maakt het alleen maar beter, dan zal Slytherin een betere afdeling worden met zo iemand. Nu wordt Slytherin door alle andere afdelingen buiten gesloten en als super slecht beschouwd, evenals iedere andere Slytherin." Het is Madame Hooch die dit aangeeft en zowel professor Snape als de aanvoerder kijken haar verbaasd aan.

"Is dat zo? Worden wij als super slechte mensen beschouwd?"

Madame Hooch knikt. "Ja, en dat heeft met alle voorgaande generaties die in Slytherin hebben gezeten te maken en ook met merendeel van de huidige generatie. En ook ik heb een hekel aan Slytherin, dus wees blij dat ik een super talent voor je heb ontdekt en dit aan je doorgeef. Jullie spelen ieder jaar vals en met eerlijk spelen zouden jullie nooit kunnen winnen. Knoop dit goed in je oren." Dan loopt Madame Hooch weg.

"Belachelijk dat een docent mijn afdeling afkraakt. Dat zou niet mogen. Doe wat jij wil, Hork. Ik bemoei me er niet mee. Als je maar zorgt dat wij de zwerkbalbeker krijgen aan het einde van het jaar." Professor Snape loopt weg en gaat aan de oppertafel zitten. Hork loopt zelf terug naar zijn eigen plek en wordt vragend aangekeken door zijn vrienden en schudt meteen zijn hoofd.

"Hooch heeft voorgesteld Potter op te nemen in het zwerkbalteam van Slytherin vanwege zijn talent. Het is goed voor onze afdeling om een talent in het team te hebben omdat wij valsspelers zijn en Potter een goede voorbeeld is voor Slytherin. Om te kotsen dit."

Gefluister na deze woorden start door de zaal heen. Theodore en Blaise kijken Harry aan die zelf de schouders optrekt en begint te eten. Hij weet dat Voldemort hem heeft proberen te vermoorden en als helemaal niemand hem mag, dan had Voldemort dat het beste kunnen doen. Hierin heeft hij totaal geen zin. Dat hij niet vrolijk is met de gedachte om als jongste zwerkbalspeler ooit door het leven te gaan voor het team vallen zijn twee vrienden enorm op en vragen wat er is, terwijl meerdere Slytherins meteen meeluisteren.

"Slytherin heeft me al afgewezen om wie ik ben. Om mijn naam maar ook om wie ik ben qua karakter. De andere leerlingen buiten Slytherin hebben me afgewezen omdat ik een Slytherin ben. Voldemort had me net zo goed kunnen vermoorden, schijnbaar ben ik niets waard, zelfs met dat zogenaamde vliegtalent. Ik zal er niet wakker van liggen dat ik niet in het team kon, het interesseert me allemaal niet. Ik weet niet wat erger is, als tovenaar afgewezen worden door je eigen soort of leven met idiote dreuzels die niet willen dat ik leer toveren. Ik begin spijt te krijgen dat ik met Hagrid mee ben gegaan in de hoop een beter leven te krijgen, maar dat kan ik vergeten. Ik heb er niet voor gekozen om te zijn wie ik ben en ik heb er niet voor gekozen om in Slytherin terecht te komen. Ik heb er niet om gevraagd om vermoord dreigen te worden en dat te overleven en zeker niet om mijn ouders te laten vermoorden en op te groeien bij dreuzels. Het maakte me niet uit welke afdeling omdat ik geen onderscheid maak, maar schijnbaar had ik moeten roepen dat ik niet in Slytherin wilde."

Harry staat op van tafel en loopt de zaal uit, verbazende leerlingen waaronder Theodore en Blaise, achterlatend. Gefluister begint opnieuw en de hele zaal heeft hem gehoord. Leerlingen kijken elkaar verbaasd aan en ook docenten weten even niet wat te doen. Professor Snape reageert zelf niet, vooral omdat hij niet weet hoe hij moet reageren. Het is professor McGonnal die het schoolhoofd aankijkt en achter de zwartharige jongen aangaat. Ook Marcus Hork staat op, alsof hij beseft dat hij nu moet laten zien dat Slytherin bij lange na niet zo slecht is. Na die twee mensen staat op verzoek van Dumbledore ook professor Snape op gezien het om zijn leerling gaat.

Blaise en Theodore willen hun vriend helpen en staan ook op om eveneens achter hun beste vriend aan te rennen. Wanneer ze in de kerkers komen, zien ze dat Snape McGonnal heeft gestopt en met elkaar in gesprek zijn. Stokstijf blijven ze staan, niet wetend of ze door mogen lopen achter hun vriend aan of dat ze moeten wachten tot de conversatie voorbij is.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro